jjmvaningen schreef:labrador schreef:De jaagkorf heb ik van te voren even "opgewarmd". D.w.z, ik heb er 1 dubbele pagina van de Telegraaf in verbrand zodat de resten was en propolis heerlijk geurden. Verder heb ik het nog aantrekkelijker gemaakt door even met vers gras de binnenkant "op te schuren". Blijkbaar was dit aantrekkelijk genoeg voor de bijen want zoals Piet! al schrijft; bijna alle bijen zaten erin!
Vandaag hernieuwde poging (na twee eerdere pogingen) met een oude jaagkorf (in plaats van met een schone nieuwe). De korf vanbinnen verhit met een brandende tak waarbij de propolis en de restjes was smolten. Het ruikt net de reformwinkel.
Vervolgens de boek gekramt, omgekeerd, geklopt, en ja hoor (!!!), ze zaten na een kwartier grotendeels in de jaagkorf. De rest afgebotst. Eindelijk is het me gelukt om ze over te zetten van korf naar kast.
(PRIMA TIP!! dat 'aan'branden van de propolis, met dank).
Waar propolis wel niet goed voor is.
Jacques
Jacques,
Mooi dat het is gelukt! Deze methode van "aantrekkelijk maken" lees je overigens in veel (oude)imkerboeken.
Omdat de korfimkerij bijna geheel is verdwenen, gaat daarmee ook de specifieke kennis van de korfimkerij verloren. Persoonlijk vind ik dat erg jammer, vooral omdat er zoveel plezier valt te beleven aan een korf met bijen.
Ik denk dat met de juiste kennis en middelen het goed mogelijk is een paar korfvolken er op na te houden. Wel vergt de korfimkerij een andere aanpak en de honingproductie is minder dan in de kastimkerij.
We zouden de korfimkerij echter ook kunnen zien als een stukje folklore en toevoeging van onze "imkerkunde". Men dient echter wel op enthousiaste wijze en toewijding hieraan gestalte te geven!
Jaap
