Astra
Geplaatst: ma 27 apr 2020, 20:01
Astra.
Astra werd geboren in een prachtige, grote koninginnecel. De enige koninginnecel op het raampje. Der cel werd opgemerkt door de imker. De imker dacht: “dat is een mooie cel, misschien zit daar wel een heel goede, toekomstige koningin in”. Hij plaatste het raampje in een andere kast en voegde nog wat voer, broed en werksterbijen toe. Het is een risico dacht hij, terugdenkend aan imker cursussen, maar we gaan eens zien wat er gebeurt. Tot grote vreugde van de imker begon Astra eitjes te leggen en er verschenen werksterlarfjes. Ze was dus bevrucht. Astra was zo hoog mogelijk gevlogen en had alleen de sterkste darren toegestaan haar te bevruchten. Haar volk ontwikkelde zich heel goed. Naast het volk van Astra waren er nog vier andere volken, onder wie het volk van de moeder van Astra, een F1 Carnica.
Toen kwam de herfst. De nazomer was niet fijn geweest, Weinig dracht, droog en daardoor verzwakten de volken. Het volk van Astra deed het nog steeds goed. Dit zag een boze koning en hij beval de wespen daar een eind aan te maken. Vanaf dat moment werden alle volken bedreigd door wespen die uit waren op de heerlijk, zoete honing. De volken probeerden zich te weren maar de wespen kwamen in steeds grotere getale aanvliegen. De imker die honderden wespen zag op de deksels van de kasten probeerde met handschoenen aan de wespen te verpletteren. Het mocht niet baten, ze bleven komen en ook de verkleining van de vliegopening van de kasten bleek voor de wespen geen obstakel te zijn, ondanks het feit dat de imker het morsen van suikerwater vermeed.
Na enige tijd waren 4 van de 5 bijenvolken dood alleen het volk van Astra leefde nog. Toen de wespen verdwenen waren ging de imker eens kijken en zag dat er heel veel voer was maar dat haar volk slechts bestond uit iets meer dan twee raampjes bijen. De teleurstelling van de imker was groot en hij dacht dat dit volkje na de winter dood zou zijn.
Eind december besloot de imker nog eens te kijken en tot zijn grote verbazing waren er nog steeds twee raampjes bezet met bijen. Hij besloot de overgebleven bijen te bedruppelen met oxaalzuur, het deed hem pijn maar hij dacht dat er geen alternatief was. Er vielen ongeveer 20 varroamijten. Daar bleef het bij.
Bij de voorjaarsinspectie heeft de imker zo lang mogelijk gewacht. Eerst toen het begin april lekker weer was heeft hij de kast geopend. Voer genoeg en een heel raam broed. Dat viel niet tegen en de imker heeft niet nagelaten Astra daarvoor een compliment te geven. Hij besloot Astra niet verder te storen en pas een week of 4 later weer eens te bekijken.
Momenteel vliegen ze volop en gezien het aantal voorvliegers gaat het goed. Volgende week weet ik meer.
Astra werd geboren in een prachtige, grote koninginnecel. De enige koninginnecel op het raampje. Der cel werd opgemerkt door de imker. De imker dacht: “dat is een mooie cel, misschien zit daar wel een heel goede, toekomstige koningin in”. Hij plaatste het raampje in een andere kast en voegde nog wat voer, broed en werksterbijen toe. Het is een risico dacht hij, terugdenkend aan imker cursussen, maar we gaan eens zien wat er gebeurt. Tot grote vreugde van de imker begon Astra eitjes te leggen en er verschenen werksterlarfjes. Ze was dus bevrucht. Astra was zo hoog mogelijk gevlogen en had alleen de sterkste darren toegestaan haar te bevruchten. Haar volk ontwikkelde zich heel goed. Naast het volk van Astra waren er nog vier andere volken, onder wie het volk van de moeder van Astra, een F1 Carnica.
Toen kwam de herfst. De nazomer was niet fijn geweest, Weinig dracht, droog en daardoor verzwakten de volken. Het volk van Astra deed het nog steeds goed. Dit zag een boze koning en hij beval de wespen daar een eind aan te maken. Vanaf dat moment werden alle volken bedreigd door wespen die uit waren op de heerlijk, zoete honing. De volken probeerden zich te weren maar de wespen kwamen in steeds grotere getale aanvliegen. De imker die honderden wespen zag op de deksels van de kasten probeerde met handschoenen aan de wespen te verpletteren. Het mocht niet baten, ze bleven komen en ook de verkleining van de vliegopening van de kasten bleek voor de wespen geen obstakel te zijn, ondanks het feit dat de imker het morsen van suikerwater vermeed.
Na enige tijd waren 4 van de 5 bijenvolken dood alleen het volk van Astra leefde nog. Toen de wespen verdwenen waren ging de imker eens kijken en zag dat er heel veel voer was maar dat haar volk slechts bestond uit iets meer dan twee raampjes bijen. De teleurstelling van de imker was groot en hij dacht dat dit volkje na de winter dood zou zijn.
Eind december besloot de imker nog eens te kijken en tot zijn grote verbazing waren er nog steeds twee raampjes bezet met bijen. Hij besloot de overgebleven bijen te bedruppelen met oxaalzuur, het deed hem pijn maar hij dacht dat er geen alternatief was. Er vielen ongeveer 20 varroamijten. Daar bleef het bij.
Bij de voorjaarsinspectie heeft de imker zo lang mogelijk gewacht. Eerst toen het begin april lekker weer was heeft hij de kast geopend. Voer genoeg en een heel raam broed. Dat viel niet tegen en de imker heeft niet nagelaten Astra daarvoor een compliment te geven. Hij besloot Astra niet verder te storen en pas een week of 4 later weer eens te bekijken.
Momenteel vliegen ze volop en gezien het aantal voorvliegers gaat het goed. Volgende week weet ik meer.