genetische modificatie
Geplaatst: di 19 dec 2000, 17:14
Over genetische modificatie is door Ad Vermaas en Marleen Boerjan in Bijen 9(9) 238-240 een artikel geschreven waarin op de betekenis van deze ontwikkeling voor imkers wordt ingegaan. Met name de risico's en de etische achtergrond worden toegelicht. Zij bepleiten terughoudendheid totdat meer onderzocht is.
Henk van der Scheer reageert hierop in Bijen 9(12) 352.
Hij onderkent de gevaren die verbonden zijn aan genetisch gemodificeerde producten. Hij stelt echter dat de risico's goed zijn in te schatten en acht terughoudendheid als overbodig.
Boerjan en Vermaas benoemen verspreiding van stuifmeel uit gemodificeerde planten naar niet gemodificeerde soortgenoten als riskante genetische vervuiling, waarvan de gevolgen onbekend zijn. Van der Scheer noemt deze vervuiling een normaal onderdeel van de natuur en wil dit toelichten aan de hand van het genoom van bacteriën, waarvan ik in het geheel niet kan inzien in welk opzicht het relevant is voor bovengenoemde vervuiling. Laat staan dat voor mij duidelijk is dat de risico's als van geen belang kunnen worden ingeschat.
Boerjan en Vermaas wijzen eveneens op het risico van grootschalige inzet van genetisch ingebracht antibioticamateriaal. Begrijpelijk tegen de achtergrond van de toegenomen resistentie tov antibiotica waardoor de gezondheidszorg dit waardevolle geneesmiddel steeds terughoudender moet inzetten. Van der Scheer komt niet verder dan erop te wijzen dat fagocytose (het door specifieke cellen opruimen van bedreigende stoffen in het lichaam) in bacteriën een genetische basis heeft. Ook bij mensen zijn, stelt hij, oude retrovirussen in het genoom terug te vinden. Hij lijkt te bedoelen dat de overlevende soorten bedreigingen hebben overwonnen en dat het genetisch is vastgelegd. Meer kan ik er niet in lezen, behalve een soort optimisme dat alles wel goed komt. Mag ik nog eens opmerken dat overlevers afscheid hebben moeten nemen van heel veel slachtoffers.
Op alle verdere argumenten uit het artikel van Boerjan en Vermaas gaat hij niet in. Toch kenschetst hij hun standpunt als Biologisch Dynamisch en daarmee als kenmerkend voor een beperkte randgroep. Hij doet er nog een schepje bovenop en associeert het met het gedachtengoed van Steiner. Zeer ten onrechte waar Boerjan en Vermaas zich uitdrukken in legitieme argumenten die deel uitmaken van de discussie binnen de reguliere wetenschap. Het valt niet moeilijk wat betreft het risico van toegenomen kwetsbaarheid, die het gevolg is van genetische modificatie, vooraanstaande wetenschappers te citeren.
De discussie wordt nog meer voorzien van rethoriek door termen als Greenpeace, die "handig inspringt", "ongenuanceerd hamert op gevaren", "een effectieve tegenlobby".
Boerjan en Vermaas noemen Greenpeace in hun artikel niet, en op hen lijken me bovengenoemde kwalificaties niet van toepassing.
Voor mij zijn argumenten nodig om het standpunt van Boerjan en Vermaas dat ik deel te weerleggen. Henk van der Scheer wordt hiertoe bij deze van harte uitgenodigd.
Romée van der Zee
Henk van der Scheer reageert hierop in Bijen 9(12) 352.
Hij onderkent de gevaren die verbonden zijn aan genetisch gemodificeerde producten. Hij stelt echter dat de risico's goed zijn in te schatten en acht terughoudendheid als overbodig.
Boerjan en Vermaas benoemen verspreiding van stuifmeel uit gemodificeerde planten naar niet gemodificeerde soortgenoten als riskante genetische vervuiling, waarvan de gevolgen onbekend zijn. Van der Scheer noemt deze vervuiling een normaal onderdeel van de natuur en wil dit toelichten aan de hand van het genoom van bacteriën, waarvan ik in het geheel niet kan inzien in welk opzicht het relevant is voor bovengenoemde vervuiling. Laat staan dat voor mij duidelijk is dat de risico's als van geen belang kunnen worden ingeschat.
Boerjan en Vermaas wijzen eveneens op het risico van grootschalige inzet van genetisch ingebracht antibioticamateriaal. Begrijpelijk tegen de achtergrond van de toegenomen resistentie tov antibiotica waardoor de gezondheidszorg dit waardevolle geneesmiddel steeds terughoudender moet inzetten. Van der Scheer komt niet verder dan erop te wijzen dat fagocytose (het door specifieke cellen opruimen van bedreigende stoffen in het lichaam) in bacteriën een genetische basis heeft. Ook bij mensen zijn, stelt hij, oude retrovirussen in het genoom terug te vinden. Hij lijkt te bedoelen dat de overlevende soorten bedreigingen hebben overwonnen en dat het genetisch is vastgelegd. Meer kan ik er niet in lezen, behalve een soort optimisme dat alles wel goed komt. Mag ik nog eens opmerken dat overlevers afscheid hebben moeten nemen van heel veel slachtoffers.
Op alle verdere argumenten uit het artikel van Boerjan en Vermaas gaat hij niet in. Toch kenschetst hij hun standpunt als Biologisch Dynamisch en daarmee als kenmerkend voor een beperkte randgroep. Hij doet er nog een schepje bovenop en associeert het met het gedachtengoed van Steiner. Zeer ten onrechte waar Boerjan en Vermaas zich uitdrukken in legitieme argumenten die deel uitmaken van de discussie binnen de reguliere wetenschap. Het valt niet moeilijk wat betreft het risico van toegenomen kwetsbaarheid, die het gevolg is van genetische modificatie, vooraanstaande wetenschappers te citeren.
De discussie wordt nog meer voorzien van rethoriek door termen als Greenpeace, die "handig inspringt", "ongenuanceerd hamert op gevaren", "een effectieve tegenlobby".
Boerjan en Vermaas noemen Greenpeace in hun artikel niet, en op hen lijken me bovengenoemde kwalificaties niet van toepassing.
Voor mij zijn argumenten nodig om het standpunt van Boerjan en Vermaas dat ik deel te weerleggen. Henk van der Scheer wordt hiertoe bij deze van harte uitgenodigd.
Romée van der Zee