Geeft juni droogte en zomerwarmte
dan is de rest van de zomer ook mooi[8D]
maar begint juni met regen koelte
dan wordt de rest van de zomer ook een koele
natte boelte.[:(]
minne.
Oke het rijmt nu.
Weerspreuk
Moderator: maartenkleijne
-
- Berichten: 252
- Lid geworden op: za 06 jan 2001, 00:00
- Locatie: Nederland
- Contacteer:
- Oude Essink
- Erelid
- Berichten: 3562
- Lid geworden op: za 18 nov 2000, 00:00
- Locatie: Nederland
- Contacteer:
Re: Weerspreuk
Ik vind dat geen leuke spreuk, Minne. Ik ken wel een andere:
Als juni met regen begon:
verwacht dan een zomer vol zon!! [:)] [;)]
hennie oes
Als juni met regen begon:
verwacht dan een zomer vol zon!! [:)] [;)]
hennie oes
Re: Weerspreuk
Spreuken moeten rijmen:maar begint juni met regen koelte
begint juni met regen koelte
de rest van de zomer zwoelte[;)]
-
- Berichten: 143
- Lid geworden op: do 21 feb 2002, 13:12
- Locatie: Nederland
- Contacteer:
Re: Weerspreuk
Dan maar een gezegde: "Ër is niets zo veranderlijk als het weer"
Re: Weerspreuk
En ik probeerde het met rijm nog wel de goede kant uit te sturen...[:(]
Dan maar liever een gezegde [^]
Dan maar liever een gezegde [^]
Re: Weerspreuk
Geen weerspreuk maar wel een mooi bijengedicht.
Met groeten uit een erg warm Portugal, Erik
Het lied der dwaze bijen
Martinus Nijhoff, 1894-1953
Een geur van hooger honing
verbitterde de bloemen,
een geur van hooger honing
verdreef ons uit de woning.
Die geur en een zacht zoemen
in het azuur bevrozen,
die geur en een zacht zoemen,
een steeds herhaald niet-noemen,
ried ons, ach roekeloozen,
de tuinen op te geven,
riep ons, ach roekeloozen
naar raadselige rozen.
Ver van ons volk en leven
zijn wij naar avonturen
ver van ons volk en leven
jubelend voortgedreven.
Niemand kan van nature
zijn hartstocht onderbreken,
niemand kan van nature
in lijve den dood verduren.
Steeds heviger bezweken,
steeds helderder doorschenen,
steeds heviger bezweken
naar het ontwijkend teeken,
stegen wij en verdwenen,
ontvoerd, ontlijfd, ontzworven,
stegen wij en verdwenen
als glinsteringen henen. -
Het sneeuwt, wij zijn gestorven,
wij dwarrelen naar beneden.
Het sneeuwt, wij zijn gestorven,
het sneeuwt tusschen de korven.
Met groeten uit een erg warm Portugal, Erik
Het lied der dwaze bijen
Martinus Nijhoff, 1894-1953
Een geur van hooger honing
verbitterde de bloemen,
een geur van hooger honing
verdreef ons uit de woning.
Die geur en een zacht zoemen
in het azuur bevrozen,
die geur en een zacht zoemen,
een steeds herhaald niet-noemen,
ried ons, ach roekeloozen,
de tuinen op te geven,
riep ons, ach roekeloozen
naar raadselige rozen.
Ver van ons volk en leven
zijn wij naar avonturen
ver van ons volk en leven
jubelend voortgedreven.
Niemand kan van nature
zijn hartstocht onderbreken,
niemand kan van nature
in lijve den dood verduren.
Steeds heviger bezweken,
steeds helderder doorschenen,
steeds heviger bezweken
naar het ontwijkend teeken,
stegen wij en verdwenen,
ontvoerd, ontlijfd, ontzworven,
stegen wij en verdwenen
als glinsteringen henen. -
Het sneeuwt, wij zijn gestorven,
wij dwarrelen naar beneden.
Het sneeuwt, wij zijn gestorven,
het sneeuwt tusschen de korven.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten