HMF in suiker?

[Eddy Geurtsen]

Als honing wordt verhit wordt het HMF gehalte verhoogd, waardoor het giftig wordt voor de bijen. Maar als je een suikeroplossing verhit, is er dan ook sprake van een verhoogd HMF gehalte? Ik voer al jaren suiker die ik oplos in warm water, maar begin me af te vragen of het HMF gehalte hier ook een rol speelt.

[Dirk Blanken]

Je hoeft toch niet te koken.
Heet tapwater ongeveer 60 graden is geen enkel probleem.
Dan lost de suikeroplossing 2 suiker : 1 water goed op.
Dirk

dertiende

[Eddy Geurtsen]

Nog geen antwoord op mijn vraag[:)].

[LWPisa]

http://www.bijenhouden.nl/forum/viewtopic.php?t=8791

Ik denk niet dat bij het snel oplossen in warm (50-70 graden) water HMF een grote rol speelt...ik los al jaren suiker op in warm water en tot nu toe zonder problemen.

L.

[Oude Essink]

Van belang zijn 1 de verhittingsgraad 2. de duur van de verhitting.
Bij suikeroplossen laat je de ketel geen uren koken. Wat Pisa en Dirk schrijven is correct; Het HMF gehalte komt niet boven zijn kritische waarde. Uiteraard zijn daar curven en schema's voor die je in gedetailleerde publikaties kunt vinden.

[oase]

Ik maak zelf mijn invert-suikersiroop per kilogram suiker voeg ik
1 tot 2mg melkzuur toe,ik moet deze oplossing dan wel een half uur lang zachtjes laten koken,in deze tijd zorgd het melkzuur er voor dat de ruwe suikers omgezet worden in vrucht en druivensuikers,kan iemand mij vetellen of hier ook een te hoog HMF gehalte ontstaat?

OASE

[LWPisa]

Heren,
Hier staan wel zaken in over verschillen tussen inverteren met lactic/citric/acetic en phosphoric acid:

http://www.jas.org.pl/jas_50_1_2006_1.pdf

Tot 50 mg HMF zou geen probleem zijn maar ik heb geen refs naar andere data...

L

[Jelte Pieter Dijkstra]

Deze vraag komt elk jaar terug op het forum!
Misschien dat we via PPO?? eens kunnen vragen om dit te onderzoeken?? Zeker als er geen publicaties over zijn.
Ik ben er ook wel benieuwd naar aangezien ik zelf ook op de huis keuken tuin manier de suiker oplos.
Verder hanteren nogal wat imkers verschillende methodes: de ene kookt, de andere niet, maar gebruikt heet (gijser) water. De een lost op 1:1, de ander 2:3 etc. etc. De ander 'inveteert' zelf.
Wat is de beste methode? Wat is de 'slechtste' methode??
De ene laat zijn oplossing een tijd staan de ander gebruikt het nog dezelfde dag. Zelf denk ik dat het allemaal niet veel uit zal maken, maar ja zeker weten doen we het niet...
En wat doen de suikeroplossingen in de raat gedurende de winter en het voorjaar??

Graag zou ik iemand willen verzoeken hierop eens te reageren...

JP

[Jelte Pieter Dijkstra]

Het artikel van Lennard gaat eigenlijk over de mij bovengestelde vragen (sorryyyy[:I]). In 2006 gepubliceerd en dus enorm recent. Schijnbaar lopen we als forum in de pas als het op dit soort vraagstukken aankomt[8D].

Een heel paar dingen uit het artikel (maar wel heel kort door de bocht genomen, let daar op aub.):
1) Onderzoek naar enkele verschillende suiker oplossingen. Geanalyseerd HMF, andere compounds, droge stof, broedaanzet, ophoping uitwerpselen en uitwintering; alle volken hebben de proef overleeft.
2) Schijnt dat (te hoog) HMF in het verleden toch voor extra sterfte verantwoordelijk kan worden gehouden. In welke mate staat er niet bij.
3) Nog steeds controverse gebruik invert suiker versus niet invert suiker. Schijnt dat het de bijen ca. 25% van 'aangeleverde' enegerie kost om de suiker zelf te inventeren. Tja wat moeten we als imker?
3) Bijen zuiveren hun voer!!: na inwintering valt er een lager HMF te constateren.
4) Pchelit (commercieel??) schijnt de beste uitwintering te geven: enige oplossing waar geen HMF inzit, de bijen het meeste broed bij aanzetten en waarvan de bijen het minste voer verbruiken in de winter! Pikant detail: geinveteerd door 'yeast' en niet door minerale of door organsiche zuren.
Dus met zijn allen naar Litouwen voro inkoop?
5) Suikeroplossing 3:2 (geen toevoegingen) scoort niet beter?? of veel slechter?? dan gemiddeld (beetje kort door de bocht van mij).

JP

Blijft interessant om te weten hoe onze middeltjes allemaal werken.
Dank Lennard!