Hier enkele beelden van bijenGEDRAG op vrijdag 26 juli 2019,
één van de méér dan bloedhete Siriusdagen rond 12 uur,
in de schaduw van processierupsvrije zomereiken,
op 53 graden noorderbreedte en 7 graden oosterlengte.
- Bij erg warm en droog weer met verzengende zon houden de bijen
een siësta in de middaguren zoals mensen dat doen in zuidelijk Europa.
Hun werktijd is verschoven tot namiddag en avond. Ook bloemen houden
zo'n siësta. Ze stoppen een paar uur met de productie van nectar. Er is dan
geen dracht. De bijen kunnen dan hun gemak ervan nemen.
Wat een groot aantal bijen van de baard doen, dat is wash-boarden.
Ze hebben propolis aan hun voeten gekregen en wrijven daar de houten
wanden mee in zodat die waterafstotend en ontsmet worden.
Brandgevaar te velde en onderweg en thuis ; en over de toeren raken !
Het is kurkdroog. De boeren zijn druk tarwe en koolzaad aan het combinen.
Ze hebben brandblussers bij zich om een brandje meteen de kop in
te drukken want het stro is brandbaar en uiteraard ook de
maai-dorsmachines.
Zelf ben ik bezig de volken naar huis te halen vanaf de akkerranden
met nog steeds bloeiende Korenbloemen.
Uiterlijk maandag moeten de resterende 6 er weg zijn.
Ik laad ze tegen 23 uur in en pas 's morgens uit bij het licht worden
om de volken zo min mogelijk onrustig te maken.
De eerste vier vertonen geen zichtbare symptomen van het zogenaamde
"warm lopen".
Ik raad het niemand aan bij de huidige 30 tot 40 graden Celsius overdag,
mijn noodgedwongen bijentransport na te doen, ook niet 's morgens
als het buiten afgekoeld is tot 17 C.
In het veld stond hier gister aardig wat wind uit Noord-Oost.
Dat scheelt. Ik heb de plantenspuit maar een beetje hoeven te gebruiken
om de bijen de kasten in te jagen.Vandaag zal het niet zo gemakkelijk gaan.
De eerste 4 volken gedroegen zich wonderlijk rustig bij 20 graden
transporttemperatuur in de auto; met de ramen open en reisramen op
de raten of bodemrooster onder de raten. Zj.
.
.