een 'kwispelende' honingstroom

[Frans vanTongeren]

Per jaar vul ik zo'n duizend potjes met honing.
Zittend op een laag krukje zag ik de klaverhoning uit de snijkraan stromen en het viel me op dat die stroom aan het eind gaat kwispelen. Geen rechte straal tot op de bodem, maar een vibratie van achter naar voren en weer opnieuw en weer en weer en weer..!
Als je de straal langer maakt door de pot lager te houden, gaat de vibratie veel sneller.
Wie kan dat verklaren?

[wilde]

Frans, ik zou die vraag inzenden voor de Nationale Wetenschapskwis van Wim T. Schippers. Daar gaat het altijd om dat soort vragen met demonstratie van het fenomeen.
Groetend, Albert

[Hennie Peters]

Ik denk dat het patroon dat de straal maakt wordt bepaald door de chaostheorie. Hoe lager je de pot houdt hoe verder de honing valt dus hoe hoger de snelheid.

Het zal waarschijnlijk niet worden gebruikt voor de wetenschapsquiz omdat er geen wetenschappelijk addertje onder het gras zit. Meestal worden er vragen gebruikt die net even iets anders uitgelegd worden dan de meerderheid verwacht.


groet,
Hennie

[kole.amj]

Frans,

Inderdaad is een dergelijk fenomeen door W.T.Schippers al eens
behandeld.
Het had,als ik mij herinner, te maken met de druk vanuit het snijvat,
natuurlijk de zwaartekracht en een bepaalde weerstand binnen de
straal tgv de stroperigheid.
Gaat zo,n goede dansen,resoneren, dan ontstaat een bepaalde kadans.
die stopt als de draad te dun wordt want dan zijn de krachten te groot
,maar als de straal te dik is en dus meer weerstand bied tgv massa
en druk zal hij direct naarbeneden vallen,zoals je ook constateerde.
De natuurkunde wetten kunnen het verklaren,die heb ik niet paraat.
Het is een duidelijke "oh ja natuurlijk" probleem zoals veel vragen
in het leven.
Maar je bent toch een gelukkig mens als je de opmerkzaamheid hebt en de tijd neemt om van zoiets te genieten maar ook vragen stelt.

Groet,
A-3

[kole.amj]

Hennie,

Het leuke van Frans zijn constatering dat je met een verklaring vaak
op het verkeerde ben gezet wordt.
Ik meen me te herinneren dat juist de snelheid hetzelfde bleef,en dat ook de hoeveelheid niet veranderde. En dat klopt denk ik ook wel
want het potje,of beter de potjes, raken niet sneller vol direct bij
snijvat dan bij de dunnere straal. Immers per tijdseenheid stroomt er evenveel uit de opening.
Maar wellicht zit ik er weer naast zoals vaker tijdens die show van
WT Schippers.

Groet,
A-3

[maartenkleijne]

Misschien een jaar geleden werd er in wetenschapsbijlage van een krant over geschreven. Ik meen me te herinneren dat er geen verklaring voor bestaat.
Leuk is om te bedenken dat het gekwispel tot het afleggen van een groter afstand leidt, maar dat daardoor de stroomsnelheid juist groter wordt. Als mijn geheugen klopt, was het dus geen wetenschapsquiz verhaal, want dat zijn altijd vragen waarop het juiste antwoord bekend is. Het wordt vergeleken met het meanderen van een rivier die ook nooit de kortste weg neemt omdat het met een omweg sneller gaat.

[Henk Klok]

Misschien heeft het met viscositeit te maken. Hoe dat strookt met de heen en weer beweging zou ik ook niet weten. mij is het nog niet opgevallen (maar ik vul dan ook geen duizend potten per jaar).
Op onderstaande link staat iets over stromende honing en vervorming ervan:
link

Henk

[Harm van de Pas]

(2de poging)

Inderdaad heeft het kwispelen met de viscositeit te maken. Doordat de viscositeit hoog is zal de uitvloeisnelheid laag zijn. De straal honing botst op de honing in het potje, doordat ze niet snel genoeg kan uitvloeien ontstaat erboven in de straal boven een ophoping van honig die een uitweg zal zoeken naar links, rechts..... willekeurig dus. De honingstraal gaat dan kwispelen. Dit treedt op als de viscositeit (stijfheid) hoog is, bijvoorbeeld bij creme (geroerde) honing of als de honing koud is.

Het sneller kwispelen bij een langere straal heeft absoluut met de snelheid van de straal te maken. (helaas A3 hier zat je fout)

Naarmate de straal langer wordt zal door de zwaartekracht (val-snelheid) de snelheid van de honing in de straal toenemen (weet je nog v(t)= v0 + at kwadraat). Alleen zal per tijdseenheid evenveel honing voorbij komen. Daarom zal de straal naarmate ze langer wordt ook steeds dunner worden. Dit kun je heel goed waarnemen als je een lange straal maak bij het afvullen.

Het snellere kwispelen bij een langere straal wordt dus veroorzaakt door de hogere snelheid van de straal. De straal is dan wel dunner omdat per seconde evenveel honing het potje instroomt als bij een korte (dikkere) straal.



groet,

Harm

[kole.amj]

Harm,

Het kwispelen zan toch ontstaan door verschillen in weerstand mpgelijk
tgv van verschillen in viscositeit?
Als ik nl 1000 potjes vul met water uit onze kraan kwispeld er volgens
mij niets.
Ook niet als ik de afstand pot -kraan groter maak.
Maar het is wederom een veronderstelling.

Groet,

A-3

[maartenkleijne]

Water 'kwispelt' ook maar dat ga je pas zien bij een veel dikkere waterstraal. Water is veel dunner en gaat pas zichtbaar kwispelen als de straal dik genoeg is om de turbulenties zichtbaar te maken. Je kan dat mooi zien bij sommige watervallen.