fusie,3,natuurbehoud

[Romée van der Zee]

In de tweede helft van de twintigste eeuw is de aandacht verschoven naar de gevolgen van de snelle economische ontwikkeling. De verontreiniging van het milieu en het uitsterven van dieren en planten hebben geleid tot het inzicht bescherming van mens en natuur noodzakelijk zijn. Verenigingen met deze doelstelling worden opgericht en zoeken net als honderd jaar eerder een politieke vertaling.
Belangentegenstellingen worden bv op het gebied van mestwetgeving zichtbaar. Niet zelden staan de oude landbouwverenigingen tegenover de nieuwe natuurbelangenbehartigers.
In de imkerij wordt het bewustzijn groter dat de inlandse bij terrein verliest ten gunste van exoten. Het verdwijnen van dit bijenras betekent een verschraling van de biodiversiteit. Vanuit natuurorganisaties worden vraagtekens gezet bij de aanwezigheid van grote concentraties bijenvolken in natuurgebieden omdat deze een te grote concurrentiedruk voor de overige insecten zouden opleveren. Het gebruik van acariciden in de bijenteelt wordt bekritiseerd.
Bij het ongewenst verspreiden van genetisch gemodificeerde gewassen kunnen honingbijen een rol spelen. Bijenwas die vervuild is met bestrijdingsmiddelen wordt in cosmetica gebruikt, enz.
Bij de ontwikkeling van landelijk natuurbeleid zijn de imkerorganisaties opvallend stil. Als er nationale landschapsparken ontstaan, dan ligt het voor de hand dat ook gekeken wordt naar de betekenis van en voor bijen. Het zijn de gebieden bij uitstek waar de oorspronkelijk donkere bij zich zou moeten kunnen ontwikkelen.