Laurierkers
Geplaatst: di 23 apr 2002, 11:20
Laurierkers (Laurocerasus)
De naam van deze fantastische drachtplant is misleidend: het blad lijkt op dat van de echte Laurier, vandaar. De boom of heester hoort thuis in de familie van de Rosacaeën en is een van de vele Prunussoorten aan wie wij zoveel dracht te danken hebben voor onze bijen. De plant werd in de 16e eeuw uit Z.O.Europa en Klein Azië naar onze streken gebracht. Het is een snelle groeier; wordt, als je hem niet tot een haag terugsnoeit 6 meter hoog; het blad is stevig en blijft 's winters groen. In April heeft hij een zee van toortsbloemen die velerlei bestuivers aantrekken, waaronder onze bijen. Omdat de plant al een aantal keren ter sprake kwam, stelde ik een collage samen:
Gedurende het hele seizoen hoor je bijengezoem in de struiken vanwege de extraflorale nectariën die, meestal vier in getal, onder het blad aan de wortel zitten; veel Prunussoorten hebben dat; niet te verwarren met de suikers die luizen aan de plant onttrekken en als bladhoning door bijen worden opgenomen (den , linde e.d.).
De samenstelling van deze nectar uit de extraflorale nectariën is anders dan die van de bloem. Ik vraag mij af, waarom de plant deze nectariën heeft.
De Laurierkers: een aanrader!
hennie oes
Bijgewerkt door - Oude Essink op 18/05/2002 08:46:25
De naam van deze fantastische drachtplant is misleidend: het blad lijkt op dat van de echte Laurier, vandaar. De boom of heester hoort thuis in de familie van de Rosacaeën en is een van de vele Prunussoorten aan wie wij zoveel dracht te danken hebben voor onze bijen. De plant werd in de 16e eeuw uit Z.O.Europa en Klein Azië naar onze streken gebracht. Het is een snelle groeier; wordt, als je hem niet tot een haag terugsnoeit 6 meter hoog; het blad is stevig en blijft 's winters groen. In April heeft hij een zee van toortsbloemen die velerlei bestuivers aantrekken, waaronder onze bijen. Omdat de plant al een aantal keren ter sprake kwam, stelde ik een collage samen:
Gedurende het hele seizoen hoor je bijengezoem in de struiken vanwege de extraflorale nectariën die, meestal vier in getal, onder het blad aan de wortel zitten; veel Prunussoorten hebben dat; niet te verwarren met de suikers die luizen aan de plant onttrekken en als bladhoning door bijen worden opgenomen (den , linde e.d.).
De samenstelling van deze nectar uit de extraflorale nectariën is anders dan die van de bloem. Ik vraag mij af, waarom de plant deze nectariën heeft.
De Laurierkers: een aanrader!
hennie oes
Bijgewerkt door - Oude Essink op 18/05/2002 08:46:25