Op veel buitenplaatsen(stinsen) werden verzamelingen aangelegd van planten die de bewoners op hun buitenlandse reizen vonden. Ook vond er ruilhandel en competitie tussen deze stinsen plaats. Veel van die hoven werden door een legertje tuinlieden onderhouden. Ten noorden van Leiden is een grote verscheidenheid aan grondsoorten daardoor kunnen er zoveel stinsenplanten hun juiste plek "uitzoeken". Oegstgeest heeft een flink aantal buitenplaatsen gekend Poelgeest, Endegeest, Rijngeest Abspoel en Duinzicht.
De geschiedenis van Oud-Poelgeest gaat terug tot het jaar 1000 het was het stamhuis van de heren van Poelgeest. Na de heren van Poelgeest zetelde het geslacht Alkemade dit wordt in 1320 vermeld, deze hadden het slot tot 1511 in bezit. Aan deze familie had het de naam "Huis van Alkemade" te danken. Het Huis raakte in verval en de Spanjaarden maakte er een ruïne van. (de belegering van Leiden) De ruïne werd in 1617 gekocht door de Amsterdamse koopman Cornelis van Lockhors. Hij deed het weer van de hand in 1644 zonder iets aan het gebouw - ruïne -, hebben verspijkerd. Een dochter van de Franse edelman Constantin Schier huwde met de Pruisische Johann Rautter heer van Arenstein, zij deden Poelgeest weer uit de "as" herrijzen.
De Franse Constantin Schier -eigenaar van Poelgeest- vermaakte zijn goed aan zijn zoon Nicolas. Zijn dochter verkocht de 5 morgen 286 roe waarop de aloude hofstede Poelgeest stond, aan Herman Boerhaave hoogleraar in de genees -en scheikunde te Leiden. Boehaave is geboren in Voorhout en leefde van 1668 tot 1738. In 1709 werd hij tot hoogleraar te Leiden benoemd. Als botanicus maakte hij de Leidse Hortus wereldbekend. Ook liet sporen na in het park om de buitenplaats. Eigenhandig heeft hij verschillende bomen gepland waaronder de tulpeboom. De stinseplanten die er nu nog groeien, verraden dat Boerhaave grote kennis van de flora had. Na Boerhaave bewoonde Mr Alexsander baron van Rhenen van Rhemenshuyzen, Poelgeest.
De bewoners na Boerhaave hebben niet kunnen verhinderen dat in het bos van Poelgeest nog steeds de sporen te vinden zijn van de grote kruidkundige. Een twintigtal stinse planten zijn nu nog aanwezig.
Het bos van Poelgeest is een "voorjaarsbos".
Achtereen volgens bloeien massaal de sneeuwklok, bosanemoon en boshyasint. De meest voorkomende bomen zijn onder andere eik, beuk, en een tiental grote linde bomen van 100 + jaar oud.
Ook komen er, wel niet massaal, aronskelk, holwortel, bosviool, witte klaverzuring, muskuskruit, adderwortel, gele bosanemoon, voorjaars zonnebloem, klimmende ereprijs, dubbele witte bosanemoon, voorjaars helmbloem enz.
Sinds 1977 is de bijenstand van de Afd. Oegstgeest gehuisvest in Poelgeest staan er sindsdien weer meer helmbloem -en holwortelplanten. Deze stinseplanten hebben bijenbezoek nodig om zaad te kunnen zetten.
De bloeitijd hier in Poelgeest is de tweede helft van maart.
Sneeuwklokjes zij door zaad te vermenigvuldigen daar zijn onze bijen bij nodig. Als je het zaad van sneeuwklokjes zaait doe dat dan onmiddellijk nadat het zaad rijp is. De stengel, de vrucht is zo groot is als een knikker, groeit wel 20 cm. van de plant af. Dit om zo ver mogelijk een nieuwe "kloon" te stichten. In de zaaddoos zitten 3 tot soms wel 12 zaden, die als ze rijp zijn in een wat glibberige substantie zitten.
Ook vermeerderd in de loop van de tijd een sneeuwklokjesbol zich, er groeien bijbollen en als je maar lang genoeg wacht wordt het een hele kluit bollen. (8 tot12 jaar) De "*kluit bollen" kunnen direct na de bloei worden splitst (zie het verhaal "sneeuwklokjes" van Frans van T.) Je kan eigelijk spreken van een kloon ze stammen af van één bol. *Te zien op de afbeelding .
Verder z