de apistan discussie uit 1999

[Romée van der Zee]

Beste Ed, Harm en anderen,
Bijgaand geheel tegen mijn gewoonte een attachment. Het is in het algemeen riskant documenten mee te sturen omdat ze virussen kunnen bevatten, ik doe het nooit. Bijgaand document is voorzover ik kan nagaan virusvrij. Het is een document van de European Agency for the Evaluation of Medicinal Products. Het betreft de evaluatie van TAU-Fluvalinaat.
Het document kan/mag alleen in zijn totaliteit verstuurd worden. Dus versturen als attachment was de enige mogelijkheid.

Uit het rapport blijkt dat tau-fluvalinaat uit apistan strips in honing terecht kan komen op twee manieren:
-contaminatie in de honing door gebruiks'fouten'.
-contaminatie in de honing doordat wasdeeltjes die gecontamineerd zijn met tau-fluvalinaat in de honing terecht komen.

Bovendien blijkt, anders dan waar wij tot nu toe vanuit gingen, Tau-Fluvalinaat, de werkzame stof in Apistanstrips, een stabiele stof te zijn, die nauwelijks (1,5%) uiteenvalt in restprodukten (!!!!!!!!!!!!!!!!).

Vermeld wordt de maximum waarde aan fluvalinaat die in de honing mag voorkomen voordat schadelijke effecten kunnen optreden.

Conclusie:
Risico's ontstaan o.a. indien Apistan in direkt contact komt met honing. Bij mijzelf hangen de strips erin tijdens of na het invoeren voor de winter. Een groot aantal zit geplakt tegen de raten als ik ze na 6 weken verwijder. Ik moet er dus vanuit gaan dat een deel van het fluvalinaat in de suikeroplossing/honing terecht gekomen is. En niet alleen bij mij. Want het zal weinigen lukken in deze tijd van het jaar broedramen zonder honingkrans in de volken te vinden waarin de strippen 'veilig' hangen.
Omdat tau-fluvalinaat stabiel is kan in het voorjaar deze honing worden omgedragen tot boven het broedrooster en tussen consumptiehoning komen.

met vriendelijke groeten van
Romee

Hieronder die attachement.

[img]../imkers/rom/cfv.gif[/img]

[Ed Pieterse]

Hallo zoemers,

Daar ik 10 dagen een huis voor mijn zoon aan het opknappen was, even niet op de zoemlijst kunnen kijken. Het resultaat was 114 mailtjes toen ik thuiskwam, het leek wel of ik een jaar achter was.
Even wat reactie:

Harm van de Pas schreef dat het element van een stoomwassmelter niet in aanraking kwam met het water. Echter dat komt het wel, want dat element verwarmt het ingegooide water zodanig dat het gaat stomen en kan zelfs droog komen te staan, waardoor het doorbrandt! Het is dus gewoon verzadigde dampspanning, daar er een opening naar de buitenlucht is.

De discussie over wat nu varroatolerantie zou moeten betekenen is
volgens mij niet zo belangrijk, want de natuurwet, dat een levend wezen altijd zal proberen om te overleven en beter nog zal proberen om te domineren gaat altijd op. Kijk maar naar de mens, die vermenigvuldigt zich hier op aarde op enorme wijze en zonder rekening te houden met de gevolgen daarvan. Nog even
en er zijn alleen nog mensen op deze aardkloot, de rest is dan uitgeroeid.
Wij leven verder in onze nakomelingen, die onze genen hebben meegekregen, dus het zal wel niet erg verbeteren. Alleen ernstige ziekten of onvruchtbaarheid zal de andere levende have op aarde kunnen redden. Als de mens is uitgestorven zal de aarde zich probleemloos herstellen, echter zonder de uitgestorven have.

Theo Straatman zegt:....................Wel is het zo dat de meeste =
imkers geen voorstander zijn van chemische bestrijding..........etc.
Volgens de verkoopcijfers van Apistan is globaal vastgesteld, dat 80% van de Nederlandse imkers dit middel gebruikt en dat terwijl er ook via dierenartsen en boeren, die andere middelen gebruiken die ook tegen de mijt gebruikt kunnen worden nog 10% dus andere middelen gebruikt en oude strips.
Het is maar een kleine groep, die het biologisch probeert op te lossen. Maar je bedoelt waarschijnlijk dat als er een manier komt die even makkelijk is als de strips men daar wel voor wil kiezen. Je schreef al: Evenzo dat het toepassen van een varroabestrijdende bedrijfsmethode niet door iedere imker kan of wil worden ingevoerd.
Daarom denk ik dat verplichte bestrijding met een goed en betrouwbaar middel gerechtvaardigd is. We moeten wel blijven zoeken naar andere manieren om bijen te kunnen houden zonder geneesmiddelen. Een bij, die bestand is tegen het bestaan van de mijt in de kast is mooi en we moeten zeker onderzoeken of die bijen bestaan. Maar dan komt natuurlijk de vraag of die laatste = mijten ook niet kunnen worden vernietigd, want ze verminderen onherroepelijk de honingopbrengst of wel de gezondheid van het volk.
Het mailtje dat Harm van de Pas van Rinderer kreeg spreekt voor zichzelf. Laten we in elk geval nuchter blijven! Ik ben het dus in grote lijnen wel met je eens.

