Bijenhouden.nl

Toxicologie is een zeer gespecialiseerd vak, waar de gemiddelde burger weinig kennis van heeft. Daarom verlaat ik me op niet consistente wijze op de officiele leiddraad

A.A. Staals schreef:

Ewout schreef:Amitraz breekt erg snel af, dus daar zul je weinig tot geen residu van vinden. Het gaat dan ook om de afbraakproducten die schadelijk zouden zijn, Jaap!

Zouden die onderzoekers zo dom zijn dit niet te onderzoeken? Ik neem aan dat de afbraak producten bekend zijn.

ad staals

Ik citeer even een stukje van de onderzoeker van dit onderzoek (Wallner):

Was wird nicht gesucht?
Analytisch schwierige Substanzen
– Amitraz-Metabolite
– Flumethrin

In het onderzoek waar jaap naar verwijst wordt niets gezegd over die metabolieten. In andere rapporten, zoals van een nationale monitor in duitsland (2013) wel:

Amitraz ist im Honig als unveränderte Substanz im Regelfall nicht mehr erfassbar, da es hauptsächlich in 2 Metabolite (2,4-Dimethylphenylformamid und 2,4-Dimethylphenylformamidin auch als BTS 27271 bezeichnet) umgewandelt wird. Daher wird im CVUA Freiburg analytisch nicht nur auf Amitraz, sondern insbesondere auch auf dessen Metabolite untersucht. Durch diese Vorgehensweise können Rückstände von Amitraz gut überwacht werden. In 26 [van 87/Ewout] der untersuchten Honige war Amitraz bzw. dessen Metabolite feststellbar. In 10 Honigen waren Amitraz-Gehalte oberhalb der Bestimmungsgrenze von 0,01 mg/kg enthalten. In drei Fällen lagen die Gehalte über 0,02 mg/kg. In einer Probe lag der berechnete Amitraz-Gehalt zwar oberhalb von 0,2 mg/kg, allerdings war der für eine Arzneimittelanwendung gültige Grenzwert nicht mit der entsprechenden statistischen Sicherheit überschritten.

Afbraakproducten van oxaalzuur en mierenzuur zijn waterstof (H₂), koolstofmonoxide (CO), koolstofdioxide (CO₂) en water (H₂O). Dit is de reden waarom flessen mierenzuur speciale doppen hebben, omdat het deze gassen anders opbouwen in de fles.

In al deze gevallen (ook bij 2,4-Dimethylphenylformamide, water etc.) geldt: sola dosis facit venenum (enkel de dosis bepaalt of iets gif is).
Ik geloof best dat de risico's meevallen, maar ben van mening dat als je residuen moet beperken waar mogelijk.
Ik werk zelf erg veel met propolis. Naar residuen daarin is minder onderzoek gedaan dan in was en honing. Ik laat door bovengenoemde Wallner met regelmaat propolis testen en heb al meerdere keren moeten vaststellen dat de propolis (ingekocht van andere imkers) residuen ver boven de wettelijke limiet bevatten (in alle gevallen ging dat om fluvalinaat overigens).

Ewout, ik heb destijds het genoegen gehad een bezoek te kunnen brengen aan Dylan, ook een blogger hier, en die baamde min of meer hetgeen jij hebt gezegd. Propolis bevat residuen en afvalstoffen van auto s en fabrieken die de gezondheids norm voor deze stoffen ver overschrijden. Wellicht doordat deze stoffen blijven plakken in de harsen van de plant.

Maar we zijn wel erg veel off topic nh

Jaap v.Popering schreef:

hansjochem schreef: hoewel ik, niet geheel consistent, wel mierenzuur gebruik en oxaalzuur, dat ook wat gezondheidsissues heeft. .

Weet je toevallig iets over de residuen en afbraakproducten van mierenzuur en oxaalzuur ??? en waar deze onderzoeksresultaten gepubliceerd zijn .??
En kom nu niet met ; dit komt van nature in de Honing voor , want er komen van nature geen chemisch geproduceerde stoffen in voor

Jaap v P

Jaap jij wil een onderscheid maken tussen mierenzuur (ja dat komt voor in nectar) en door mensen geproduceerd mierenzuur?
zie jij het verschil?





Hier een link naar een artikel over mierenzuur en oxaalzuur in honing van behandelde en onbehandelde volken. Spoiler: die niveaus verschillen niet gek veel mits behandeling in de herfst zijn uitgevoerd.
http://www.apidologie.org/articles/apid ... danov.html

en zoals Ewout stelt zijn de afbraakproducten ongevaarlijk

In frankrijk wordt ieder jaar voor de daar toegelaten middelen de effectiviteit getest door de FNOSAD- de franse bijengezondheidsorganisatie-.
Als effectief wordt beschouwd een produkt dat tenminste 95% van de varroa doodt en het aantal resterende varroa minder dan 50 is. (Als dus het aantal varroa bijvoorbeeld 2000 is dan moet tenminste 97,5% van de varroa gedood worden om aan het creterium "minder dan 50 resterende varroa" te voldoen).
De resultaten voor de behandeling 2013: Apivar ; in 85% van de testen effectief. Apistan: 60% van de testen effectief, Apilife-var: 42% van de testen effectief.
De testen worden uitgevoerd bij vrijwillige imkers (ik test ook mee) bij bijenvolken die niet gezwermd hebben. De gemiddelde varroabelasting van de geteste volken was ca 2000, met enorme verschillen tussen de hoogste en laagste besmetting.
Andere toegelaten middelen in 2013 in Frankrijk waren apiguard en thymovar. Daar zijn geen testresultaten van. Te weinig imkers die dit in de testen gebruikten.
Het lijkt mij dat de amitraz metabolieten bij behandeling met apivar nooit veel kan zijn. Bij de voorgeschreven behandeling breng je maximaal 1 gram (2 keer 0,5 gram) amitraz binnen.
Ik heb me aangemeld om dit jaar MAQS te testen (MAQS heeft sedert medio mei dit jaar een toelating in frankrijk. De werkzame stof van MAQS is mierezuur. Waarschijnlijk gaat dat niet door; te weinig medetesters.

Jos

TvdB schreef:
Jaap jij wil een onderscheid maken tussen mierenzuur (ja dat komt voor in nectar) en door mensen geproduceerd mierenzuur?
zie jij het verschil?

Ooooo vandaar dat het de smaakgrens in de honing kan overschrijden .

Jaap v P

jaap, ik heb geen idee wat je bedoelt maar oxaalzuur komt dus wel van nature voor in honing. Een oxaalzuurbehandeling in de herfst verhoogt het oxaalzuur gehalte van honing niet in de zomer volgend op behandeling...

Er is wel onderzoek gedaan naar de smaakgrens van oxaalzuur en mierenzuur in honing.
Einfluss von organischen Säuren und Komponenten ätherischer Öle auf den Honiggeschmack.
Hierbij kregen de proefpersonen 2 of 3 potjes van dezelfde honing, waarbij telkens 1 van de potjes een verhoogde concentratie zuur had.

Maar dat staat dus los van het feit dat in het seizoen volgend op de behandeling de behandelde volken niet meer zijn te onderscheiden van de controlegroepen wat betreft de concentratie van mierenzuur en oxaalzuur (behandelen tijdens het seizoen is dan een ander verhaal...).