De genetische diversiteit van onze bijen

[Piet Jager]

Dag Lennard,

Over mijn bijen ben ik uitstekend tevreden.
De meeste volken zijn goed zachtaardig en aardig resistent,
maar als er soms eentje bijzit die wat minder resistent
is, moet ik die eigenlijk opruimen (uit-selecteren) en dat valt niet altijd mee.
De natuur is hard en doet dat uiteraard wel.
Ook de natuur kent geen 100% resistentie.

!Piet

[Tieme]

Hallo allemaal,

Logisch redenerend zou je tot de conclusie kunnen komen dat;

als er veel verschillende milieus zijn waarin een bij kan evolueren tot een specifieke genetische ondersoort en;

de bijen de laatste eeuwen over de hele wereld zijn gesleept waardoor ze in aanraking kwamen met nieuwe milieus (en ziekten) en;

er door het koloniseren van nieuwe gebieden, de beschikbare geboden ruimte voor de bijen is toegenomen en;

er misschien nu wel meer honingbijvolken zijn dan enkele eeuwen geleden,

de genetische diversiteit van bijen misschien wel is toegenomen.

Is dit houdtbaar?

[Piet Jager]

Tieme,

Dit is, volgens mij, een aardige benadering van de werkelijkheid.

1. Dat er nu meer honingbijen op de wereld zijn is zeker.
2. Het slepen met genetisch 'vreemde' moeren is ook waar!
3. Dat er in voorbijgaande decennia daardoor veel diversiteit was is ook waar.

Maar in het laatste decennium gaan de beroepstelers mondiaal bepaalde genenpatronen, die hun welgevalllig zijn consolideren, reproduceren en exporteren all over the world, waardoor de diversiteit aan genen op termijn weer zal afnemen/verarmen.

Vervolgens komen we weer bij het begin van dit item met een sprekend voorbeeld uit de intensieve pluimveeteelt, waarmee op afstand de ontwikkeling in de bijenteelt min of meer parallel loopt.

"De laatste vogelpest-epidemie toont maar weer eens aan dat genetische verschillen in weerbaarheid/resistentie tegen ziekten gewenst zijn. Dit geldt evengoed voor onze bijen. Genetische diversiteit is van levensbelang. Door genetische manipulatie dreigt de genetische diversiteit ondermijnd te worden".

!Piet

[Tieme]

Hallo Piet,

We zijn weer bij het begin, inderdaad. Ik vraag me toch af of de link intensieve veehouderij en geneische armoede wel zo 1, 2 en 3 te leggen is. We moeten niet vergeten dat er bij de intensieve veehouderij veel beesten op kleine oppervlakte zitten. Daardoor kunnen ziekten makkelijk om zich heen grijpen. Dat is waar. Mar dan komt het: "Wij" reageren daarop door de hele stapel die tekenen van ziekte vertoond in 1 beweging af te maken.

Nu is de vraag natuurlijk; "Kunnen de beestjes er niet meer tegen, of weten we het niet omdat we het niet afwachten?".

Tieme

[Piet Jager]

Tieme,

Als al onze hoogwaardige productiedieren - begeleid door medicijnen en entschema's - genetisch identiek zijn, zijn ze allemaal even vatbaar voor dezelfde ziekten en plagen. Als er 1 omvalt, vallen ze allemaal bij bosjes om. Ook de dieren in een stal binnen een straal van 3 km verderop. Dat is de keerzijde van de medaille.

!Piet

[Tieme]

Dat nemen we aan.

Of het zo is? Als varkens varkenspest krijgen gaan ze niet perse dood. We maken ze af om het land kiemvrij te houden. De vraag is dus; "Kunnen ze er niet tegen of wachten we het niet af?".

En wat betekent dit voor de bijen. Is het beter nooit te bestrijden en winst of verlies te nemen zoals de natuur ons dat geeft, of zijn we verantwoordelijk voor het welzijn van onze beestjes?

Tieme

[Piet Jager]

Uiteraard zijn wij verantwooordelijk voor het welzijn van onze beestjes voor zover dat in ons vermogen ligt. Maar bij het welzijn van de dieren behoort niet het extreme manipuleren met de samenstelling van het genenpatroon ten voordele van de eigenaar, noch de beestjes meerdere malen per jaar aan al dan niet toegestane chemische bestrijdings-/geneesmiddelen bloot te stellen.

!Piet

[elmook]

Beste mensen,

heeft iemand de link http://www.apisjungels.lu/page184.html die ik laatst postte gelezen?

Ik vind het een visie die in dit thema toch wel het discussieren waard is. Het idee is dat het goed zou zijn als er op een bevruchtingsstation meerdere darrenlijnen tegelijkertijd zouden staan. Dat de koninginnen in de darrenvolken dus niet, zoals gebruikelijk, dezelfde moeder hebben.
Voordeel is... meer vitaliteit door genetische diversiteit! Nadeel is dat de afstamming van een koningin dan nooit meer met zekerheid te achterhalen is.
Wat weegt zwaarder?

Paul Jungels heeft het natuurlijk over raszuivere (buckfast) bevruchtingsstations. In de lijn van ons thema kun je dit idee nog verder doortrekken. Hebben de hobbyimkers van Nederland eigenlijk niet behoefte aan een (Zwa)BuCa bevruchtingsstation? Een plek waar darrenvolken staan die, voor hobbyimkers, gewenste eigenschappen doorgeven, ongeacht ras, lijn of stam. Precies de bijen dus die Piet voorstelt, maar dan voor iedereen te bereiken. Zonder de 'ruis' van de steekbijen van de buren.

Wat zeggen jullie er van?

Elmar

[Piet Jager]

DE ZON BREEKT DOOR!!!

!Piet

[labrador]

Ik denk dat Elmar een leuk/goed item naar voren heeft gebracht. Natuurlijk sluit dit aan bij datgene wat Piet! duidelijk wil maken, echter met dit verschil:
Piet (en de meeste imkers)selecteren enkel en alleen op de Moer. De mannelijke helft van alle genen is afkomstig van een bij waarvan niet bekend is van welk ras en lijn deze is.

Jouw insteek is net andersom (maar zeker reden tot overdenken waard!)
Je gaat kijken naar de darren. Deze zijn makkelijker te selecteren omdat deze vrijwel een copy zijn van de moer waaruit ze komen. Je weet dus wat je hebt. Willen we het bij Buca's blijven houden zouden dit dus Carnica Darren moeten zijn.

Darren vliegen 7 a 8 Km. Om deze "bevruchtingszone" veilig te stellen ben je toegewezen op een eiland. Je zou kunnen kijken of er mogelijkheden zijn om b.v. Buckfastmoeren te laten bevruchten op Schiermonnikoog.

een andere methode is KI.

Aan de andere kant denk ik niet dat zinvol is om "doorgefokte" moeren te laten kruisen met "doorgefokte" darren.
Beide soorten zijn waarschijnlijk op dezelfde eigenschappen geselecteerd en dus vraag ik mij af of dit zinvol is.

In dat kader zou ik meer voelen voor de volledig ongecontroleerde bevruchting van de "Buca's" van Piet. Maar als ik andere imkers hoor, blijk je dan 10 jaar nodig te hebben om een mooie stal op te zetten... Tja, wat is wijsheid.....