resistentie tegen mierenzuur

[Peter Bal]

Laatst zat ik bij een discussie waar gesteld werd dat varroamijten ook resistent zouden kunnen worden tegen mierezuur.
Ik vraag mij af of dat klopt. Mierezuur is een lokaal werkende stof die (denk ik) door zijn irriterende werking op bijvoorbeeld de luchtwegen van de mijt zijn effect heeft. Apistan (en vergelijkbare stoffen) werkt heel anders namelijk op een orgaansysteem, in dit geval op het zenuwstelsel. Het optreden van resistentie tegen een zuur lijkt mij onwaarschijnlijk maar heeft iemand een idee welke mechanismen hier een rol in spelen??

groeten,

Peter

[Oude Essink]

Erg geleerd ben ik niet in dit soort zaken; ik weet alleen, dat mierenzuur voor bijen een homeopathisch ( en dus geen alleopatisch) middel is: resistentie? onzin dus; zou resistentie zijn tegen iets dat je eigen is.
hennie oes

[maartenkleijne]

Sommige mijten kunnen beter tegen mierezuur dan andere. Resistentie wordt dan vast wel met een paar jaar groter. Ik heb al hier of daar gelezen dat de doseringen moeten worden geoptimaliseeerd voor het juiste effect. Juist dat het lokaal werkt betekent dat resistentie-ontwikkeling niet moeilijk is, zoals ook een imker vrij makkelijk resistent wordt tegen bijensteken, daarom wordt geplijt voor een afwisseling van bestrijdingsmiddelen zadat resistentie juist geen kans krijgt.
Tegen systemische middelen middelen kunnen de mijten veel moeilijker resistentie ontwikkelen, soms is daar zelfs eerst een mutatie voor nodig. Resistentie tegen lokale middelen is allen een kwestie van wennen.
'Homeopatisch' en 'lichaamseigen' is geen familie van elkaar: homeopatisch betekent zozeer verdund dat de werkzame stof er (vrijwel) niet meer inzit.
homepathie in plaagbesrtijding zou hoogstens zo kunnen werken dat de bijen hun resistentie versterken met hulp van een homeopatisch middel. Zoiets bestaat wel maar ik weet niet welk. Zou in het wintervoer gedruppeld kunnen worden.

[jgralike]

ha, interessant: ik ben homoeopaat En mijn bijen hebben varroa (ja, allicht)maar aan homoeopatische bestrijding had ik nog niet gedacht. (wel staat de lavendelolie al klaar.)

homoeopathisch wil zeggen: het middel brengt de te bestrijden verschijnselen teweeg bij een gezonde proefpersoon, mag ook een proefpersoon met 6 poten zijn.
een mooi onderzoeksonderwerp zou zijn een middel te maken van varroa: mijten vangen, doden in alcohol, verwrijven, schudden, verdunnen etcetera, en dan de volken daarmee behandelen, hetzij door enkele druppels in het voer te doen, hetzij door vernevelen over de raten.
varroa als homoeopathisch middel is best te maken door een fabrikant van homoeopathische middelen, ik weet niet wat het zou kosten.
iemand zin om dat uit te zoeken?

letterlijk spreek je dan niet meer van homoeopathie, maar eerder van isopathie, maar dat is een woordkwestie waar we in de homoeopathie ook nog niet helemaal uit zijn.

groeten, josee

[Oude Essink]

Zijn wij nu moeilijk aan het doen?
Homoeopatisch betekent toch gewoon: met stoffen die je (lijf) eigen zijn, en alleopatisch: met stoffen die vreemd zijn (meestal chemisch samengesteld)?
hennie oes

[Piet Jager]

Als men met allopathische middelen niet verder komt, zoekt men vaak zijn toevlucht in de homoeopathie. Daar is volgens mij niets mis mee. Maar varroase is geen ziekte, maar een parasitaire levenswijze van een mijt op het uitwendig lichaam van bijen. Ik kan hier geen zinnig verband leggen met een homoeopathische geneeswijze. Allopathie is een geneeswijze waarbij men tegenwerkende geneesmiddelen in voldoende mate aanwendt, dit in tegenstelling tot homoeopathie, die geneesmiddelen aanwendt welke bij een gezond iemand juist de kwaal zouden oproepen, waarbij het lichaam tegenmaatregelen neemt om de gezonde situatie weer te herstellen. Ook ik denk dat sommigen even het spoor finaal bijster zijn.

!Piet

[maartenkleijne]

Je kan iemand hormonen toedienen -b.v. een wielrenner-, dat zijn lichaaamseigen stoffen, maar wel allopathisch.

Allopatische varroabestrijding kan op drie mnanieren:
-gif dat snel varroa dood maakt, en de bijen niet zo snel dat ze er dood van gaan tijdens de bestrijding
-chemie die de varroa verzwakt, dan wel zijn voortplanting hindert
-chemie aan de bijen toevoegen, waardoor de varroa de bijen minder aantrekkelijk vindt

Alternatieve methoden gaan allemaal over de vraag: hoe kan ik de bijen sterker maken in hun natuurlijke eigen anti-varroa neigingen.Dat kan -behalve door selectie- door:
-de basisgezondheid van de bijen te maximaliseren, b.v. door kruiden.
-een klimaat te creeeren waar bijen beter gedijen dan mijten,b.v. door minder stof en meer gezonde planten.
-Homeopathie

Homeopathie spreekt de bevattelijkheid van de bijen voor mijten aan zodat de natuurlijke afweer wordt versterkt, meestal door stoffen toe te dienen in een zodanige verdunning dat de chemische werking ervan buiten spel staat.
Met mijten kan dat door b.v. een homeopatische verdunning van mijten of door stoffen die typisch met de ranzige leefwereld van mijten te maken hebben, b.v. sulphur.

Ik denk zelf dat de bijen bevattelijk zouden kunnen zijn voor zoiets vaags een subtiels als homeopathie, juist omdat de leefwereld van de bijen ook heel subtiel is met hun communicatie door geuren, etc..