Grote sterfte bijenvolken gevolg stuifmeeltekort?

[Els Kleijnendorst]

Ben mij heel goed bewust dat hetgeen ik hierna ga zeggen met een heleboel 'misschien's'

[Els Kleijnendorst]

Gisteren (7-1) plaatste Hans v.d. Post een artikel onder de kop: 'Ziekten, parasieten en bestrijding '“ verdwijnziekte'

[J A Verwijmeren]

Een heel boeiend verhaal en mogelijk de oplossing voor het verdwijnen van de bijen.
Maar wat ik me afvraag is hoe kan ik ramen met stuifmeel bewaren?
In het vroege voorjaar ga ik met mijn bijen naar de Biesbosch en daar verzamelen ze een hoop stuifmeel. Tijdens het verenigen houd ik best wel wat ramen over die ik graag voor een arme periode wil bewaren, maar meestal is de "stuifmeelmijt" er mee bezig om het stuifmeel op te soeperen.
Ook ontdek ik vaak dat de bijen dit stuifmeel niet meer accepteren en uit de raat verwijderen daar dit maar een paar maanden oud is.
Wie weet hier een pasklare oplossing voor .

Bij voorbaat dank
Jack Verwijmeren

[Ria van den Berg]

Stuifmeel kan je heel goed bewaren in de diepvries

vanuit de Peace River Vallei, Ria van den Berg

[Ed Pieterse]

Stuifmeel!!

Het is mij steeds duidelijker, dat stuifmeel haast nog belangrijker is als nectar voor de bijen.
Als je een natte nazomer hebt en er is weinig stuifmeel in de kast voor het inwinteren van het volk, dan heb je in het voorjaar kleine en halfzieke volken.
Als je bij de koninginneteelt te weinig stuifmeel in je pleegvolk hebt krijg je weinig goed ontwikkelde koninginnen. Soms kunnen ze niet op eigen kracht uit de dop komen, of ze zijn klein.
Een natte nazomer geeft ook weinig broed in de kast, want de koningin legt alleen als er flink dracht is (carnica's hebben dat sterk). Dan worden er dus weinig winterbijen geboren, wat zelfs soms tot de ondergang van het volk kan leiden.

Je kan stuifmeel heel goed in de diepvries bewaren, het beste zelfs, want de fruittelers die beeboosters gebruiken met vreemd stuif meel krijgen dat "levende" stuifmeel diepgevroren aangevoerd.
Voor de bijen geeft het niet dat het stuifmeel geen onkiemingskracht meer heeft. Men kan het ook bewaren door er poedersuiker over te strooien en daarna met de plantenspuit er een glazuurlaagje van te maken. Dan kan de stuifmeelmijt er ook niets mee. Wel droog bewaren dan.

Ed Pieterse

[wilde]

Els, je hebt een heel verhaal gehouden met veel plausibele argumenten voor de huidige malaise.
In mijn volken is er echter geen stuifmeelgebrek geweest. Een collega-imker (Buckfast) heeft wat meer volken dan ik, nl. ongeveer 30. Hij is er daarvan 4 gewoon kwijt: in korte tijd geheel leeg. Het is een ervaren en kundige imker. Bij ons in het Zuidwesten is het gemiddeld wat warmer dan in de rest van Nederland. Door bepaalde zomerdrachten is er altijd volop stuifmeel tot eind augustus, als je bereid bent te reizen. Hij doet dat ook. Met je verhaal heb je wel veel argumenten genoemd, maar ik denk dat het in mijn omgeving niet opgaat.

Er is mijns inziens maar één groot probleem en dat is de varroamijt. Degenen die menen te kunnen volstaan met geheel niet te behandelen tegen de mijten, om daarmee de weerstand van de honingbij tegen de parasiet een natuurlijke kans te geven, zouden wel eens van een koude kermis thuis kunnen komen dit jaar.

Groetend, Albert de Wilde

[Ria van den Berg]

Waarom kan het niet een combinatie van factoren zijn ? Vaak gaan zoogdieren ook niet ten onder aan een bepaalde ziekte, maar aan de bijkomende infecties. Een aantal jaren geleden las ik eens, dat een goede stuifmeelvoorraad remmend op varroa werkt. Daarna heb ik er nooit meer van gehoord. Voor ons was dat aanleiding om geen stuifmeel te gaan oogsten, hoewel we in een goed gebied zitten en het een aardige bijverdienste was. Albert, ik heb het al vaak verkondigd, maar in Nederland hebben wij onze bijen nooit tegen varroa behandeld, anders dan dat we i.p.v. brandnetels weer tabak in de beroker deden. We imkerden met "huis tuin en keuken bijen", lieten een zwerm afkomen en luisterden naar tuters en kwakers. Het kon om dat we voor Nederlandse begrippen vrij geisoleerd zaten, aardige buren hadden en er niet de kost mee hoefden te verdienen. Ondanks dat onze clubgenoten zeiden, dat we binnen twee jaar al onze bijen kwijt zouden zijn, is dat nooit gebeurd. We hebben altijd 4-5 volken gehad en genoeg honing voor onszelf en om weg te geven. Het jaar voordat we emigreerden (97) heb ik zelfs aardig wat verkocht, omdat we het toch niet mee mochten nemen. Maar ik weet dat er ook veel volken aan varroa ten onder gaan. Toch denk ik dat het zoeken naar varroatolerante bijen de beste oplossing op de lange termijn is.

vanuit de Peace River Vallei, Ria van den Berg

[wilde]

Ria, wist ik het maar. Een combinatie van factoren ontken ik niet, maar ik heb het gevoel dat de varroamijt de hoofdboosdoener is. In bijenvolken is latent allerlei ellende aanwezig, doch dat weten ze te overwinnen door een goede conditie. De conditie wordt zodanig onevenredig zwaar aangetast door de mijten dat die combinatie van factoren mogelijk wordt. Gebrek aan stuifmeel is slechts één van die factoren, die echter bij mij niet meespeelt.

