Varroa behandeling met organische zuren
Geplaatst: wo 20 feb 2002, 21:13
Afgelopen week is door enkele Limburgse verenigingen een lezing georganiseerd over behandeling van varroa. Deze lezing is gegeven door Peter Elshout. Ik zal proberen de belangrijkste informatie weer te geven.
Allereerst is er een uitleg gegeven over de nadelen van de "traditionele" bestrijdingsmiddelen zoals Apistan. De belangrijkste zijn dat de stoffen in was en in honing kan terechtkomen. Hoewel de tabellen erg lage concentraties lieten zien is dit natuurlijk een reeel probleem. We hebben liever een residu-vrij produkt! Voor mij was dit de belangrijkste reden om iets anders te zoeken ipv Apistan. Met de nadruk op WAS, met de resistentie tegen Apistan die hier optreedt zullen we wel iets anders moeten!
De Organische zuren hebben dit nadeel niet. Ze vallen uiteen in CO2 en water, behalve Oxaalzuur. Dat schijnt in een fenol verbinding uiteen te vallen.
De volgende zuren zijn besproken:
Melkzuur,
Oxaalzuur
en Mierezuur.
Melkzuur is in een concentratie van 15 % toe te passen door het te vernevelen op de bijen op broedvrije ramen bijvoorbeeld in november december. Raam voor raam worden alle bijen beneveld met 5 tot 8 cc per raamzijde. Een drukloze vernevelaar zou het meest geschikt zijn.
Melkzuur is ook geschikt voor het varroa vrij maken van bijvoorbeeld een kunstzwerm. 30 cc op een kilo bijen, in een emmer lekker door elkaar husselen. Een verdere behandeling hoeft dan pas in het volgende jaar te gebeuren.
Voor Oxaalzuur zou in grote lijnen hetzelfde gelden. Toepassen in broedvrije volken. Slecht een keer gebruiken anders kan er grote sterfte optreden!
Concentratie 35 gram Oxaalzuur-dihydraat in een liter een op een suikeroplossing. Van deze oplossing wordt 50 cc (in een heel sterk volk) tussen de ramen gedruppeld bijvoorbeeld met een injectiespuit met een gaatje aan de bovenzijde. (Door het gaatje met een vinger af te dekken stopt het druppelen).
Mij werd niet duidelijk waarom niet altijd te kiezen voor Melkzuur ipv Oxaalzuur. De toepassing / toepasbaarheid is gelijk (broedloze volken!) terwijl melkzuur voor mens, milieu en bijen een veel kleiner risico behelst.
Het stokpaardje van Peter Elshout is de Nassenheider verdamper en volgens mij ook wel terecht. Mierezuur (60%) werkt tegen mijten IN het broed. De Nassenheider is als enige een verdamper die in staat is gedurende langere tijd te zorgen voor een dampconcentratie die dodelijk is voor de mijten maar onder de dodelijke concentratie voor de bijen blijft. ELKE andere verdamper zorgt voor een schokdosering die zeker mijtenval veroorzaakt maar soms ook forse bijen- en koninginnenval.
De toepassing is vrij eenvoudig. Naast het broednest een raam voer (aan beide zijden) en dan links en rechts een in een raampje gemonteerde verdamper. Toepassen in augustus (10 dagen) en in september 14 dagen. Door de vroege toepassing zouden de winterbijen minder (door mijten) beschadigd de winter in gaan. Dat is, volgens Peter Elshout, het allerbelangrijkste voordeel van Mierzuur.
Zelf wil ik toch nog graag de "horizontale" Nassenheider verdamper proberen. Deze is minder goed geevalueerd (door de Duitse onderzoekers) maar wel makkelijker in het gebruik. Deze verdamper komt op een doek boven op het volk te staan. (op de site van Jan Tempelman staat het ding)
Uiteraard moet je met deze zuren voorzichtig omgaan. Een spat mierezuur in je oog en je kunt muziek gaan maken i.p.v. imkeren. Bescherm ogen, huid kleding en natuurlijk je huisgenoten. Hou kinderen, huisdieren en schoonmoeders uit de buurt!
Toch denk ik dat met een beetje gezond verstand er best veilig mee gewerkt kan worden!
Nog een paar getallen:
als je Mierezuur 85 % hebt en je wil 60%: neem 1,47 liter water en vul dit bij (met 85%) tot 5 liter.
Per verdamper heb je 120 cc. 60% mierezuur nodig
Er verdampt ca. 10 cc per dag. Dit kun je controleren en eventueel de maat van het lont aanpassen.
