De verdwijnziekte slaat toe !

[apiario]

Mee eens, mijn bijen stonden in 2005 op ± 150 m van een stuk braak gebied van 13 ha, ingezaaid met een soort Tübinger mix. De bijen hadden zoveel stuifmeel in de raten opgeslagen dat ik bang was dat het wintervoer er niet bij zou kunnen.
Het invoeren is toch goed gegaan, geen enkele "weigeraar".
In Oktober 2005 was het merendeel van de volken terziele.

Terug naar boer klaas.Hij heeft gras genoeg en de koeien vreten zich een schompus,maar leven er nauwelijks van.
Veel stuifmeel op geslagen is bij velen het geval. Maar het geeft nog geen antwoord op de vraag of de kwaliteit er van voldoende is.Dus blijft de vraag is er verschil in stuifmeelkwaliteit in voorjaar en najaar?

[Piet Jager]

Ja, vroeger hadden we nog een vereniging ter bevordering van de bijenteelt (VBBN) c.q. zoveel temeer, zoveel te liever, ondanks het toenmalige stuifmeel aanbod. Straks krijgen we nog een vereniging ter quotering van de bijenteelt (VQBN), vanwege het huidige stuifmeel aanbod, mede in het belang van de andere insecten!

!Piet

[Gerard van Gastel]

Bertus, (ik heb het even tegen jou) daar wordt inderdaad niemand vrolijk van.
In 'mijn wereld' van plantenkweken is het een kwestie van vraag en aanbod, als er 10 zijn en er is eten voor 5, dan vallen er 5 af!(Dan blijven er 5 over! klinkt beter)
Zo is het met imkers en bijen helaas ook! Tenzij je kunt zorgen dat er voor 10 eten is. Of dat er bij die 10 minder bijen zijn en dus wel genoeg eten. Zoniet.......blijven er 5 over.

[apiario]

ter quotering

Piet,dat is een goeie:D:D

Maar nu even serieus. Jij weet veel meer dan ik op dit gebied. Is er nooit geen onderzoek naar gedaan bij bijvoorbeeld PPO en er zal toch in het biutenland ook wel iets over bekend zijn? Wij zijn toch niet de eersten die dit aansnijden?

[maartenkleijne]

Stuifmeelkwaliteit is een questie van stuifmeelvariatie heb ik me altijd laten vertellen.
Een overdaad van één soort stuifmeel kan net zo slecht zijn, als een tekort aan stuifmeel.
Ik heb het voorrecht dat de bijen achter het huis tot eind november met diverse soorten stuifmel thuiskwamen, uit de tuinen van de mensen.
Een andere oorzaak van acuut stuifmeel tekort kan ook zijn; te vroeg inwinteren op een overdaad aan stuifmeelvrij suiker. Inwinteren werd vroeger gedaan aan het einde van de dracht. Later is dat gaan heten: in een bepaalde week of maand. Dat laatste houden wij nu vaak aan ongeacht dracht of weertype. Voor de varroa's is dat w.s. gunstiger dan voor de bijen.
De voorjaarsdracht aan stuifmeel wordt altijd geaccentueerd omdat dat snel goede haalvolken stimuleert. Voor goede, resistente wintervolken is de najaarsdracht w.s. nog belangrijker. Vroeger was er na de heide niks meer; nu is er meer, maar het is ook veel langer vliegweer. Zelfs de herfstasters zijn al niet meer 'laatste dracht met goed stuifmeel voor de winterbijen'. Drachtacties voor bomen planten en landjes inzaaien zijn meestal gericht op honing winnen, maar in winterdracht wordt ook steeds belangijker.

En nog een laatste: de bijendruk op een landschap verzorgt een selectiedruk waardoor de volken (en de imkers) die het volhouden het beste overleven. Dat pleit weer voor standselectie.

[marc]

Misschien legde ik onbewust verkeerde nadrukken :