Als je de natuur zijn gang laat gaan en er helemaal niets aan doet (liefst in een geheel continent) zul je op den duur een resistente honingbij hebben. Daarvan ben ik ook overtuigd. Dat maak ik alleen niet meer mee op mijn leeftijd (60). Daar gaan tientallen jaren overheen. Als ik in dit aardse bestaan toch nog een poosje wil genieten van het bijen houden, moet ik wel mijn toevlucht zoeken tot het bestrijden van de mijten.

Dat is mijn mening. Anderen denken daar anders over en ook dat respecteer ik. We weten het jammer genoeg niet.
We kennen wel aanpassingen van andere diersoorten aan veranderde omstandigheden. Evolutie naar een vorm die wel weer passend is aan die gewijzigde condities heeft de natuur al duizenden keren laten zien. We weten daaruit ook dat zo'n proces vrij lang kan duren.

Voorlopig bestrijd ik de mijten en de ervaringen van anderen die het niet doen blijven mij uiteraard interesseren.

Groetend, Albert de Wilde

[Els Kleijnendorst]

Albert,

ook ik woon in het westen van Nederland en om mijn bijen het gehele jaar door van stuifmeel en nectar te voorzien behoef ik daar zelfs niet voor te reizen. Zodra de temperatuur voor de bijen hoog genoeg is om uit te vliegen, komen ze met stuifmeel thuis. Tenminste, dat is al zo zolang ik imker, vandaar ook dat het voor mij onbegrijpelijk is dat ze dit jaar van mei t/m half augustus met praktisch niets binnenkwamen. Daarna was het gelukkig weer beter en ze hebben per volk toch nog ca 2 ramen met stuifmeel onder het wintervoer kunnen meenemen. Dat mijn 14 volken met de Kerstdagen nog vlogen schrijf ik dan ook toe omdat ze vanaf half augustus weer over hun normale portie stuifmeel konden beschikken.
Wellicht dat bijen in andere delen van Nederland met een minder gunstig najaarsaanbod, degenen zijn die het de afgelopen maanden niet gered hebben.

Zoals ik al eerder schreef, ben ik er absoluut van overtuigd dat het catastrofale einde van veel volken, zelfs niet als hoofdoorzaak, aan de varroamijt (en de secondaire aantastingen ten gevolge hiervan) te wijten is. Dat is gewoonweg te eenvoudig, dan zouden niet zoveel volken getroffen zijn. Natuurlijk, ongetwijfeld zullen er een aantal hieraan dood zijn gegaan, en een aantal aan bestrijdingsmiddelen in de tuinbouw, en aan mismanagement en allerlei andere oorzaken. Maar nooit zoveel tegelijk, en allemaal binnen een paar weken. En wat de imkers bij de uitwintering nog te wachten staat. Denk dat dan de omvang pas echt goed zichtbaar zal zijn.

Heb inmiddels gehoord dat de zaadproductie bij de zaadtelers in geheel Nederland dit jaar heel redelijk is geweest. Daar is geen enkele teruggang op opbrengst geconstateerd. Mijn idee dat wellicht het stuifmeel niet '˜los' kon komen van de helmknoppen is dus niet waar. Wel werd mij verteld dat zaadproductie op zich nog niet alles zegt, het kan zijn dat de kiemkracht onvoldoende zal blijken te zijn, maar dat weet men pas over een paar maanden.

Laat iedereen met dode volken, of zij die hiervan horen, wel alsjeblieft de gegevens op de speciaal hiervoor bestemde plaats op het forum plaatsen (rubriek ziekten, parasieten en bestrijding, art.'

[Romée van der Zee]

Els,
De honing van mijn bijen, die jij analyseerde bevatte een hoog percentage schimmels en gisten. De honing zelf was overigens prima.
Was dit een algemeen beeld? Heb je de indruk dat er veel bladhoning was dit jaar? Die van mij was zowel in het voorjaar, als de zomer heel donkerbruin, met, zoals jij me schreef, een rossige gloed.

Ik probeer op de eerste plaats in beeld te brengen, in welk opzicht de afgelopen jaren verschilden van de jaren daarvoor. Het was in ieder geval behoorlijk vochtig.
De bladeren van de planten in onze tuin/omgeving, waren de afgelopen twee jaar glanzend van de luis, en later wit van de schimmel.

Er wordt door degenen die bijenvolken verloren, beschreven, dat ze met name in augustus en september hard achteruit gingen. Die laatste levende bijengeneratie is gevoed met nectar, zoals boven omschreven. Er zou een relatie kunnen zijn, wat nog iets anders is, dan de oorzaak.
Romée