Nog even over de 100 piek-discussie. Ik vind dat Harm van de Pas het goed heeft verwoord (niet om die 100 piek, want geld heeft mijn passie niet). Ik bedoel uiteraard dat met Apistanstrips volgens de voorschriften gebruikt nooit is aangetoond dat er pyretroide in honing is aangetroffen. Bewust met een oplosmiddel (emulgator) dit middel in honing aanbrengen en dan kijken hoe snel het afbreekt, heeft daar bovendien niets mee van doen. Wat dus wel duidelijk werd is dat die pyretroide afbreekt en na bepaalde tijd niet meer te meten is (low or nihil). Wel worden er residuen van fluvalinaat aangetroffen en in grote mate van het oplosmiddel. Wat ik ook las, is dat er wasdeeltjes in honing kunnen komen en dat is natuurlijk zo. Zeker als je broedkamerramen als honingramen gebruikt kan dat
betekenen dat er pyretroide in die wasdeeltjes zitten. Alleen weet ik niet hoe lang de tijd is, dat pyretroide afbreken in was. Dat is vast een andere (waarschijnlijk langere) tijd als in honing zoals toen die er bewust ingebracht was.
Romee schreef: Over de mogelijkheid tot fluvalinaat in honing na mavrickgebruik is ieder het nu wel eens.

Dat betwijfel ik niet, maar het breek erg snel af en de residuen zouden ongevaarlijk zijn. Je moet dus al erg snel meten wil je fluvalinaat vinden, want anders vind je alleen residuen Bij mijn weten heeft de Ambrosiushoeve ooit eens strips in de honing gehangen, maar wat de uitkomst daarvan is geweest weet ik niet.

Wat interessant is, is dat Romee geen inzage kreeg in het testrapport van fluvalinaat. Dat is niet eerlijk van de BRD. Want er is een wet in Nederland die verplicht inzage moet geven op aanvraag. Alleen kunnen ze zeggen "kom maar kijken", want het rapport is zo lijvig, dat toesturen te veel wordt. In bepaalde gevallen kunnen ze volstaan met een gecomprimeerde conclusie, maar bij doorvragen moeten ze alles prijsgeven. Zeker bij het rijk moeten ze dat doen (is al eens gebeurd volgens mijn contacten met de AZU).

De resistentie tegen oxytetracycline was te verwachten, zeker als er kwistig met dat middel wordt omgegaan.
Dat is ook al geconstateerd bij de mens. Dan gebruikt men andere antibiotica, maar zoals Romee al eens gezegd heeft, er moet ergens een eind zijn aan die behandelingen. Voorlopig ziet dat er niet naar uit, want er zijn nog veel mogelijkheden en variaties mogelijk. Men kan wisselen van middel en allerlei variaties toepassen. Bij de mens werkt dat met succes!

Piet Jager is maar enthousiast over de aanwezigheid van een virus, dat door de mijt zou zijn meegenomen (DWV). Best mogelijk en ook wel waarschijnlijk, maar het verbaast me een beetje, dat hij er al van uitgaat dat dat zo is. In het rapportje dat hij me stuurde van een zweedse imker staat die waarschijnlijkheid ook. Maar om dat als een zekerheid te beschouwen gaat me wat ver. Ik zou bewijzen willen zien.

mvg Ed

[Romée van der Zee]

In 1999 vond er op de zoemlijst een discussie plaats over apistan.
De discussie kwam op gang met een uitdaging om te bewijzen dat fluvalinaat, het actieve bestanddeel waarmee de apistanstrip verzadigd was, in de honing zou kunnen komen. De achterliggende gedachte was dat fluvalinaat niet in water (dus honing) oplosbaar was, en daarom geen probleem zou kunnen vormen. Bovendien zou het snel afbreken in ongevaarlijke bestanddelen. Resistentie tav apistan werd soms onderschat.
In de loop van een maand worden dan het gebruik en misbruik van het middel besproken. De kennis groeit al pratend en lezend, uitmondend in de vaststelling, dat het fluvalinaat in apistan gestabiliseerd is (tau-fluvalinaat), en in waterige oplossing (honing) nauwelijks uiteenvalt in restprodukten. Het kán niet alleen in de honing voorkomen, maar kómt er ook bij onzorgvuldig gebruik in voor.
Tevens wordt duidelijk dat de toelating van apistan door de overheid heel ondoorzichtig is. Een nog steeds actuele kwestie, die om aandacht van beleidsmakers vraagt.
Boeiend is ook om te zien, dat de illusie dat mijten met bestrijdingsmiddelen voor 100% uitgeroeid zouden kunnen worden, plaatsmaakt voor meer werkelijkheidszin. Wie nu de bijenbladen, of het Imkerforum leest, kan niet onder de conclusie uit, dat selectie bij bijen, en heel voorzichtig ook bij mijten, als oplossing van het varroaprobleem sterk aan kracht wint.
Voor wie geïnteresseerd is om het nog eens na te lezen heb ik de reeks, voorzover ik de zoemlijst-mail bewaard heb, weergegeven. Binnenkort verplaats ik het geheel naar het archief.
Romée

[Romée van der Zee]

Dit was, voorzover ik weet het laatste bericht.