Gerard Boswinkel schreef:En zoals al eerder geschreven: Je hoeft het niet met hem eens te zijn en hij geeft je wel stof tot nadenken.
Ik houd wel van zijn stijl, dezelfde als Pia Aumeier trouwens. Ze werken samen en dat is zichtbaar.
Ze draaien er geen doekjes om, klinkt het niet dan botst het maar.
Maar hij heeft al veel verwezenlijkt in het belang van de imker.
Ik houd ook van hun praktische insteek. Ze demystificeren het bijenhouden stap voor stap en wat er overblijft is praktisch. Zo hebben ze al een en ander onderzocht over drijfvoeren (werkt niet), verschillende kast typen (maakt niets uit) en zo meer van die dingen.
Toch moet je goed uitkijken. Er zitten ook adviezen bij waarvan je na uitproberen alleen maar kunt concluderen dat die dan op hun beurt ook niet werken. Hierbij doel ik bijvoorbeeld op het werken met broedramen als honingkamerraam zodat je na het slingeren nieuwe uitgebouwde ramen hebt om raatvernieuwing mee te doen. "Gewoon bovenop zetten en het volk verplaatst langzaam het broednest naar boven", aldus Pia.
Bijen blijken een grote voorkeur te hebben voor oude raat en zullen niet zomaar overstappen naar het nieuwe gedeelte van kast. Ongeveer de helft van de volken vind het wel een goed idee. De andere helft blijft lekker in de onderste twee bakken zitten en slaat zelfs het wintervoer onder de geslingerde raten op....
Tieme schreef: Hierbij doel ik bijvoorbeeld op het werken met broedramen als honingkamerraam zodat je na het slingeren nieuwe uitgebouwde ramen hebt om raatvernieuwing mee te doen. "Gewoon bovenop zetten en het volk verplaatst langzaam het broednest naar boven", aldus Pia.
Dit heb ik ook ooit toegepast voor de vernieuwing van de ramen. Maar bij mij kregen ze geen keuze. De koningin ging naar boven en er kwam een rooster onder
Boven lichtjes voederen trok de jonge bijen naar boven.
Het had wel één nadeel, bijen dragen niet graag stuifmeel door een rooster. Dus werd veel stuifmeel opgeslagen in de oude broedramen onder de rooster. En deze ramen waren bestemd om te smelten.