Bijenhouden.nl

De oproep om de brief over de toekomst van de landbouw te ondertekenen vind ik op dit moment en op deze plaats niet juist.
Ik vind het zwak om juist op een voor de boeren zo'n moeilijke tijd een dergelijke actie te beginnen! In principe willen boeren best( veel liever) anders maar ze zijn in deze situatie gemanipuleerd door de overheid en in de steek gelaten door de consumenten, op dit moment is het veel correcter om de consumenten op hun verantwoordelijkheden te wijzen. De uitgangspunten in genoemde brief zijn alleen haalbaar als eerst het grootste deel van de consumenten bereid is een eerlijke prijs voor hun voedsel te betalen. En als in de tekst met regionalisering ook wordt bedoeld dat mijn bijen alleen in mijn achtertuin mogen staan en er niet met ze mag worden gereisd, dan denk ik dat we op de verkeerde weg zitten. Natuurlijk moet je met wereldwijd gesleep met bijen uiterst voorzichtig zijn, maar dat is een andere discussie. Voor de goede orde: ik ben zeker voorstander van meer extensieve landbouw, en van een "stal" met 30 bijenkasten krijg ik hetzelfde nare gevoel als in een schuur met kalverboxen.
Wel wat voer voor een dicussie, hoop ik,
Kees Overeem

Romée van der Zee
Beheerster
Deelnemer # 2
Deelnemer gewaardeerd:

verstuurd 20-04-2001 11:52
--------------------------------------------------------------------------------
Hallo Kees,
Jij schrijft:


quote:
--------------------------------------------------------------------------------
De oproep om de brief over de toekomst van de landbouw te ondertekenen vind ik op dit moment en op deze plaats niet juist.
Ik vind het zwak om juist op een voor de boeren zo'n moeilijke tijd een dergelijke actie te beginnen!

--------------------------------------------------------------------------------


Als er een groot probleem is, ontstaat er altijd een discussie over de achtergrond en mogelijke oplossingen. Ook nu staan de kranten en andere media ermee vol. De boeren brengen zelf het welzijn van hun biggen in discussie en verwachten op grond daarvan een opkoopregeling vanuit de overheid. De overheid vraagt zich af in hoeverre daar een taak voor haar ligt.
Of denk aan de hevige discussie over inenten versus ruimen. Daarbij spelen economische en welzijnsaspecten de hoofdrol.
Het is wat wereldvreemd om dan nu het standpunt in te nemen dat op dit ogenblik geen standpunt ingenomen mag worden over de wijze waarop het boerenbedrijf wordt uitgeoefend. Het willen beïnvloeden van beleid lijkt mij juist een kenmerk van een verantwoordelijke samenleving.
Overigens wil ik nog opmerken dat de intensieve landbouw niet de oorzaak is van MKZ. In het verleden zijn veepest en andere virusziektes altijd een plaag geweest voor het vee, en hebben boeren daaronder geleden. Het is eerder zo, dat bij de huidige crises, de intensieve landbouw meer zichtbaar wordt. Dat is voor velen een onaangename ervaring, die je liever uit je bewustzijn verdringt. Deze actie van Natuur en Milieu e.a. probeert die onaangename werkelijkheid te veranderen, en niet te verdringen. De initiatiefnemers zijn trouwens al vele jaren betrokken bij het signaleren van wantoestanden in deze sector.
Wij wisten als imkers al langer dat één van de gevolgen van de intensieve veehouderij is, dat de weilanden waar vroeger veel klaver, en andere kruiden in voorkwamen, verworden zijn tot groene nitrietgrascultuur. Eigenlijk zijn het agrarische industriegebieden geworden. Het is niet voor niets dat het imkeren in de Noordelijke provincies, althans in het landelijk gebied, moeilijker is dan vroeger. Ik spreek uit ervaring.
Jij schrijft:


quote:
--------------------------------------------------------------------------------
In principe willen boeren best( veel liever) anders maar ze zijn in deze situatie gemanipuleerd door de overheid en in de steek gelaten door de consumenten, op dit moment is het veel correcter om de consumenten op hun verantwoordelijkheden te wijzen. De uitgangspunten in genoemde brief zijn alleen haalbaar als eerst het grootste deel van de consumenten bereid is een eerlijke prijs voor hun voedsel te betalen.
--------------------------------------------------------------------------------


