De noodklok

[Piet Jager]

De Noodklok

De bijensterfte is voor veel onderzoekers nog steeds een probleem. Veelal wordt gezocht in de richting van externe factoren, zoals landbouwbestrijdingsmiddelen, inwendige- en/of uitwendige parasieten, slechte varroabestrijding, imkermethoden, klimaatverandering, stuifmeel-tekorten, etc., etc.. Al deze factoren hebben inderdaad hun negatieve kant met betrekking tot een gezonde ontwikkeling en overlevingskans van het bijenvolk als geheel.
Maar zijn al deze factoren in voorbijgaande eeuwen er in meer of mindere mate ook niet geweest? Hebben onze bijenvolken met haar ups en downs in het verleden zich daar uiteindelijk ook niet goed doorheen weten te slaan? Ja, haar natuurlijke veerkracht hield haar steeds overeind in de struggle for life. Maar in de 20e eeuw kreeg het bijenvolk te maken met een interne factor, waartegen zij zich niet of nauwelijks kon verweren. De gecontroleerde paring deed haar intrede met als hoogtepunt de K.I. De voortrekkers in de bijenteelt stortten zich massaal op de koninginnenteelt. Insleep van super-teeltmoeren uit het buitenland werd een must! Koninginnenteelt-cursussen, omlarfprojecten, certificaten van larfmateriaal, bevruchtingsstations, speciale teeltgroepen, licentie-houders, etc sprongen als paddestoelen uit de grond. Iedereen moest er aan/in geloven. Vreemde genen waaierden uit over het land. De ‘bloedeigen’ genetische structuur van onze landbijen werd in enkele jaren wreed uiteen gerukt. Door het amateurisme van veel koninginnetelers en vermeerderaars ontstond er een enorme wildgroei. Ieder deed naar eigen goedvinden en niemand had meer de supervisie over het grote geheel. De waan van de dag scheen te heersen. Ecologisch imkeren stond niet in het woordenboek. Een kleine oppositie in de vorm van het biologisch-dynamisch imkeren van S. Fontein en consorten kregen geen voet aan de grond. En nu, in de 21e eeuw plukken we er de wrange vruchten van.

Volken die in de zomer zo sterk zijn, dat ze niet meer voldoende voor hun eigen broed kunnen zorgen, waardoor ze veelal met onderontwikkelde bijen de winter in gaan. Genetische manipulatie resulterend in super broednesten, zwermtrage volken en moeren die maar aan de leg blijven met als gevolg overbeweiding van hun drachtgebied, slechte broedzorg, meer varroa en ecologisch nauwelijks aangepast, zijn volgens mijn bescheiden mening voor een belangrijk deel de oorzaak van de bijensterfte.

!Piet

[Arjan Sleurink]

Mooi stukje Piet[:)] Ik denk zeker dat hier wel een vorm van waarheid inzit. Aangezien imkers (waaronder u volgens mij) die hier niet aan doen na mijn idee helemaal niet zo extreem veel sterfte hebben.

De natuur zijn gang laten gaan.

Arjan

[pxsloot]

mee eens. Vullesbakkies zijn sterker.

Zet een paar volken uit. Als ze niet teveel overlast veroorzaken en genoeg te eten vinden zouden ze na een paar generaties al redelijk lokale bijen kunnen zijn.

Nu weet ik niet of de uitgezette volken wel of juist niet genetisch divers moeten zijn.
Ik denk: beginnen met een breed palet, zodat de natuur de meest geschikte genen zelf kan uitkiezen.

Maar ook: als imker zoek je vee waarmee je kunt werken. Je zoekt voordelen. En zoals Cruijff al zei: elk voordeel heb z'n nadeel.

grgr

Peter S.

[willem]

Maar in de 20e eeuw kreeg het bijenvolk te maken met een interne factor, waartegen zij zich niet of nauwelijks kon verweren. De gecontroleerde paring deed haar intrede met als hoogtepunt de K.I. De voortrekkers in de bijenteelt stortten zich massaal op de koninginnenteelt. Insleep van super-teeltmoeren uit het buitenland werd een must! Koninginnenteelt-cursussen, omlarfprojecten, certificaten van larfmateriaal, bevruchtingsstations, speciale teeltgroepen, licentie-houders, etc sprongen als paddestoelen uit de grond. Iedereen moest er aan/in geloven.

En dat wereldwijd :D

Vreemde genen waaierden uit over het land.

Verrijking van de genenpool werd/wordt dat genoemd. Maar niet door mij, ik gebruik liever de term "Genetisch-schroot" waar jij dan weer iets moois van kon maken. [;)]

De ‘bloedeigen’ genetische structuur van onze landbijen werd in enkele jaren wreed uiteen gerukt. Door het amateurisme van veel koninginnetelers en vermeerderaars ontstond er een enorme wildgroei. Ieder deed naar eigen goedvinden en niemand had meer de supervisie over het grote geheel. De waan van de dag scheen te heersen. Ecologisch imkeren stond niet in het woordenboek.

'tja [^]
Groeten, Willem

[martin b]

Piet je heb het mooi in woord gebracht, ben blij dat je dat zo goed kunt. Wat zo volgens jou de oplossing kunnen zijn ?.