- een pleidooi houden voor één bijenras (de Buckfast bij) was zeker niet het uitgangspunt, ik vermeldde het om een totaalbeeld te schetsen van de toestand zoals hij zich hier op de thuisstand voordoet. Elke melding of zienswijze over bijenmethodes of handelingen is immers pas nuttig als ook de plaatselijke omstandigheden (dracht, bijenras...) vermeld worden.
Een eerste doel in het voorjaar is hier de vroegdracht (kers, koolzaad), hiervoor ga ik met sterke volken de winter in. Daarbij gebruik ik vruchtbare moeren die ook lang doorleggen, hier zijn dat toevallig Buckfast bijen, elke andere Ratjetoe (Bert [;)])bij die aan deze voorwaarden voldoet is goed.
Onze warmere nazomers en herfsten 'smeken' om bijen die vruchtbaarder zijn en langer doorbroeden. Als we daar als imker nu niet zelf de keuzemogelijkheid in hadden zou de natuur na x jaren de bijen toch in die richting met het klimaat mee laten evolueren.
- ik spreek ook liever van sterke volken ipv vleeskasten of vleesvolken. Een vleesvolk is voor mij nog altijd een groot volk dat meer verbruikt dan het opbrengt. Ik rekende onlangs nog de gemiddelde honingopbrengst van afgelopen jaar uit en kwam op 68.3 kg per 'vleesvolk' ! Ik denk dat hier vooral 'sterke' volken zitten.
- of er al dan niet varroa-aantasting moet zijn, is misschien niet 100% zeker, maar zal dan toch voor 90% meespelen. Ik kan me best voorstellen dat bijen, zonder varroa-aantasting, die met een slechter stuifmeelaanbod zijn grootgebracht ook een slechtere lichamelijke weerstand tegen virussen hebben opgebouwd en daardoor even zwak de winter ingaan, of goede winterbijen die in een te vochtige omgeving overwinteren, daardoor meer blootstaan aan virussen, verzwakken en afsterven, of in het andere geval dat bijen die een ernstige varroa-aantasting kenden, maar tegelijk stuifmeelrijk opgroeiden en in een goede kast overwinteren, toch goede winterbijen zijn... combineer maar.
- het waanbeeld dat de augustusbijen onze winterbijen worden is al lang voorbij gestreeft. Door de huidige klimaatverschuiving zijn de huidige augustus-bijen de rechtstreekse of onrechtstreekse opvoedsters van onze winterbijen geworden.
Onze natuur en de stuifmeelplanten zijn echter niet mee verschoven, (of doen dit veel langzamer) waardoor de huidige generatie opvoedsters niet diezelfde kwalitatieve voedersappen afleveren dan hun voorgangers, met alle gevolgen vandien voor de winterbijen.

Het uitgangspunt hier was het stuifmeelaanbod, waarbij varroa, virussen, condens ... betrokken werden.
Het kon evenzeer van een andere invalshoek bekeken worden, maar het stuifmeelaanbod zou er dan ook zeker in meespelen.

Misschien zouden nog andere imkers met gunstige overwinteringsresultaten ook hun verhaal eens moeten vertellen, dan telkens te moeten gissen naar de oorzaken bij de 'klagenden' die allemaal in hun eigen omstandigheden imkeren.

Tot slot nog dit : prentjes kijken is mooi maar doe er ook wat mee of het ganse drachtplanten verhaal van de Hennies en de Rogers (en anderen) op dit forum vliegt aan zijn doel voorbij.
Ik plantte vorig jaar 10 euodia's en 5 sophora's aan.
De nieuwe bestelling voor dit jaar wordt volgende week geleverd : 5 Koelreuteria's en 5 Tylia Henryana's.
Imker begin bij u zelf, wie doet mee ?

(PS. ik ben geen plantenhandelaar)

[willem]

- het waanbeeld dat de augustusbijen onze winterbijen worden is al lang voorbij gestreeft. Door de huidige klimaatverschuiving zijn de huidige augustus-bijen de rechtstreekse of onrechtstreekse opvoedsters van onze winterbijen geworden.

Marc
Heb je hier wat onderbouwing voor?
Groeten, Willem

x

[marc]

Willem, ik heb geen augustus of septemberbijen gemerkt en het volgende voorjaar gecontroleerd of ze er nog waren. Misschien moet iemand bij PPO of in Gent dat maar eens doen.
Maar een kenmerk van langlevende winterbijen is juist dat ze een voorraad aan eiwitten opslaan die ze niet direct hoeven aan te spreken, en dat ze niet voor de verzorging van jong broed moeten instaan. Dat kan je van onze aug-sept. bijen niet meer zeggen. Onlangs op een mooie novemberdag met 16,5° C kon ik het niet laten van één volk het broed te controleren.
Eén middenraam werd gelicht, het vertoonde open en gesloten broed, diam. +/- 25 cm, hetzelfde voor de 2 zijramen in de kast. Ik heb niet verder gekeken, ik wist voldoende. Dit broed wordt natuurlijk verzorgd door een gedeelte van de eerder geboren bijen, die volgens mij het voorjaar niet halen.
Hoe zeker ik hierover ben ? Redelijk zeker.

[marc]

Maarten schreef :

Inwinteren werd vroeger gedaan aan het einde van de dracht. Later is dat gaan heten: in een bepaalde week of maand. Dat laatste houden wij nu vaak aan ongeacht dracht of weertype.

Misschien ook een punt van belang dat ik niet vermelde : de inwintering begint hier midden september en eindigt eind september.

[marc]

Globaal overschouwd brengt de klimaatverschuiving met de daarbij horende late broednesten een verstoring teweeg in het natuurlijk evenwicht tussen aanbod en verbruik.
De verdwijnziektes zijn een logisch gevolg van een natuur die zijn evenwicht herstelt. Dit herstel zal zich het hardst laten gevoelen op die plaatsen waar het evenwicht ook het ergst verstoord is.

Tegen de klimaatverschuiving hebben we geen verhaal, maar de natuur een handje helpen met het aanbod kunnen we wel. Het is een oplossing op termijn, waar NU aan gewerkt moet worden.
Voorlopig kunnen we enkel de schade trachten te beperken met allerlei kleine ingrepen op onze volken, eenieder doet dat op zijn manier die best bij zijn omstandigheden past.
Het is meestal over deze eigen kleine ingrepen dat we op dit forum debatteren, maar laten we vooral niet de hogere nood over het hoofd zien.