Bijenhouden.nl

Herhaling bericht van 26sep03:

Voor de bijen is het van belang om ook in het najaar voldoende drachtbronnen te hebben. Ze moeten nog veel stuifmeel kunnen halen voor het winterbroed. Daarnaast vullen ze de suikervoorraad aan met verse nectar. Bij mij in de omgeving staan enkele belangrijke leveranciers van die plantenproducten. Dat zijn bijvoorbeeld: bladrammenas, mosterd, klimop, late clematisvariëteiten, herfstasters en persicariasoorten (vroeger: polygonum).

Met name die laatste planten worden weinig genoemd als belangrijke drachtbronnen. Ten onrechte, want kijk naar het gedrag van de bijen zelf. Ze vliegen heel graag op deze plantengroep. Vanaf midden zomer bloeien bruidssluier (Fallopia baldschuanica) en rode veenwortel (Persicaria amplexicaulis), vanaf half september de Sachalinse duizendknoop (Fallopia sachalinensis).

De Persicaria amplexicaulis is een fantastische plant gebleken in mijn tuin. Zeer decoratief, goed passend bij andere kleuren en zeer insectenrijk, met vooral veel honingbijen. Ik heb ze nog maar 1 seizoen, maar ben nu al enthousiast. Dat is een blijver. Ze bloeien al de hele zomer en het gaat maar door. Ook nu '“ eind september '“ zitten er nog volop bloemen aan en het wemelt van de bijen op die planten. Ze worden ongeveer 1 meter hoog. Zie onderstaand plaatje.



De Sachalinse duizendknoop bloeit pas in de loop van september. Ook deze wordt goed bezocht. De plant is een sterke woekeraar en dus niet voor elke tuin geschikt. De stengels groeien ieder jaar opnieuw uit de grond tot maximaal 3 meter hoogte. Bij mij staat er slechts één pol van die ik probeer te bedwingen tussen ingegraven worteldoek. De pol heeft 1 m2 ruimte en krijgt niet meer. Ze bloeit uitbundig. Ook van deze soort nog een plaatje.



De bruidssluier is meer bekend en heeft ook een woekerachtige groeiwijze, maar dan boven de grond. De houtige stengels bereiken gemakkelijk een lengte van meer dan 10 meter. Ik heb er zelf geen, maar dat komt nog wel. Het halve dorp staat er vol mee op schuttingen en pergola's, dus er staan er voor mijn bijen al genoeg.
Groetend, Albert de Wilde

De sachalinse duizendknoop, lange bladeren witte bloemtrossen, is inderdaad een prima najaarsdracht. Hij bloeit nog heel laat door soms tot in Oktober. Deze zou nog veel meer dan de Japanse mogen voorkomen, omdat het zo'n goede najaarsdracht is.

Hij wordt vaak verward met de Japanse duizendknoop -cuspidatum- met veel rondere bladeren, die iets vroeger bloeit en veel meer -verwilderd- voorkomt, ook omdat hij zich in goede jaren door zaad verspreid en niet alleen door wortelstokken. Dat heb ik van de sachelinse nog niet gezien.
Hier op de heide staat een veldje op de onvruchtbare grond waar hij nog geen meter hoog wordt. Als de bijen volop op de hei vliegen, gaat een deel toch lekker naar de japanse duizendknoop.

Nu we het toch over persicaria hebben, mag het perzikkruid nog wel apart genoemd worden: een 1-jarig akkeronkruid dat in moestuinen beslist bevoordeeld mag worden voor de bijen. Als het teveel wordt laat het zich heel makkelijk wieden. Vroeger in de tijd van de
korenbloem honing was ook perzikkruid vaak een hoofddracht.

Vanmorgen om 11 uur was het zo warm dat de bladeren van Boekweit
al slap begonnen te hangen, maar die van Perzikkruid niet.
De bloempjes van beide soorten werden door de bijen bezocht en ook
dagen achter elkaar door vlinders zoals Landkaartjes en Koolwitjes
en Atalanta's . Zj.