bijenhouden een moderne bezigheid

[kat]

Ik schreef ooit eens een kort artikeltje om de imkercursus van onze bond aan te kondigen in de plaatselijke gratis advertentieblaadjes.
Om de aandacht een beetje te trekken had ik van de titel gemaakt:
GEBETEN DOOR BIJEN???
Met daarna NATUURLIJK de vermelding: Nee niet letterlijk natuurlijk, en steken doen deze zachtaardige beestjes ook maar zelden.
Maar ben je geïnteresseerd in bijen, bijenhouden en honing maken, kom dan naar... enz.
Wat zéker heel belangrijk is om nieuwe mensen aan te trekken (ik spreek uit eigen ervaring, anders was ik er nooit aan begonnen!), is dat ze vooraf weten dat ze er niet alleen voor komen te staan. Ik vermeldde dan ook expliciet dat nieuwelingen ook na de lessenreeks ondersteund en begeleid zouden worden door ervaren imkers.
Imkeren is een boeiende en zoete hobby!


kat

[Els Kleijnendorst]

Kat: helemaal mee eens met je tekst.

Bertus: sorry hoor, maar ik ben het zo beu altijd dat gez..k over schoolkindertjes als doelgroep. Je moet natuurlijk wel de leeftijdgroep van de basisschool wel over bijen vertellen, demo's geven en leskisten aanbieden. Dat stimuleert immers de interesse voor later. Bij leerlingen van het vervolgonderwijs is het al niet meer mogelijk, die hebben het te druk met huiswerk, feesten, bijbaantjes, etc. (Ja, JP er zijn uitzonderingen [;)]).
Maar zelf bijen gaan houden op basisschool-leeftijd? Daar zal slechts een enkeling aan beginnen. En dan nog zal de fysieke kracht van een mentor of familielid nodig zijn.

[maartenkleijne]

Ik zie 2 soorten nieuwe imkers:
-mensen die het in hun jeugd gedaan hebben, omdat een opa of buurman het ook deed, er vervolgens geen tijd meer voor hadden, en het later in hun veertiger jaren weer oppakken, zodra ze iemand tegen komt die toevallig imkert en hen er graag bij betrekt.
-veertigers of vijftigers die een vriend hebben die imkert, en daardoor in de ban raken.

Imkers zijn niet alleen wat ouder maar soms ook wat eenzelvig. Het probleem ligt denk ik niet primair bij voorlichting maar bij 'vrienden maken'.
Van de schattige kindekens die dit jaar een keer mee mochten met de imker zal een deel over 20-30 jaar graag imker willen worden, als ze tegen die tijd een imker in de straat of buurt hebben, die een beetje aardig voor ze is.
Daar hoort ook bij dat het niet erg is als er wat concurrentie bijkomt in de honingverkooop aan huis. Maar als je net aan je honing kunt slijten zit je er niet op te wachten dat je buurman ook nog eens weer gaat imkeren.

[apiario]

Het geeft zo veel herrie, bijenhouden onder de jeugd.

Ben het met je eens Els. Een prent zonder woorden.

[Jaap van Assenbergh]

Zeer herkenbaar prentje Bertus.
Ik hoef niet eens een korf mee de kamer in te nemen.
Één bij die uit mijn broekspijp kruipt levert thuis ongeveer het zelfde resultaat op.

Jaap

[apiario]

Ik kan het me voorstellen, Jaap

[Barry Sp]

Hallo,

Ik ben ook al vroeg begonnen met bijen,maar er was er geen een bij ons die bijen had.Ik imker al van af mijn tiende maar daar zou je er maar weinig van vinden die zo vroeg met bijen begint.Ik probeer de jeugd aan het bijen houden te krijgen trouwens ik ben ook nog maar 24 jaar,ik doe dat op een kinderboederij hier in winterswijk.



B.Speet

[jpronk]

Op dit moment ben ik 25 en ik ben zo rond mijn 13e begonnen met bijenhouden. Dat ik toen begonnen ben met bijenhouden kwam door de buitenlesactiviteiten die op mijn middelbare school georganiseerd werden. De buitenlesactiviteiten werden iedere vrijdagmiddag na schooltijd georganiseerd. Dit gebeurde vanuit het motto "we moeten als school niet alleen een leerfabriek zijn, maar de leerlingen ook de kans geven om samen dingen te ondernemen die niet direct verband houden met de lesstof." Tot de buitenlesactiviteiten behoorden verschillende clubs waar leerlingen zich voor aan konden melden, zo was er een damclub, fotoclub, schaakclub en computerclub. Ook was er een bijenclub, waar ik me voor aanmeldde.

