WEL OF NIET BEHANDELEN

[Joost Peschier]

WEL OF NIET BEHANDELEN.

Op zondag 18-01-2004 heb ik bij 18 volken de Varroalade onder de kast geschoven. Hieronder waren ook al mijn teeltvolken (8). Vandaag 25 januari heb ik ze gecontroleerd. De opbrengst van zeven dagen was 21 Varroa's. Dit is dus 21 Varroa's gedeeld door 18 volken is 1.16 per volk, dit weer gedeeld door zeven dagen is 0.16 Varroa's die per dag, per kast vallen. Deze keer heb ik alles op een groot dienblad geveegd. Alles is onder de microscoop uitgeplozen. Deze keer heb ik niet alleen de Varroa's geteld maar ook de andere insecten die tussen de wasdeeltjes aanwezig waren. Wat mij verwonderd heeft is het aantal insecten dat hier in rond liepen, ik heb 9 verschillende soorten ontdekt. Alle niet groter dan 1 a' 3 millimeter. Gestreepte zandvlootjes, een smal drie millimeter lang fel paars torretje, een goud kleurig torretje, stuifmeelmijten, een 3 millimeter klein kevertje wat wel veel weg heeft van de bevreesde kastkever enz. Zelfs twee bijeneitjes vond ik er tussen. Aan de hoeveelheid afgeknaagde was te zien, is er nog geen broed. Een productievolk en een teeltvolk hebben de winter niet overleefd. De rest van de volken (51) zien er goed uit. Als ik de aantallen van Varroa's die op de Varroalade gevonden worden, bij verschillende Imkers lees die alles doen om hun bijen vrij te houden van Varroa's, door met verschillende middelen te behandelen, dan ga je, je toch afvragen of deze manier wel zin heeft. Op mijn bijenstand lijken de Varroa's in symbiose te leven met de bijen, dit is voor bijen en mensen een stuk gezonder. Teel dus alleen na van je volken die de minste aantasting hebben en niet altijd van die volken die de meeste honing brengen, en jaar na jaar behandeld moeten worden. Het zelfde geld voor jaar in jaar uit van preventief behandelen, zo weet je nooit meer of je bijen hebt die in enige maten met de Varroa kunnen samen leven. Hopelijk draagt deze waarneming weer iets bij aan de discussie over wel of niet behandelen.

Joost Peschier.

[Minne Bonnema.]

Joost,
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
>>Een productievolk en een teeltvolk hebben de winter niet overleefd. De rest van de volken (51) zien er goed uit<<
----------------------------------------------------------------------------------------------
Is dit niet wat al te voorbarig, op 18 januari is volgens mij de bijenwinter nog niet voorbij. Zo half april is mij ooit geleerd kan je bepalen hoe je bijen de winter zijn doorgekomen,gezien in februari en maart nog menig bijenvolk deze voor hun kwetsbare tijdsperiode niet overleeft.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
>>Op mijn bijenstand lijken de Varroa's in symbiose te leven met de bijen, dit is voor bijen en mensen een stuk gezonder.<<
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Het woord 'lijken'

[Joost Peschier]

Hallo Minne,

Natuurlijk is het een constatering van dit moment, dat lijkt mij toch logisch. Er kunnen de komende maanden best nog meer volken uitvallen door verschillende redenen. Ik wil hier alleen mee aangeven, dat ze niet allemaal het loodje gelegd hebben omdat ze niet behandeld zijn. Je tweede opmerking over het woord 'lijken'

[Wim Joosten]

Ik kan me in beide redeneringen wel vinden. Ik zal er echter nu nog niet mee gaan experimenteren gezien het feit dat ik slechts met drie volken overwinter.
Ik voel er echter wel voor om hierop te gaan selecteren. Als ik wat meer ruimte ter beschikking zou kunnen krijgen, dan zou ik dat wel willen doen.
Ik geloof er wel in, dat de bijen een manier gaan vinden om met de varroamijt om te gaan.
Voorlopig blijf ik toch bij de bestrijding van de varroa. Ik word echter wel geïnspireerd door mensen, die hiermee aan het experimenteren zijn.

Met vriendelijke groet,
Wim

[Oude Essink]

Ik verbaas mij nog steeds over de luchtigheid waarmee vele experimenterende imkers schrijven over Varroa bestrijden met b.v.Oxaalzuur. Onlangs wees Tomas mij nog terecht: ik zou te ouderwets zijn en niet met de tijd meegaan:

Je mag wat mij betreft roomser zijn dan de paus, andere imkers gaan mee met de tijd en doen aan integrale behandeling, dus tevens in de winter.... Tijden veranderen, de nostalgie blijft ...

