Meidoorn

[Piet Jager]

De bloei van de meidoorn is in veel streken het begin van de drachtloze periode tussen voorjaars- en zomerdracht. Voer de volken na het slingeren tot de zomerdracht begint regelmatig iets bij. Nooit ramen slingeren uit de broedkamer!

!Piet

[frits dalm]

Hoi Piet,
Tijdems de cursus geleerd dat als de hagen gaan bloeien
is de dracht voorbij. Gelukkig gold dat dit jaar niet,
daar hier in Limburg de meidoorn bijna gelijk met de appel
ging bloeien. Ondertussen begint de acacia weer wit te worden.

[Imkerij Westland]

Piet,

Weet jij toevallig iets over ziektes in de meidoorn?
Ik heb vermoedelijk een ziekte in mijn meidoorn daar het blad opkrult zonder zichtbare aanleiding (geen spinsels o.i.d.)en bruin wordt.
Lijkt bijzonder veel op de veel voorkomende krulziekte bij perziken.

Bij voorbaat dank voor je reactie

Maarten

[Piet Jager]

Hallo Maarten,

Meidoorn, het plantengeslacht Crataegus (v. Gr. plantennaam krataigos) uit de Rozenfamilie, voorkomend in de gematigde gebieden van het noordelijk halfrond. De ca. 280 soorten zijn heesters of bomen met doorns, de meeste soorten hebben ingesneden bladen

Als ik op afstand jouw probleem moet beoordelen, dan denk ik aan bacterievuur. Bacterievuur, vroeger perenvuur genoemd, een plantenziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Erwinia amylovora. Verschillende soorten uit de Rozenfamilie kunnen erdoor worden aangetast, vooral meidoorn, Cotoneaster salicifolia en C. watereri, peer, vuurdoorn, appel, lijsterbes en Stranvaesia. De verspreiding van de bacterie vindt vooral plaats door insecten, vogels en wind.

Bestrijding is vrijwel alleen mogelijk door de aangetaste bomen of struiken te rooien en te verbranden

Vanwege hun gevoeligheid voor bacterievuur kunnen meidoorns dienen als besmettingshaard. Als je een fruittuin hebt, plant dan nooit meidoornstuiken in hun omgeving.

De wilde meidoorn is veel minder gevoelig dan de vele cultivars. In 1973 is vastgesteld dat ook de koraalmeidoorn (C. calycina) in Nederland en België in het wild voorkomt.

Zelf heb ik een meidoornhaag van 50 meter lang en 1,75 m hoog. Maar dit is al een heel oud soort en resistent tegen bacterievuur.

!Piet

[Imkerij Westland]

Piet,

Zeer bedankt voor je verhaal, ik zal eens wat plaatjes in de boeken opslaan.

Maarten

[maartenkleijne]

Het genoemde bacterievuur is vrij goed te voorkomen of te genezen door de boomschijf (ca. 1 meter rond de stam) altijd bedekt te houden met compost, blad of gemaaid gras. De bomen worden daardoor veel sterker en bestand tegen allerlei aandoeningen. Eventueel zorgen voor kalk om verzuren te voorkomen. Desgewenst bodembedekkers daar weer overheen laten groeien zoals hondsdraf of maagdepalm.
De belangrijste dragers van bacterievuur zijn misschien wel exotische prunussen, die ook op genoemde wijze beschermd moeten worden.

[Huib Koel]

Is de Meidoorn nu zo'n goede drachtplant?
Ik heb twee plekken voor mijn bijtjes. Eén op een Landgoed (Huys te Manpad) en één in de Amsterdamse Waterleidingduinen bij Bentveld.(Iets groter dan Joppe). In de kalkrijke duinen staat veel meidoorn. Het is alleen wel de eenstijlige meidoorn. Ik heb er diverse soorten insecten op zien vliegen, maar nooit mijn bijtjes.
Moet toegeven: afgelopen zondag heb ik van mijn twee volkjes in de duinen 25 kilo geslingerd. Dat was nooit zo veel en zo vroeg in het jaar. De meidoorn is nu bijna uitgebloeid, de wilde liguster begint over een paar weken. Dus dit jaar vlogen ze wellicht toch op de meidoorn?
Of hebben jullie het over de tweestijlige meidoorn? Die staat dacht ik meer in het binnenland. En is dat wel een goede drachtplant (heester/boom)?
Groet
Huib Koel

[Erik Speksnijder]

Piet spreekt in zijn verhaal van bacterievuur. Hier in de omgeving (Zeeland) zie je in de buurt van de zee, aan het begin van de zomer de blaadjes van de meidoorn soms ook omkrullen. Dit is echter niet te wijten aan bacterievuur, maar aan de zoute wind. Sommige planten/bomen worden dan soms bijna geheel bladloos (o.a. de linde) en vormen dan in de nazomer weer nieuw blad.
Ik heb over bacterievuur wel eens gelezen, dat het voorkomen hiervan te wijten is aan verwaarloosde fruitbomen. In gebieden, waar deze verwaarloosde bomen niet voorkomen, kunnen meidoorn en appel wel zonder problemen naast elkaar groeien en wordt bacterievuur zelden aangetroffen.


Erik

[Jelte Pieter Dijkstra]

Hallo Huib,

Eén- en tweestijligheid mistte ik nog in deze discussie. Als ik zo uit mijn parate kennis een greep doe dan heeft het bacterievuur vooral betrekking op de tweestijlige Meidoorn. Dit schijnt, zoals Huib ook al meedeelt, wel een goede drachtplant voor honingbijen te zijn in tegensteling tot éénstijlige Meidoorn. Maar de tweestijlige Meidoorn zul je niet vaak meer aantreffen. Er wordt ook aanbevolen om terughoudend te zijn in de aanplant van de tweestijlige variant. En dus zijn de huidige Meidoorns, zowel rood als wit, van weinig betekenis.
Ik herrinner me nog goed toen mijn ouders ons huidig huis bouwden er twee prachtige metershoge exemplaren op het bouwterrein stonden. Ten slotte moestten ze door de bouw van het geitenhok het onderspit delven. Ik betreur het nog.

J.P.

[maartenkleijne]

De een-stijlige meidoorn geeft inderdaad een mindere dracht dan de twee-stijlige. Toch heb ik eens een grote, solitaire een-stijlige meidoorn op zeer vruchbare natte grond gezien die uitbundig stond te bloeien en tegelijk gonsde met honderden bijen. Het heeft ook veel te maken met standplaats: heel veel eenstijlige meidoorns staan dicht op elkaar in hagen, op uitgemergelde, verzuurde grond vol met muizenholen, dus droog.Dat helpt niet mee bij het nectarren.