Tot slot: deze bestrijding is natuurlijk op lange termijn ook een lapmiddel. Selectie van bijen die met varroa kunnen l
Allereerst is er een uitleg gegeven over de nadelen van de "traditionele" bestrijdingsmiddelen zoals Apistan. De belangrijkste zijn dat de stoffen in was en in honing kan terechtkomen. Hoewel de tabellen erg lage concentraties lieten zien is dit natuurlijk een reeel probleem. We hebben liever een residu-vrij produkt! Voor mij was dit de belangrijkste reden om iets anders te zoeken ipv Apistan. Met de nadruk op WAS, met de resistentie tegen Apistan die hier optreedt zullen we wel iets anders moeten!
De Organische zuren hebben dit nadeel niet. Ze vallen uiteen in CO2 en water, behalve Oxaalzuur. Dat schijnt in een fenol verbinding uiteen te vallen.
De volgende zuren zijn besproken:
Melkzuur,
Oxaalzuur
en Mierezuur.
Melkzuur is in een concentratie van 15 % toe te passen door het te vernevelen op de bijen op broedvrije ramen bijvoorbeeld in november december. Raam voor raam worden alle bijen beneveld met 5 tot 8 cc per raamzijde. Een drukloze vernevelaar zou het meest geschikt zijn.
Melkzuur is ook geschikt voor het varroa vrij maken van bijvoorbeeld een kunstzwerm. 30 cc op een kilo bijen, in een emmer lekker door elkaar husselen. Een verdere behandeling hoeft dan pas in het volgende jaar te gebeuren.
Voor Oxaalzuur zou in grote lijnen hetzelfde gelden. Toepassen in broedvrije volken. Slecht een keer gebruiken anders kan er grote sterfte optreden!
Concentratie 35 gram Oxaalzuur-dihydraat in een liter een op een suikeroplossing. Van deze oplossing wordt 50 cc (in een heel sterk volk) tussen de ramen gedruppeld bijvoorbeeld met een injectiespuit met een gaatje aan de bovenzijde. (Door het gaatje met een vinger af te dekken stopt het druppelen).
Mij werd niet duidelijk waarom niet altijd te kiezen voor Melkzuur ipv Oxaalzuur. De toepassing / toepasbaarheid is gelijk (broedloze volken!) terwijl melkzuur voor mens, milieu en bijen een veel kleiner risico behelst.
Het stokpaardje van Peter Elshout is de Nassenheider verdamper en volgens mij ook wel terecht. Mierezuur (60%) werkt tegen mijten IN het broed. De Nassenheider is als enige een verdamper die in staat is gedurende langere tijd te zorgen voor een dampconcentratie die dodelijk is voor de mijten maar onder de dodelijke concentratie voor de bijen blijft. ELKE andere verdamper zorgt voor een schokdosering die zeker mijtenval veroorzaakt maar soms ook forse bijen- en koninginnenval.
De toepassing is vrij eenvoudig. Naast het broednest een raam voer (aan beide zijden) en dan links en rechts een in een raampje gemonteerde verdamper. Toepassen in augustus (10 dagen) en in september 14 dagen. Door de vroege toepassing zouden de winterbijen minder (door mijten) beschadigd de winter in gaan. Dat is, volgens Peter Elshout, het allerbelangrijkste voordeel van Mierzuur.
Zelf wil ik toch nog graag de "horizontale" Nassenheider verdamper proberen. Deze is minder goed geevalueerd (door de Duitse onderzoekers) maar wel makkelijker in het gebruik. Deze verdamper komt op een doek boven op het volk te staan. (op de site van Jan Tempelman staat het ding)
Uiteraard moet je met deze zuren voorzichtig omgaan. Een spat mierezuur in je oog en je kunt muziek gaan maken i.p.v. imkeren. Bescherm ogen, huid kleding en natuurlijk je huisgenoten. Hou kinderen, huisdieren en schoonmoeders uit de buurt!
Toch denk ik dat met een beetje gezond verstand er best veilig mee gewerkt kan worden!
Nog een paar getallen:
als je Mierezuur 85 % hebt en je wil 60%: neem 1,47 liter water en vul dit bij (met 85%) tot 5 liter.
Per verdamper heb je 120 cc. 60% mierezuur nodig
Er verdampt ca. 10 cc per dag. Dit kun je controleren en eventueel de maat van het lont aanpassen.
Tot slot: deze bestrijding is natuurlijk op lange termijn ook een lapmiddel. Selectie van bijen die met varroa kunnen l