Trigona spp.

[Els Kleijnendorst]

In de serie 'Brasil en bijen'

[apiario]

Mevrouw Elske toch,

Dit is gaaf werk, Ik print het even en ga het tien keer lezen:D

[Henk Klok]

Erg mooi boek, Bees of the world", door Ch. O'Toole en A. Raw, 1991. isbn: 0-8160-1992-4
Enige tijd geleden nog in de uitverkoop te verkrijgen bij boekhandel Scheltema in Amsterdam [:)]

Niet te verwarren met The Bees of the World, C. D. Michener, 2000. ,XVI + 913 pp., 48 kleurenfoto's en ruim 500 figs. The John Hopkins University Press, Baltimore and London. Prijs ong. € 170,-- [;)]
Groet,
Henk

[apiario]

Els je schrijft: Soms nog voorzien van een buis, ook gemaakt van batumen.
Op één van de vele (bijentochten) bezochten we ook een familie die een aantal van deze boom kasten had .
En zie, daar was kennelijk een soort die dat verschijnsel vertoonde. Gelukkig heb ik daar een plaatje van gemaakt en komt dat nu goed van pas.



Inderdaad was er maar één volk dat een tunneltje (koker) bouwde anderen hadden dat niet Zo men ziet op andere foto,s (Brasil en Bijen)



Bij de ondergrondse is het wat minder waar neembaar maar het is duidelijk te zien dat er een tunneltje gebouwd is
De bewoners waren er erg trots op dat ze de bijen in hun tuin hadden. Elke keer werden we op sleeptouw genomen, en moesten naar de bijtjes gaan kijken. Ze werden voor de regen een beetje afgeschermd door er een holle steen of dakpan over heen te leggen.

Ik zal kijken of ik nog wat wetenswaardigheden kan verzamelen om trend de Trigonas

Bertus

[Els Kleijnendorst]

2e (en laatste) deel.
Ik heb dit deel bijna geheel overgenomen, het bevatte zoveel interessante info dat iedere imker die de (sub)tropen bezoekt of er woont er wat aan zal hebben.

Overdracht voedselbron.

Deze bijensoort gebruikt ook vormen van communicatie om voedselbronnen aan elkaar door te geven. De Braziliaanse entomoloog, Dr Warwick Kerr, toonde dit in 1953 aan. Sindsdien heeft hij hiernaar regelmatig onderzoek gedaan en heeft acceptabele uitleg voor hun methoden van communicatie gevonden.

Bij primitieve soorten, verloopt de communicatie eenvoudig doordat de ene bij voedsel aan de andere doorgeeft. Zij trilt hierbij met haar vleugels en dit trillen helpt hoogstwaarschijnlijk mee om de aandacht van nestgenoten op zichzelf te vestigen. Haar zusters verlaten hierop het nest en gaan op zoek naar de voedselbron. Verondersteld wordt dat ze deze drachtbron aan de geur herkennen. Bij onderzoek bleek dat zij suikerstroop zonder geur niet herkenden. Deze primitieve soorten kennen ook geen richting overdracht.

4 Trigona soorten zijn in staat om hun nestgenoten met enige accuratesse aanwijzing te geven naar een nieuwe drachtbron. Hun systeem is even goed ontwikkeld als die van onze bijen. Wanneer een haalbij een nieuwe drachtbron ontdekt, brengt zij eerst een paar maal dit voedsel naar het nest, hierna traineert zij tijdens haar retourvlucht; om de paar meter gaat zij op een blad, tak of steen zitten. Elke keer als zij dit doet, knaagt zij aan het oppervlak en deponeert hierbij een nectardruppel van haar mandibular klieren op. Deze vloeistof is zo overheersend en aromatisch van geur dat ze zelfs voor onze menselijke neus herkenbaar is en komt het best overeen met een mengsel van verbrande suiker en sterke blauwe kaas.
Iedere Trigona soort heeft zijn eigen geurmengsel.

De subsoorten die deze manier van markering gebruiken, bezitten grotere mandibular klieren dan de overige soorten. Eén haalbij van de Trigona Postica, geobserveerd door Martin Lindauer, bleek 32 geursporen te plaatsen over een afstand van 40 meter. In de buurt van de drachtbron lagen de sporen dichter bijeen en men neemt aan dat dit gebeurt om met grotere accuratesse de bron aan te geven. Ook vloog deze bij naar het nest toe, maar bleef voor de ingang vliegen. Dit trok de aandacht van andere bijen, waarna zij met deze bijen, langs het geurspoor, teruggingen naar de voedselbron.
Veel Trigona soorten leven in bossen met 30-40 meter hoge bomen en het voordeel van geursporen ligt in de mogelijkheid om zowel de hoogte, als de afstand en richting van de voedselbron aan te geven. Honingbijen hebben deze hoogte overdracht niet.

Werkers van de Trigona tataira (subsoort Oxytrigona) verzamelen pollen van de manlijke bloemen van de dwergpalm in cerrado country (savanna) van Brazilië. Deze bijen staan bekend als 'vuurbijen'

[Els Kleijnendorst]

Bertus,

wat een mooie en veelzeggende foto's zijn dit weer, gezien je beschrijving moeten die mensen aan meerdere soorten Trigona's onderdak verlenen.
Hielden ze de bijen ook voor honing- of ander gewin? Heb in "Bees of the World" niets kunnen vinden over voordeel voor de mens, behalve de bestuiving natuurlijk.

Met vriendelijke groet,
Els

[Frans vanTongeren]

Nou Els, Bertus,
Ik zal jullie eens verwennen met :
lezing over angelloze bijen / L.de Bruin
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... loze,bijen

[apiario]

Ja , Els deze mensen haalden daar toch wel wat honing van, Alhoewel heel gering was, het heeft geen economische betekenis.
Het heeft een likeurachtige smaak. Het is dun en waterachtig,
moeilijk te winnen en het leverd ongeveer 1 a 2 liter op.
Maar het is bijzonder en dat blijft het.

Bedankt voor de informatie. We zullen hier je naam in stilte prijzen:D
Bertus

[Oude Essink]

Ik heb ooit een verhaal over angelloze bijen neergezet op:
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... PIC_ID=713

met groet,
hennie oes

[Ed Pieterse]

Kennen jullie het boekje van Hayo Velthuis niet?
Dat is zeer de moeite waard. Het heet "De biologie van de Angelloze Bijen" ISBN 90-393-1662-7.

Ed Pieterse