Open brief aan hoofdbestuur.

[jellehulzinga]

Hengelo, 8 augustus 2005.

Open brief aan het hoofdbestuur van de VBBN.

Vorige week werd ik op een schrijnende manier geconfronteerd met de onwetendheid of vooringenomenheid van een aantal VBBN-imkers. Waarbij het een MS-patiënt onmogelijk werd gemaakt om de bijensteektherapie te vervolgen.
Deze MS-patiënt is al een paar maand met de bijensteektherapie bezig en vanwege een verhuizing werd een nieuwe plek voor de bijenkast gezocht.
Hetgeen door de plaatselijke imkers bijna zonder uitzondering geweigerd werd. Uit angst voor een allergische reactie en de mogelijke consequenties voor hen.
Wel werd inmiddels een andere imker gevonden om daar een kast te plaatsen. Maar dat is 10 kilometer verderop en in feite een te dure optie, vanwege de af te leggen afstand. Bovendien is het waarschijnlijk ook voor de komende winter een ondoenelijke zaak.

Ruim een half jaar geleden heb ik over de bijensteektherapie al eens een brief aan het hoofdbestuur gestuurd. Zonder daarop welke reactie dan ook te krijgen. Waardoor ik mijn lidmaatschap heb opgezegd.
Want ik heb het omgaan van het hoofdbestuur van de VBBN met de bijensteektherapie als een struisvogelpolitiek ervaren.
Waardoor er medemensen tekort worden gedaan.

Een verantwoorde handelswijze rond de bijensteektherapie is ook voor een imkersvereniging mogelijk. Ook v.w.b. het innemen van een (landelijk)standpunt.
Er zijn medisch-specialisten die zich openstellen hiervoor. Die bereid zijn zaken toe te lichten en mee te werken aan een landelijke regeling.
Mijn website met veel kennis en insite-informatie is ook volledig beschikbaar, zodat zaken op een rijtje kunnen worden gezet.


Vanwege het voorval vorige week, onderstaande bericht op mijn website geplaatst.


Jelle Hulzinga.
http://www.bijengif.info
jellehulzinga(apestaartje)hetnet.nl



Een jaar geleden had ik nog nooit gehoord van een allergische (anafylactische) reactie. Wel wist ik dat imkers op den duur soms "last krijgen" van de bijensteken.

Inmiddels is er behoorlijk wat veranderd.
Door mijn speurtocht in "anafylaxis-land" en ook de contacten met b.v. een allergoloog, begint zich voor mij steeds duidelijker af te tekenen wat eigenlijk een allergische reactie inhoudt.

Dat er zich plaatselijke reacties voordoen die zowel toxisch als allergisch kunnen zijn. Waarbij zelfs een allergoloog niet weet wanneer iets allergisch dan wel toxisch is.
Op zich geen punt natuurlijk.
Een plaatselijke reactie kan hoe dan ook geen kwaad en is alleen maar vervelend, jeukerig of pijnlijk.

En dan is er natuurlijk de anafylactische (allergische) reactie, die zoveel emoties oproept.
Omdat hij zo gevaarlijk kan zijn.
En ook al is de kans miniem, je kunt en mag om dit feit niet heen draaien.

Voor ons, imkers en MS-patiënten, is natuurlijk alleen maar van belang wanneer zo'n gevaarlijke reactie zou kunnen plaats vinden.
En in hoofdlijnen is dat ook wel bekend.
Na de eerste of tweede steek!
Maar steeds komen er meer verhalen naar boven, dat ook na meerdere steken er kans is op een anafylactische reactie.
En die verhalen kloppen. Daaraan is geen twijfel mogelijk.

Alleen, er zit daarbij een addertje onder het gras. Waardoor er vooral in de imkerwereld nogal verkeerde conclusies getrokken worden, zoals ik onlangs in Gorkum kon constateren.
De conclusie dat, als een imker na verloop van tijd allergisch (anafylatisch) kan reageren, dit ook voor MS-patiënten zou gelden.

Dat lijkt logisch, maar is het in het geheel niet.
Een imker wordt zo nu en dan gestoken. Soms een halfjaar of nog langer niet (van september tot april wordt er b.v. niet met de bijen gewerkt).
De kans dat zich door die periode van niet-steken een allergie kan ontwikkelen is dan ook zeer wel aanwezig en komt dus ook voor.

Bij een MS-patiënt ligt dat duidelijk anders.
Deze wordt met een zekere regelmaat gestoken, dus een allergie kan zich domweg niet ontwikkelen.
Integendeel:

- Door het regelmatig toedienen van bijengif wordt elke ontwikkeling van

[maartenkleijne]

Alle respect voor je bevlogenheid met dit onderwerp, Jelle.
In dit stadium van wetenschappelijke vooroefeningen met MS en bijensteektherapie zou ik het heel verkeerd vinden als het VVBN bestuur daar een standpunt of beleid over zou hebben.
Bijensteektherapie moet een zaak blijven van bevlogen hobbyisten -zoals jij- totdat er een wetenschappelijke onderbouwing komt, en vervolgens wordt het een zaak van bevoegde artsen.
Individuele imkers kunnen daaraan iets bijdragen.
De imkerij als groep of club moeten zich daar volgens mij niet mee bemoeien.
Mij dunkt dat het bestuur vooral tot voorzichtigheid kan manen: 'imkers bemoei je je er alleen mee als je heel zeker weet wat je doet, en weet wat de risicos, etc. zijn'.
Het bestuur heeft zeker geen verantwoordelijkheid ten opzichte van een patientengroep die op zoek is naar alternatieve therapie.
Wel zou het bestuur zich actief kunnen opstellen als daar vanuit medisch-wetenschappelijk kring om verzocht wordt.

Als jij vanuit je MStherapie-bevlogenheid het VBBN lidmaatschap opzegt lijkt mij dat toch minstens 5 à 10 jaar te vroeg.

Tot slot nog een kritische kanttekening bij jouw eigen informatie over allergie. Je zegt: "Neem elke week een steek en je bent voor de rest van je leven van een allergische reactie af." Dat is waar mits je eraan toevoegt: ",tenzij je toch op een dag plotseling sterft door een anafylactische shock".
Er zijn al wat imkers gestorven doordat ze in de loop van een lang imkersbestaan een allergische reactie hebben opgebouwd. (In de meeste gevallen zijn ze bijtijds opgehouden met imkeren en leven ze nog).