Het laatste koolzaad(slag)veld in de Flevopolder

Over het voedsel van bijen en hommels en hun rol bij de bestuiving in natuur en cultuur.

Moderator: maartenkleijne

Frans vanTongeren
Berichten: 2016
Lid geworden op: wo 29 nov 2000, 00:00
Locatie: Nederland

Het laatste koolzaad(slag)veld in de Flevopolder

Bericht door Frans vanTongeren » vr 20 apr 2001, 16:43

Het laatste koolzaad(slag)veld in de Flevopolder.
Op zaterdag 1 mei '93, hebben Fred B., Bernadette K., Poppe H., zijn zoon Sjoerd, hun huisgenoot D. en pennenlikker Frans, in alle vroegte, dertien volken naar het koolzaad gebracht.
Het koolzaad bloeide volop en het zou gunstiger voor de honingoogst zijn geweest als wij de bijen een week eerder hadden mogen plaatsen. Maar . . , de heer de Jong uit Bemmel had ook niet kunnen weten dat de laatste twee weken van april uitzonderlijk warm zouden gaan worden.
We hebben de bijen 25 dagen laten staan. Het koolzaad was echter al vroeg uitgebloeid en toen we de volken op 26 mei ophaalden, was het veld egaal groen geworden.

Voor de kasten lagen massa's dode bijen en het zag er wit van uitgetrokken broed. Er hing een geur van ROTTE VIS rond de kasten. Ik had al van een Diepenveense imkeres, op bezoek in mijn winkeltje, gehoord dat een naburig tarweveld bespoten was door een vliegtuigje en dat het water in de sloot ook van het bestrijdingsmiddel had mogen profiteren. De bijen dronken hiervan en zo is de vergiftiging wellicht veroorzaakt.

De kasten waren niet zwaar. Gerrit van D. zal wellicht de meeste honing gaan slingeren.
Poppe riep al tillend en keurend uit: "Nu had ik toch zó gehoopt dat ik vanavond met een stevige rugpijn, uitgeteld in mijn stoel zou kunnen neerploffen, maar daar zal het deze keer niet van gaan komen denk ik!"
Hij trok de laden uit de kasten om zijn bijen frisse lucht te geven voor de terugreis. Op een van de laden lagen massa's roerloze bijen.
Er bewoog toch nog iets. "Kijk nou, de koningin!" riep hij uit. En jawel. Traag kroop de koningin rond over het slagveld. Misschien had zij gezwermd. Wie zal het zeggen.
Wat mistroostig aanvaardden wij de terugreis. Volgend jaar zal er nog minder koolzaad staan. De spoeling wordt dan dun. De imkers zullen zich, als goudzoekers, verdringen rond de laatste gele perceeltjes. Het zal er druk worden als bij Eijerkamp op 2e Pinksterdag. Mij niet gezien! De romantiek van het reizen wordt er door gesmoord. Mij rest nog slechts herinnering, denk ik zo.
Ik oogstte slechts 6 kilo honing.

Fr.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 32 gasten