Bijenhouden.nl

johan schreef: dat is dan ook meteen de reden waarom we zo snel mogelijk naar varroatolerante bijen moeten gaan.

We proberen hier uit te leggen dat juist dit niet gaat. En dat er eerder een methode gebruikt moet worden die het aantal mijten laag houdt en de bijen gezond, maar dat is voor een ander topic

Ralph Büchler stelt zelfs dat we het beste altijd een minimale hoeveelheid varroa in onze volken zouden moeten toestaan, in plaats van ze telkens tot 0 terug (proberen) te brengen.

De oplossing moet vanuit alle kanten komen. Misschien is het maar goed dat de imkerwereld niet zo eensgezind is dat een totalitair project om varroa onder de duim te krijgen door iedereen gedragen werd: stel je voor dat dit project een verkeerde gok blijkt.
Nu zijn er 1000 oplossingen en dat is precies wat Nikolaus Koeniger zegt: er zal nooit ineens een oplossing zijn, maar het zijn allemaal piepkleine stapjes.

Want aan 1 of zelfs 10 resistente lijnen heb je nooit genoeg, dan krijg je al heel snel problemen met inteelt. Dus moet de resistentie zich heel breed ontwikkelen (over alle rassen/teeltlijnen maar ook bastaarden) en daar gaat nu eenmaal veel tijd overheen.

Zoals met heel veel dingen zal de tijd het leren.

Er wordt nu met vereende kracht gewerkt aan varroa resistentie / tolerantie en er worden successen geboekt. Buckfasttelers hebben vorig jaar een programma in gang gezet om VSH in de volken te identificeren en ze hebben het ook gevonden (www.aristabeeresearch.org). Sommige volken hadden zelfs 100% VSH en daarin planten de mijten zich dus niet voort. Ook niet na herhaaldelijk toevoegen van mijten. Het mooie hiervan is dat de mijten van verschillende locaties kwamen. Dus een aanpassing van de mijt is niet in een keer te verwachten.
Voor Carnica is dit jaar eenzelfde programma gestart. Hiervan zijn nog geen resultaten bekend.

De AGT (www.toleranzzucht.de) werkt al een hele tijd aan Varroatolerantie, maar dit is een teeltprogramma van de lange adem. Er zijn wel verbeteringen te zien maar de volken hebben nog steeds behandeling nodig. Misschien ondertussen wel minder dan ongeselecteerde volken.

Ik snap het cynisme wel. Er is tot nu toe al vaker geroepen dat de oplossing is gevonden. Het Gotland experiment heeft interessante resultaten opgeleverd, maar de daar overlevende volken doen het elders niet zo goed. De volken van Kefuss uit Frankrijk redden het daar, en op andere locaties doen ze het wel beter dan andere volken, maar helemaal resistent zijn ze niet. De Primorskies zijn gekomen en gegaan. Toch denk ik dat je deze resultaten niet zomaar moet af doen als irrelevant. Er zijn interessante eigenschappen aangetoond.

Je moet ook niet vergeten dat er bij deze experimenten geen degelijk teeltprogramma achter heeft gezeten om eigenschappen te identificeren en te versterken. En als een dochter van een goede koningin niet dezelfde eigenschappen laat zien omdat ze vrij is gepaard op een stand waar ook mindere volken waren verzameld is dat nog geen bewijs dat die koningin toch niet goed was. Zo werkt het niet. We weten allemaal dat een F1 erg teleurstellend kan zijn. Sterker nog, een F1 kan helemaal anders zijn dan de moeder.

Ikzelf heb natuurlijk een positieve insteek, anders zou ik niet aan teelt doen. Het zal gaan gebeuren dat de bijen met varroa leren omgaan. De manier waarop is niet helemaal te voorspellen, al zijn er goede aanwijzingen dat VSH daarin een element zal zijn. In ieder geval moeten goede eigenschappen gevonden worden en middels gerichte teelt in de bijen versterkt worden. Dan kunnen we goede dingen bereiken. Het aanpassen van de varroa zou een welkom fenomeen zijn, maar dit is moeilijk te sturen.

Groeten,
Tieme

Ewout schreef:Ralph Büchler stelt zelfs dat we het beste altijd een minimale hoeveelheid varroa in onze volken zouden moeten toestaan, in plaats van ze telkens tot 0 terug (proberen) te brengen.

Dat is wat in de Studieclub voor Bedrijfsmatige Imkerij ( S.S.B.I. ) in de jaren 70 van de vorige eeuw al geadviseerd is . Proberen om op enig moment van het jaar het het percentage tot 0 terug te brengen zat nooit lukken . Gewenning of resistentie van de gebruikte middelen in de hand werken zal het enige resultaat zijn .

Jaap v P

Tieme schreef: Je moet ook niet vergeten dat er bij deze experimenten geen degelijk teeltprogramma achter heeft gezeten om eigenschappen te identificeren en te versterken.

Helaas is het niet alleen deze eigenschap waar ze zich op kunnen richten. Wat ben je met een bij die met varroa kan leven terwijl ze voor de rest veel te wensen overlaat.
De geafrikaniseerde bij in Amerika kan dat, maar wie wil met deze bijen werken?

Hi Joselite,

Dat is ook wat er bij ARS in Baton Rouge gebeurd is. Volken waren sterk ingeteeld. De nieuwe pogingen letten daar beter op.

Groeten,
Tieme

joselito schreef:

johan schreef: dat is dan ook meteen de reden waarom we zo snel mogelijk naar varroatolerante bijen moeten gaan.

We proberen hier uit te leggen dat juist dit niet gaat. En dat er eerder een methode gebruikt moet worden die het aantal mijten laag houdt en de bijen gezond, maar dat is voor een ander topic

Ik denk dat we allebei het zelfde bedoelen hoor. Ik begrijp onder varroatolerantie namelijk dat de bijen de mijten tot een zeker niveau tolereren, waardoor de nadelige effecten van de mijt beperkt blijven. Ik zou het graag zien gebeuren dat dit mogen al een feit was (wie niet?) maar ben realist genoeg om te beseffen dat dit bij wijze van spreken nog een eeuw(igheid) ofzo zal duren.

Noël De Schrijver behandelt zijn bijen nog steeds niet tegen varroa.
De eigenschappen die Noël er, nu bijna 10 jaar geleden, door gerichte selectie in kruiste (dus niet door evolutie die 10tallen jaren duurt) zijn nog steeds aanwezig en dragen bij tot hun varroa resistentie.

Meer informatie kan u vinden op

www.buckfastqueens.be

op de website staat dat de volken nog maar 2 jaar niet behandeld zijn.

Is er ondertussen iemand die de bijen van de brave man al getest heeft.
Zijn er al ervaringen van een paar jaar?
Wat met de nakomelingen ?
Ben benieuwd.

Met vriendelijke groeten
Dirk