Het is onzin de verantwoordelijkheid op de eerste plaats bij de overheid te leggen. Zeker aan de basis van de schaalvergroting in de landbouw staat b.v. Mansholt, die als eurocommissaris verantwoordelijk is geweest voor dit beleid. Mansholt kwam uit diezelfde landbouw voort, en heeft later publiekelijk afstand genomen van zijn eigen beleid. Hij is in zijn optreden echter in gesteund door de landbouworganisaties. Boeren hebben er veel profijt van gehad. Boter- en vleesberg vormden een vangnet voor boeren doordat zij minimum prijzen voor hun producten ontvingen. In geen enkele sector is de invloed van de overheid op het marktmechanisme tot op de dag van vandaag zo groot als in de landbouw. Natuurlijk is voeding een primaire zorg voor de samenleving. Maar dat geldt voor meer sectoren, die veel minder steun ondervonden hebben van de overheid. Het is onthutsend om te zien hoe bij iedere calamiteit, overstroming, veeziekte, ontploffing enz., de overheid verantwoordelijk gesteld wordt, om vervolgens een financiële claim te kunnen leggen. Maar op andere momenten vertonen veel van diezelfde slachtoffers een opportunistisch gedrag, en vinden zij dat niemand, ook de overheid, geen invloed op hun beslissingen mag uitoefenen.
Ik vind het goed dat de verantwoordelijkheid van de overheid centraal gesteld wordt. Maar daar hoort bij, dat men zich dan ook aan de regels van die overheid moet houden, als dat even niet goed uitkomt. En belangrijker nog, ook als je weet, dat die overheid niet over de middelen beschikt om haar beleid af te dwingen. In de imkerij vinden veel imkers ook dat niemand iets te maken heeft met hoe zijn hun hobby uitoefenen. Maar wat doet die imker als hij met een calamiteit geconfronteerd wordt?
In de oproep tot een nieuw beleid staat trouwens dat boeren een eerlijke (lees hoger, lees afgestemd op de werkelijke kosten) prijs voor hun producten moeten krijgen. En aangezien deze actie zich richt op consumenten, is het een bijdrage in de door jou gewenste zin.
jij schrijft:


quote:
--------------------------------------------------------------------------------
En als in de tekst met regionalisering ook wordt bedoeld dat mijn bijen alleen in mijn achtertuin mogen staan en er niet met ze mag worden gereisd, dan denk ik dat we op de verkeerde weg zitten. Natuurlijk moet je met wereldwijd gesleep met bijen uiterst voorzichtig zijn, maar dat is een andere discussie. Voor de goede orde: ik ben zeker voorstander van meer extensieve landbouw, en van een "stal" met 30 bijenkasten krijg ik hetzelfde nare gevoel als in een schuur met kalverboxen.
--------------------------------------------------------------------------------

Met regionalisering wordt bedoeld een kortere lijn tussen productie en afname van voedsel. Dit staat haaks op de huidige situatie waarin door heel Europa met vee gezeuld wordt, met als risico een snellere verspreiding van dierziektes. Maar ook vanuit milieugezichtspunt is het een probleem dat wij in de winter zomergroenten vanuit het zuidelijk halfrond invoeren.
Met onze bijen lopen wij het risico dat virusziekten en parasieten, die er altijd zullen zijn, zich sneller zullen verspreiden als wij vanuit allerlei delen van de wereld bijen/moeren invoeren. Kijk eens in de kengetallen en je ziet dat menig imker moeren uit het buitenland haalt. Ook de tendens om via het doppenproject naar centrale verspreiding van genetisch 'materiaal' te gaan, vergroot de kwetsbaarheid van onze bijen voor een snelle verspreiding van virusinfecties.
Echt sprake van intensieve imkerij is er in die delen van de wereld, waar met packagebees gewerkt wordt. Een nare praktijk waarbij produktievolken van grote afstand worden ingevlogen, en op het eind van het seizoen, na het binnenhalen van de laatste dracht gedood worden.
Een stal met 30 bijenvolken geeft mij daarentegen in het geheel geen naar gevoel. Het zegt n.l. niets over hoe met die 30 volken wordt omgegaan.
De oproep heb ik ondertekend. Vermoedelijk zijn jij en ik beiden doeners. Dat is mijn eigen bezwaar tegen dergelijke oproepen. Het is vaak zo vrijblijvend om er je handtekening onder te zetten, en dan weer over te gaan tot de orde van de dag. Vermoedelijk ligt daar ook een raakpunt tussen ons. Het doet er niet zoveel toe, wat iemand vindt. Het gaat om wat je doet.
Romée