Als romeins gezagsdrager had hij het bestuur over Milaan en omgeving en zowel heidenen als Christenen hadden groot ontzag voor hem. Toen er in de jonge Christengemeenschap een heftige strijd losbrandde over een leerstelling en men elkaar te vuur en te zwaard ging bestrijden, deed men een beroep op Ambrosius; deze nam het ambt van bisschop op zich, schonk zijn niet onaanzienlijke bezittingen aan de armen en kreeg als kerkvader een enorme invloed op de jonge gemeente.
Zijn relatie met bijen dankt hij aan zijn dichterlijke welsprekendheid.
Om dit te verduidelijken, citeer ik uit de Dichterspreuken van Ida Gerhardt:
In het denken van de oudheid zijn het de bijen, die de dichterlijke inspiratieMijn zoon, zo gij dichter wilt worden,
gewen uw pen om te delgen.
Hebt ge zeven woorden geschreven,
gij zult er zes met de ban slaan.
En zo ge het zevende handhaaft,
het is van godswege een leenwoord.
....
Dat wat een vers tot een vers maakt
ís niet van sterfelijke oorsprong.
Wie dichter is zorgt dat hij staan laat,
mijn zoon, wat nièt van zijn hand is.
als geschenk van de goden naar de mensen overbrengen.
Ambrosius, patroon en beschermer van de imkers, wordt altijd als bisschop afgebeeld mét een bijenkorf. hier aan de voet van een preekstoel te Ichtegem (België) .
Een uitgebreide tekst over Ambrosius zie in deze rubriek op 21-12-2000.
hennie oes
Bijgewerkt door - Oude Essink op 08/12/2001 16:22:51
Bijgewerkt door - Oude Essink op 12/02/2002 22:37:04