Als ik nu gedurende enige weken de discussies lees, probeer ik het effect voor de bijen af te zetten tegen de bezwaren voor bij en imker; ik vind "ouderwets zijn" geen argument om vóór te zijn; ik ben ook tegen het lukraak experimenteren met proefdieren in laboratoria, waarbij je vaak de indruk krijgt, dat het meer ten pleziere van de laborant is. Ik denk anderzijds ook, dat oxaalzuur en mierezuur een minder kwaad zijn dan allerlei chemische troep; ik ben alleen verbaasd over de nonchalance waarmee sommigen omspringen met deze zuren. Toepassen, zo nodig, volgens door deskundigen opgezette nauwkeurige regels, zou mij liever zijn.
hennie oes

[heidecap]

Hallo Hennie (Oude Essink) !

Als je de laatste ervaringen van Hennie Kroese en Els Kleijnendorst over oxaalzuur leest dan begrijp je precies wat ik bedoel met "met de tijd meegaan" Zij zijn beide enorm ervaren imkers en razend enthousiast over oxaalzuur. Hennie (Kroese) gebruikte al jaren mierezuur. Voor hem is oxaalzuur een openbaring.

Groeten, Thomas

[Ria van den Berg]

Ik denk anderzijds ook, dat oxaalzuur en mierezuur een minder kwaad zijn dan allerlei chemische troep; ik ben alleen verbaasd over de nonchalance waarmee sommigen omspringen met deze zuren. Toepassen, zo nodig, volgens door deskundigen opgezette nauwkeurige regels, zou mij liever zijn.

Oxaalzuur en mierezuur zijn ook "chemische troep", de verbindingen zijn alleen wat "simpeler" dan van b.v. fluvalinaat.
Deze week las ik toevallig in "Bijen" hoe imkers vroeger totaal onbeschermd ijsazijn gebruikten, over ouderwets zijn gesproken !
Als je regels op wilt zetten voor het gebruik van b.v. zuren, zal je toch moeten experimenteren !
Het effect van mierezuur is erg wisselend, afhankelijk van de grootte van het volk, de inhoud van de kast en de buitentemperatuur. Na alle jaren werkt mierenzuur nog steeds tegen tracheemijt, dus of varroas resistent zijn, betwijfel ik. Ik denk meer dat de mijtenpopulatie zich over de jaren heeft opgebouwd. Hier waren ook imkers die een aantal (lang geen 20)jaren mierenzuur gebruikten, maar eindigden met zwaar besmette volken.


vanuit de Peace River Vallei, Ria van den Berg

[Oude Essink]

Hoi Thomas,
Even duidelijk: ik heb het bepaald niet over hennie Kroese of els; hun nauwgezette en voorzichtige aanpak waardeer ik bijzonder.
ik probeer ook meer de algemene indruk weer te geven over meerdere weken Oxaalzuur behandelingen zonder mij op personen vast te pinnen; lees al die mappen die er inmiddels zijn eens rustig door en je weet precies wat ik bedoel.

[Els Kleijnendorst]

'¦'¦ razend enthousiast over oxaalzuur'¦'¦'¦

Hoho Thomas, ik ben behoorlijk enthousiast over de goede werking van de 'Vliegermethode'

[ROEL]

Ik sluit mij volkomen aan bij de schrijver. Het gemak waarmee sommige imkers praten over verdamping van oxaalzuur en dat dan ook nog in praktijk brengen, bezorgen mij rillingen.
Een ongeluk blijft waarschijnlijk ook niet uit en dan zijn de rapen gaar ! De overheid gaat zich er dan echt mee bemoeien.
Bovendien als ik met een accu moet sjouwen en mij moet beschermen voor dit middel als een ruimtevaarder ! wat ben ik dan aan het doen ?
Er zijn genoeg andere en minder schadelijke producten.

Roel ten Klei.

Ik verbaas mij nog steeds over de luchtigheid waarmee vele experimenterende imkers schrijven over Varroa bestrijden met b.v.Oxaalzuur. Onlangs wees Tomas mij nog terecht: ik zou te ouderwets zijn en niet met de tijd meegaan:

Je mag wat mij betreft roomser zijn dan de paus, andere imkers gaan mee met de tijd en doen aan integrale behandeling, dus tevens in de winter.... Tijden veranderen, de nostalgie blijft ...

Als ik nu gedurende enige weken de discussies lees, probeer ik het effect voor de bijen af te zetten tegen de bezwaren voor bij en imker; ik vind "ouderwets zijn" geen argument om vóór te zijn; ik ben ook tegen het lukraak experimenteren met proefdieren in laboratoria, waarbij je vaak de indruk krijgt, dat het meer ten pleziere van de laborant is. Ik denk anderzijds ook, dat oxaalzuur en mierezuur een minder kwaad zijn dan allerlei chemische troep; ik ben alleen verbaasd over de nonchalance waarmee sommigen omspringen met deze zuren. Toepassen, zo nodig, volgens door deskundigen opgezette nauwkeurige regels, zou mij liever zijn.
hennie oes