De bijenclub werd begeleid door een leraar biologie en de amenuensis biologie. Bij de school was een bijenstal aanwezig met 8 tot 10 volken erin. Iedere vrijdagmiddag na de lessen ondernamen we bij de bijenclub activiteiten die met bijen te maken hadden. In het bijenseizoen inspecteerden we bijvoorbeeld de kasten, reisden we naar het fruit, maakten we kunstzwermen en slingerden we honing. In het winterseizoen maakten we kasten en raampjes. Ook schilderden we dan kasten en smolten kunstraat in. Tevens kregen we les in de theorie achter het bijenhouden. Doordat we zo iedere vrijdagmiddag bezig waren met deze activiteiten raakten we gaandeweg vertrouwd met de bijen en kregen we er steeds meer kennis over, waardoor het enthousiasme bij de meeste clubleden voor het houden van bijen steeds meer toenam. Als gevolg hiervan besloten vrijwel ieder jaar enkele clubleden om zelf met bijenhouden te starten. Zo ook ik, en na een jaar lid geweest te zijn, heb ik zelf mijn eerste volk in de achtertuin neergezet. Langzamerhand heb ik het aantal volken uitbreid en mijn materialen uitgebreid. Op dit moment beschik ik over 8 volken en een eigen bijenstal.

Inmiddels is de bijenclub helaas al weer een jaar of 7 geleden opgeheven. Een vriend van mij en ikzelf zijn de laatste twee imkers die de bijenclub heeft afgeleverd. De opheffing kwam niet door een gebrek aan geinteresseerde leerlingen, maar doordat de amenuensis biologie met pensioen ging en de leraar biologie het te druk had om alleen de bijenclub te begeleiden. Zelf heb ik de opheffing van de bijenclub altijd erg jammer gevonden, aangezien het een uitstekende methode was om jonge mensen te enthousiasmeren voor bijen en jonge imkers op te leiden.

Het aantal leden van de bijenclub was wel altijd gering in vergelijking tot het aantal leden van de andere clubs. Dit kwam waarschijnlijk omdat de aanmelding op vrijwillige basis was en veel leerlingen toch een afkeer van bijen hadden ('die krengen steken alleen maar'). Bovendien moest je over een zekere ruggegraat beschikken als je lid was van de bijenclub. Veel medeleerlingen lachten je namelijk uit. Sommige leden trokken zich daar wat van aan en vertrokken weer. Voor het gros van de leerlingen was het nu eenmaal niet 'stoer' om lid te zijn van de bijenclub. Maar dat was hun onwetendheid en gebrek, zo vond ik tenminste altijd.

Helaas heb ik nooit gehoord dat er ook op andere middelbare scholen buitenlesactiviteiten waren, waarbij men met bijen aan de slag kon. Erg jammer, want het is mijns inziens een goede methode om mensen op jonge leeftijd in contact te brengen met bijen en imkers op te leiden.

Mogelijk is het opzetten van een bijenclub bij een middelbare school een idee voor docenten die zelf imkeren en hun kennis graag willen overbrengen. Ik zou het in ieder geval toejuichen.

Groet,
Joris Pronk

[apiario]

Mooi verhaal Joris.

Arno heeft ook op jonge Leeftijd met de bijen kennis gemaakt.Tijdens mijn afwezigheid verzorgede hij ze. Nu hij rond de 40 is is hij beroepsimker geworden in Brasil zie http://www.apiarioflorin.com.br (Fotogalerie)Dus het komt soms meer voor.

Bertus

[dickvanleeuwen]

Ach, het is gewoon leuk om op scholen iets te mogen vertellen over bijen, al is het om de reacties van de kinderen. Ik kan me niet herinneren dat er vroeger ooit een imker onze school heeft bezocht. Dat vind ik eigenlijk best jammer. Een aantal jaren geleden vroeg een jongetje uit groep 5 van de basisschool mij of hij mocht helpen met honing slingeren. Geweldig! Direct ja gezegd Hij vraagt het ieder jaar weer. Mijn vrouw zegt wel eens, had je niet liever een zoon gehad. Maargoed, zij vindt het ook een echte mannenhobby. Als het om toekomstige belangstellenden gaat zie ik persoonlijk meer in een door enthousiaste imkers gevoerde bijenstal. Ik heb wel eens bijenverenigingen bezocht in Brabant waar ze naast een goed verzorgde drachtplantentuin met wilde bijenmuur een compleet ingerichte imkerkantine hadden! Eigenlijk zou ieder zichzelf respecterende gemeente een natuurontwikkelingsplan moeten hebben met een mooie bijenstal.