Schuim

[Piet Jager]

18-8-2002 no 11
Wat het is weet ik ook niet! Ik noem het de 'room' van de honing een voer het in boterkuipdekseltjes aan een pleegvolk voor koninginneteelt. Deze eten het puur en ik krijg er prachtige moerdoppen voor terug. Volgens mij zitten er veel eiwitten in! Dit is echter nooit onderzocht en het is ook zomaar een idee van mij, dat nergens op berust. De 15/16 aug. komen de Oostenrijkse Carnica 'schuimmoeren' uit! Het ziet er in ieder geval prima uit!
Groet, Piet

[Piet Jager]

18-8-2002 no 11
Schuim en koninginnenteelt?
Met Aart van der Leeuw zeg ik:
"En zoekt ge, als ik, door 't licht verblinde,
Den honing voor Uw droom te vinden,
Ach, in een kelk van schuim?"

Piet

[Romée van der Zee]

Volgens de diverse bijenboeken wordt schuim op de honing na het slingeren veroorzaakt door opstijgende lucht en kleine wasdeeltjes. Volgens Schotman speelt daarbij ook de ruimtetemperatuur nog een rol.
Ik heb na het slingeren eergisteren meer schuim dan anders. Bovendien heb ik maar even geroerd.
Ik schep het er voorzichtig af, en bewaar het in een schaal. Het blijft echter dezelfde witte mooie schuimlaag. Als lucht het hoofdbestanddeel zou zijn, dan zou die toch allang ontsnapt moeten zijn. Als het was was, dan zou ik toch een enigszins bruin waslaagje moeten overhouden, zelfs bij zegelwas. Uit ervaring weet ik dat niet goed afgeschuimde honing in een potje leidt tot een wit laagje boven op de honing. Het kan dus goed 'indrogen'.
Ik vraag me af wat schuim eigenlijk is. Wie weet daar meer van.
Romée

[Romée van der Zee]

18-8-2002 no 2
Lag vannacht wakker, nog niet helemaal over mijn jetlag heen. Begon te lezen in Honey, door Eva Crane. Dat bracht me wat verder in het schuimprobleem.
-Oppervlakte spanning is een belangrijk gegeven bij honing. Een lage waarde kan leiden tot buitensporige schuimvorming. Zij haalt een onderzoek van Paine uit 1934 aan. Deze vond dat bij intensieve filtering bij een temperatuur van 20 graden, een een aanzienlijke verhoging van de oppervlaktespanning optrad. Daarmee nam de schuimvorming, en het ontstaan van luchtbellen aanzienlijk af. (pag. 235)
Blijkbaar veroorzaken een aantal kleine bestanddelen een verlaging van de oppervlaktespanning. Op pag. 282. Geeft zij aan aan welke stoffen wij dan moeten denken.
-Zij beschrijft hoe met name in Noord-Amerika de honing zeer intensief gefilterd wordt omdat de consument dat op prijs stelt. Zo zeer zelfs dat de kleur bijna verdwijnt. Het resultaat is een langdurig vloeibare honing in de pot. De kritiek van veel bijenhouders en honinganalysten is dat je zoveel aardige stoffen verwijdert, dat het de naam honing niet meer verdient. Maar om welke stoffen gaat het nu.
Colloïdale stoffen en stuifmeelkorrels.
Dat zou Aart v. d. Leeuw toch best tot voedsel hebben kunnen strekken.
Wordt bij een honingkeuring zo'n wit laagje nu als waardevol of als negatief beoordeeld? Ik hoop als een pluspunt.
Romée

[Romée van der Zee]

18-8-2002 no11
Ik wil niet achterblijven met het aanhalen van een dichter die schuim en bijen bij elkaar brengt.
Uit de Mei van Gorter,

Blauw dreef de zee, het water van de zon
Vloot pas en frisser uit de gouden bron
Op woll'ge golven, die zich lieten wassen
En zalven met zijn licht, uit open plassen
Stonden golven als witte rammen op,
Met trossen schuim en horens op de kop

Maar in zijn rand verbrak de zee in reven
Telkens en telkens weer, er boven dreven
Als gouden bijen wolken bij het blauw,
Duizende volle mondjes bliezen dauw
En zout in ronde droppen op den rand
Van roodgelipte schelpen, van het strand
enz.