Dit pas goed bij dat wat Hennie schreef in, De waan van het "zuivere ras".

martin

[Piet Jager]

Martin schreef: 'Wat zou volgens jou de oplossing kunnen zijn ?'

Heel in het kort:
- Uitgaan van het huidige bestand.
- Geen gecontroleerde paringen
- Selectie op zachtaardigheid en vitaliteit
- Sturing en begeleiding vanuit een hoger level
- Geen vreemde importen
- Niet twee of meer verschillende rassen zuiver blijven houden in een gebied
- Maar eerst de koppen op 1 lijn zien te krijgen.

Zie verder een uitgebreid en uitgewerkt model uit 2004:
http://www.bijenhouden.nl/forum/viewtop ... a-Hollanda

!Piet

[J.R.]

Hallo,
Sorry, weet niet hoe het hele bericht te verwijderen.

Groet,

Jan Ritsma

[martin b]

Bedank, Piet, zal in rust bekijken en mijn gedachten over laten gaan.

martin

[Tieme]

Piet,

Ik heb wat moiete met bepaalde typeringen die je aanhaalt. Wat moet ik me voorstellen bij volken die zo groot worden dat ze hun eigen broed niet kunnen verzorgen?

Waar is er aan de bijen al gewerkt met genetische manipulatie?

Waarom zou een zwermtraag volk teveel eisen van zijn dracht gebied? Is dat niet het houden van teveel volken op één plek?

En dit zou allemaal wel door de koninginnenteelt komen? Vooral bij de serieuze telers kom je immers enorm veel sterfte tegen?

Er gaan nu ook geluiden op dat het vooral de wijze van werken is die er voor heeft gezorgd dat er steeds meer virussen in de bijen komen. Meer werken volgens de dynamiek van een volk met daarbij vooral de aandacht op het vernieuwen van de raten en af en toe broedloze perioden (zie Celler rotatiemethode). Werken op zo'n manier zorgt ervoor dat de volken gezond blijven of dat nu lokale bijen zijn of selectieproducten.


Tieme

[Piet Jager]

Bedankt Tieme, dat zijn tenminste goede inhoudelijke vragen die de kern raken.

1. Slechte broedzorg door te grote volken

a. Broedzorg omvat cellen poetsen, larven voeren, broed warm houden, nesthygiene(fout broed trekken). Grote volken impliceert een grotere varroabesmetting, waardoor er aanzienlijk meer werk moet worden verricht door de jongste bijen, die juist in aantal afnemen naarmate er meer broed is getrokken. De verhouding jonge, vitale bijen ten opzichte van de ei-inleg, larven, etc. loopt niet parallel.

b. Temperatuur beheersing bij grote hitte en weinig dracht geeft veelal problemen bij extra grote volken.

c. Bij grote dracht, waarbij alles in een volk op het binnenhalen van de oogst is gericht, lopen de bijen bij grote volken elkaar vaak in de weg. De jongste bijen worden dan regelmatig gestoord in hun werk of onderbreken dit en pakken het later veelal niet weer op.

d. De ventilatie (frisse lucht verversing) bij zeer productieve moeren laat veel te wensen over. Aangezien zeer veel honing voor directe consumptie naar het broed gaat, behoeven ze de honing ook niet in te dikken voor definitieve opslag. Maak eens een kast van zo'n breeder open en ruik de wee-e geur, die er uit opstijgt.

e. Vgl. de broedzorg bij een kip met 6 kuikens, die veelal allemaal groot worden en bij kip met 15 kuikens, waarvan er veelal slechts 9 groot worden. Of bij een konijn met een te grote worp jongen, een varken met teveel biggen, een kat met teveel jongen, etc.

f. Na de lindedracht is de zomerdracht zo goed als voorbij. De stuifmeelvoorziening is derhalve miniem als gevolg van het betrekkelijk grote broednest en de opgeslagen honingvoorraden. De periode na de lindedracht is de beginperiode van de inleg en verzorging van de winterbijen. Als deze niet optimaal is dan ontstaat er later uitval.

2.Genetische manipulatie
Manipulatie = iets naar je hand zetten. In de bijenteelt doen we dat bij gecontroleerde paringen. Eigenschappen die we doormiddel van lijnenteelt hebben uitgelicht en geintensiveerd worden bij gecontroleerde paringen nog eens een keer verzekerd! Eigenschappen corresponderen met de genen. We proberen dus de genenstructuur van onze bijen naar onze hand te zetten / te manipuleren.

3. Zwermtraagheid
Zwermtrage volken hebben dus geen broedstop en inherent veel stuifmeel nodig. Gezien het feit dat de Nederlandse imker niet 1 maar meerdere volken op een lokatie houdt, geeft dat te denken.

4. Koninginnenteelt
De koninginnenteelt is in ons land zeer amateuristisch. Je kunt ze verdelen in semi-professionele telers en vermeerderaars. Van de eerste groep zijn er slechts een handje vol en tot de 2e groep behoren we eigenlijk allemaal. Echte koninginnenteelt steekt heel nauwkeurig en daarbij moet je ook nog over een soort 'fingerspitzengefuhl' beschikken. In de praktijk laat men nogal wat steken vallen, zodat het resultaat meer op broddelwerk lijkt met alle gevolgen vandien.

!Piet