Bootsman en de bijenschans

[Frans vanTongeren]

Vanmorgen heb ook ik, in het Gelderse Dieren afscheid genomen van de imker Ger Bootsman. Hij was een 'Heiligen Abend' kind en is overleden op 85-jarige leeftijd.
Bomen en bijen hebben hem zijn leven lang beziggehouden. Als Amsterdams jongetje hield hij al bijen op een volkstuin. Hij heeft gewerkt op de Hortus Botanicus en zoog daar plantenkennis op. Later heeft hij in Anloo een pinetum ontworpen en uitgevoerd. Dat moet een plaatje zijn geworden. Een betrokkene van die tuin heeft dit de toehoorders vandaag gemeld.
In Eefde heb ik ooit met andere imkers, de tuin van Ger bewonderd. Boeiend kon hij vertellen. Ter illustratie het volgende:
'De Passiebloem, de Passiflora is een klimplant uit Zuid-Amerika met zeer bijzondere bloemen waarin men diverse gebeurtenissen en voorwerpen meent te zien die bij het leven en lijden van Christus een rol hebben gespeeld.De twaalf kelkblaadjes verwijzen naar de twaalf apostelen. Een witte stralenkrans is het symbool van de hemel, maar mag ook de doornenkroon van de lijdende Christus voorstellen. De vijf stampers duiden op de vijf wonden van Jezus, maar mogen door hun vorm ook op de hamer wijzen die de spijkers (drie meeldraden) in het lichaam van de Godenzoon dreef.
(Hennie Kroese uit Apeldoorn heeft, dacht ik, een mooie wand van deze fraaie bloemen)
Naast zijn bijenstal stond een korf, voorzien van opzetrand. Bootsman draaide hem op zijn kant en keek niet zo blij. Eén hand hield hij bij toeval op het vlieggat.
Tussen A'dam en Eefde ligt Hilversum. Daar heeft hij zijn mooiste jaren gesleten. Zijn inzet werd beloond met het behoud van de BIJENSCHANS in het Corverbos aan de rand van de stuwwal.
Bijenschansen kwamen voornamelijk in Het Gooi voor. Een schans bestond uit een kuil, ca een meter diep, waar omheen een met eikenhakhout begroeide aarden wal was aangebracht. De in de kuil geplaatste korven werden door deze wal beschermd tegen weersinvloeden en rondtrekkende schapen..
Gewoonlijk had de schans een vierkant grondplan (ca tien bij tien meter), maar er waren ook hoefijzer- en cirkelvormige schansen. Deze boden plaats aan maximaal zestig korven.
Vroeger waren er tientallen schansen in Nederland en Bootsman heeft, samen met leden van de plaatselijke imkervereniging ,de laatste schans kunnen behouden.
De hoefijzervormige schans bood plaats aan drie doelgroepen. De basis van het hoefijzer bood ruimte aan museumstukken (o.a.de Gravenhorster boogkorven) en de 'benen' van het hoefijzer boden bescherming aan enerzijds, produktievolken van een beroepsimker en anderzijds aan volken van amateurs.
Op de omliggende akkers werd en wordt nog steeds boekweit en rogge met korenbloemen verbouwd. Het gebruik van herbiciden blijft achterwege.
Bootsman zou Bootsman niet zijn, als hij niet in conflict zou komen met zijn mede-imkers. Hij strijdt voor een goed zaak en gaat confrontaties niet uit de weg.
Om de schans commercieel draaiende te kunnen houden, sloeg hij een partij lindehoning in uit Hongarije om geen 'nee' aan de klanten te hoeven verkopen. Andere imkers vonden dat er alleen inlandse honing mocht worden verkocht.
Voor Bootsman was lindehoning, lindehoning en de buitenlandse honing werd toch met inlands geld betaald!
'Dus wat zeuren die lui nou. Is't niet zo!'
In 1994 kreeg hij een gouden speld opgespeld voor 50 jaar imkeren door Fieke Bos van de VBBN.
'Niet bang zijn', fluisterde ze hem toe, 'een koningin steekt niet'.
Na afloop bewonderde ik het gouden kleinood van Bootsman, van nabij.
'Ik zal morgen eens vragen wat hij opbrengt', vertrouwde hij mij toe.









Bijgewerkt door - Frans vantongeren op 13/06/2002 16:46:43