Piet, ik deel die conclusie niet. In 2002/2003, jij kan het weten, was er bij een aantal imkers aanzienlijke bijensterfte, en werd nog nauwelijks oxaalzuur gebruikt
Romee,
Ja, je zegt het goed. Bij een aantal imkers, die misschien al tot een oxaalzuurbehandeling waren overgegaan. Daar is toen nooit naar gevraagd Lees echter even verder mijn reactie op Labrador mbt tot het genoom. Voor het oxaaalzuurtijdperk, was er over een zeer lange periode het mierenzuur, minstens zo kwaadaardig!
Ik beperk me nu, ook om praktiese redenen, tot het oxaalzuur en wil daar eigenlijk liever ook mee stoppen. Dit is een discussie over broed in de winter, waarbij ik onlangs oxaalzuur terzijde noemde. Gevolg een oxaalzuurdiscussie. Het is beter om aparte reeksen te openen als een zij-discussie zo'n impact krijgt.
Of allerlei zuren bij bijen tot genetische veranderingen leiden is voor zover mij bekend nauwelijks onderzocht. Zoek er eens naar.
Romée
Ik begrijp er niets van. Je wilt eigenlijk stellen dat als het genoom van de koningin beschadigd wordt door bv oxaalzuur, dat ze dus nakomelingen krijgt die nergens in afwijken (uiterlijk gezien)maar blijkbaar genetisch wat missen of afwijken. De jonge moeren die hier weer uit voortkomen zouden ook nergens in afwijken doch een DNA verandering, of een ander genetische verandering hebben meegekregen waardoor uiteindelijk een volk verdwijnt......
Ik geloof er niets van!
Ik geloof nog eerder dat GSM masten of andere radiogolven (of radioactiviteit na Tjernobiel)hieraan ten grondslag kunnen liggen dan oxaalzuur....
Bij deze discussie even een ander geluid. Uit het archief van de L.courant 18 april 1928, " Ziekte onder de bijen," Onder de bijen in Z.O. Groningen heerst een ziekte.Van tal van stallen is reeds de helft gestorven.Een bijenhouder op Westerwolde heeft van zijn stal vam 180 korven slechts 60 over.Sommige imkers schrijven de ziekte toe aan het gebruik van accijns vrije suiker."
Ziekte een verschijnsel van alle tijden.
vgr, Minne.
Ja, ja: 'Eerst zien en dan geloven', maar kleine veranderingen worden vaak niet opgemerkt omdat het soms om 1 gen (punt-mutatie) gaat van het grote aantal genen in het genoom.
Piet, ik deel die conclusie niet. In 2002/2003, jij kan het weten, was er bij een aantal imkers aanzienlijke bijensterfte, en werd nog nauwelijks oxaalzuur gebruikt
Romee,
Ja, je zegt het goed. Bij een aantal imkers, die misschien al tot een oxaalzuurbehandeling waren overgegaan. Daar is toen nooit naar gevraagd Lees echter even verder mijn reactie op Labrador mbt tot het genoom. Voor het oxaaalzuurtijdperk, was er over een zeer lange periode het mierenzuur, minstens zo kwaadaardig!
!Piet
Ik heb het even nagekeken Piet, want het werd wel gemeten. Van de 500 imkers waarvan ik de bestrijdingsgegevens over 2002 heb verzameld, bestreed 8% (N=41 imkers met minder dan 100 volken) de varroa met oxaalzuur. Deze groep winterde totaal 391 volken in. Daarvan waren er in het voorjaar 62 dood. Dat is bijna 16% en dat komt precies overeen met de gemiddelde uitwinteringssterfte van de volken van alle imkers in het voorjaar van 2003. Wel was de spreiding groter. 43 % van de imkers had geen dode volken (sterfte < 10%). Bij de gehele groep lag dat op 62%.
Je zou kunnen zeggen, op basis van deze beperkte gegevens dat in vergelijking met andere imkers, meer oxaalzuurbestrijders last van bijensterfte hadden, maar dat die sterfte zelf gemiddeld wat lager lag in 2002.
Als deze (interessante)stelling waar is, dan is, wat er in Europa gebeurt niet hetzelfde als wat in de VS vorig jaar is gebeurd. Heel voorzichtig wordt daar 9vnl door hobbyimkers) nu met mierzeuur en oxaalzuur gewerkt en of het officieel is toegestaan, weet ik zelfs nog niet zeker. Toch was daar massaal CCD. De onderzoekers die ik erover hoorde praten, zeiden alletwee dat de bijen in de VS in het algemeen niet gezond zijn, maar de oorzaken daarvan, zijn volgens mij dus niet het gebruik van miere- of oxaalzuur.
