Bijenhouden.nl

Hoi Ærjen

Ik denk, dat je bedoelt.
Oxaalzuur en mierenzuur is allebei een zuur, dat in de natuur voorkomt.

Gosse,

Foei. Je hebt niet goed opgelet tijdens de les scheikunde.

kg

Hoi Hans van der P en de rest,

Hans jij schrijft in één van jou reacties het volgende:

Gebruiksaanwijzing oxaal:
Dit is een recept voor een halve liter je kunt het niet onbeperkt bewaren - wel de hele zomer/najaar, koel in het donker.

500 cl water; 500 gr suiker; 18 gr oxaal

Volgens mij geef je niet het goede recept. Om een halve liter oplossing te verkrijgen, los je 300 gram suiker op in 300 gram water. Hieraan voeg je dan die genoemde 17,5 of 18 gram oxaalzuur toe.

Afgelopen winter heb ik gewoon de suiker en het water opgelost en daarna het oxaalzuur opgelost. De oxaalzuur loste zonder problemen op. Wel heb ik gedemineraliseerd water genomen in plaats van kraanwater. Zoals je misschien weet is calciumoxalaat (= calcium zout van oxaalzuur) slecht oplosbaar in water. Misschien dat dat zorgt voor het niet oplossen van de oxaalzuur. Immers in normaal kraanwater kunnen veel calciumionen zitten.

Groeten................

Gerard Boswinkel

Gerard dank voor het juiste recept! Ik heb het recept waar over ik schreef overgeschreven en ook gebruikt. Uiteraard kwamen er varroa's naar beneden. Het recept van jou zal wat sterker werken.
Hans

Nee hoor ik heb wel opgelet bij scheikunde.
De ontleding van oxaalzuur is : HOOC-COOH -> CO2 + HCOOH.
Dus de werkzame stof in oxaalzuur is gewoon mierenzuur.
Je kunt het ook opzoeken in het chemiekaartenboek (dit is een groot geel boek) hier staat ook bij oxaalzuur dat er bij de ontleding van oxaalzuur mierenzuur ontstaat.
Met vriendelijke groet,

Aerjen van den Akker[8D]

Prachtig Aerjan,
Ik neem aan dat je gelijk hebt.
Welke scheikundige kan dit bevestigen?
En waarom werkt oxaalzuur dan eigelijk veel beter dan mierenzuur.
Mierenzuur werkt ook in de cellen, waarom oxaalzuur dan niet?
Dirk

dertiende

Even een quate van mezelf uit een oud oxaal topic...

"volgens de boeken is de sublimatietemperatuur (van vaste stof naar gas en andersom, een evenwicht) van oxaalzuur 157 celsius en de ontleedtemperatuur tot koolmonoxide en mierezuur 189,5 celsius, maar waarschijnlijk blijft het toch ook heel bij 300 celsius als het om kleine hoeveelheden gaat en vlot ontsnapt."

Het lijkt erop dat het pas bij wat hogere temperaturen ontleedt...ook zie je als je het verdampt soms oxaalzuur terug condenseren (rijpen) op de raten. Mierezuur is vloeibaar en vluchtig bij kamertemperatuur en doet dit niet. Er zal dus wel vloeibaar/gasvormig oxaalzuur in de kast komen.

L.

Ik zal het nog eens na vragen als ik het weet laat ik het horen

LWPisa schreef:
Even een quate van mezelf uit een oud oxaal topic...

"volgens de boeken is de sublimatietemperatuur (van vaste stof naar gas en andersom, een evenwicht) van oxaalzuur 157 celsius en de ontleedtemperatuur tot koolmonoxide en mierezuur 189,5 celsius, maar waarschijnlijk blijft het toch ook heel bij 300 celsius als het om kleine hoeveelheden gaat en vlot ontsnapt."

Het lijkt erop dat het pas bij wat hogere temperaturen ontleedt...ook zie je als je het verdampt soms oxaalzuur terug condenseren (rijpen) op de raten. Mierezuur is vloeibaar en vluchtig bij kamertemperatuur en doet dit niet. Er zal dus wel vloeibaar/gasvormig oxaalzuur in de kast komen.

L.

Goedenavond, Lennart, wat maak je het nodeloos ingewikkeld!

Hoe kun je nou spreken van de sublimatietemperatuur van vaste stof naar gas ???

We hebben het over oxaalzuur en mierezuur !!! geen vaste stoffen maar zuren !!!???

Begrijp je zelf wel waar je het over hebt ???

Ik ben leek, kun je misschien svp in Jip en Janneke taal een antwoord geven op de stelling van Aerjen en de vragen van Dirk ?

Thomas

Hahaha..opletten bij scheikunde...

sublimatie: van vaste stof direct naar gas met minieme vloeistoffase.

Oxaalzuur (het dizuur van ethaan) is een vaste witte stof...mierezuur (enkelvoudig zuur van methaan) is een kleurlozige best wel vluchtige vloeistof. Beide bij kamertemperatuur.

Bij verhitting smelt oxaalzuur, daarna verdampt het en pas bij hogere temperatuur ontleedt het tot mierezuur en CO2.

Uit de soms in de kast kristaliserende damp blijkt dat er ook of vooral oxaalzuur in de damp zit.

Om te ontleden tot mierenzuur moet het heter worden worden dan de verdampings (kook!) temperatuur en dan is de 2 gram die je in een open verdamper verdampt al weg.

Oxaalzuur is effectief wanneer het wordt gedruppeld als waterige oplossing.

Als je het verdampt werkt het ook niet/niet goed in het broed.

Ergo: ik denk dat de werking van oxaalzuurverdamping berust op oxaalzuur zelf en niet op de ontleding tot mierezuur en CO2

Oh ja de stelling van Arjen...

Geen idee...ik zie nooit veel varroa...misschien hebben we mazzel of misschien is er sprake van tolerantie of sobere varroa of is Arjen's bedrijfsmethode goed voor het elimineren ervan.

Vragen van Dirk:

Ik denk dat oxaalzuur zelf werkt ipv. van het mierezuur, zie bovenstaande redenering.

Mierzuur is zo vluchtig dat het de cel in kan door kleine porien vermoed ik.

Oxaalzuur kleeft denk ik langduriger aan de bij...mierezuur zit meer in de lucht.

Hoe oxaalzuur werkt weet ik niet...er zijn verdacht weinig publicaties over maar wie weet is er al iets meer gevonden. Er is een club in Italie die relevante publicaties heeft erover maar ik weet niet meer wie dat zijn...google?

L.