Onze plaatselijke bijenclub had al eens een uitje bedacht naar het nabijgelegen Ossenisse, waar het Carnicastation '˜Kreverhille' is gevestigd. Het was door gebrek aan belangstelling (niet van mij) nooit doorgegaan. Nu dus wel. Eerder zijn hier op het forum diverse berichten over dit station geplaatst. Ze zijn gemakkelijk te vinden met de zoekfunctie. Ik zal dus niet alles herhalen, maar een verslagje geven van een ontzettend leuke middag.
We waren met 6 of 7 imkers met wat aanhang. Een klein groepje dus, maar dat heeft ook voordelen. Je staat altijd eerste rang en er is voor iedereen tijd. We werden enthousiast onthaald door onze gastheer Anton Weemaes met koffie, thee, frisdrank, biertje en koek. Ieder wat wils. Het weer was ons zeer wel gezind. Het was warm met weinig wind en dus wat zweterig tijdens de autorit, waarvan een deel ons door de nieuwe tunnel onder de Westerschelde voerde. Ik was er nog niet eerder door geweest. Het was net een schoolreisje, zoveel attracties op één dag. Anton liet ons na een welkomstwoord en nadere uitleg over het station een mooie video zien, waarop de activiteiten bij het maken van bevruchtingsvolkjes goed te zien waren: heel leerzaam.
Dit Belgisch-Nederlandse station werkt met Carnica's, dus ik was als Buckfastimker in het hol van de leeuw '¦'¦ of toch niet?
Dat viel dus reuze mee, want de bijenliefde loopt gelukkig door de rassen heen. Anton is een liefhebber puur sang. Dat merk je meteen. Hij kan erover blijven praten en niets is hem te veel. Hij is ook zeer deskundig en kan eenvoudig uitleggen waarom iets op een bepaalde wijze wordt gedaan. Ze hebben het daar zeer fraai voor elkaar: een ruime vergaderruimte-bezoekersruimte met keuken en toiletten en een mooie stal met een ruim terrein. Ze gebruiken computerprogramma's om de registratie te doen van alle activiteiten rondom de bevruchtingsvolkjes en de aangeboden kastjes van een label te voorzien.
De ruime stal herbergt de darrenvolken, zo'n 15 tot 20 stuks.
Het omliggend terrein is geheel omheind door de Nederlandse partner (Staatsbosbeheer) en in sectoren ingedeeld. De EWK-houders (de kastjes in de tuin aan paaltjes opgehangen) bevatten 2 volkjes. Aan tegenovergestelde kanten een uitgang. Alleen EWK's zijn toegelaten. Voor verkoop doeleinden worden door het station zelf ook nog wat Kirchhainers gebruikt. In totaal kunnen er tegelijkertijd 460 bevruchtingsvolkjes staan.
Een EWK wordt door hen ook wel ERK genoemd (Een-Raams-Kastje). Ze zijn gemakkelijk op ongewenste darren te controleren. Wat we er van zagen zag er mooi uit. Bij een enkel kastje was het vanwege de warmte bij de ingang wat drukker dan bij andere.
Anton gaf ons een rondleiding door de grote tuin en liet de opstellingen zien en de verschillende beplantingen. Er staan onder andere veel notenbomen. Bij zijn uitleg viel het mij op dat de mannelijke bezoekers steeds vooraan stonden, terwijl de helft van het gezelschap uit vrouwen bestond. Ik heb er geen verklaring voor '¦'¦'¦..
De EWK-houders zijn geïsoleerd met tempex of zachtboard en zijn aan de onderkant voorzien van een opening met fijn gaas, die aansluit op de onderopening van de EWK. Zo lopen ze niet snel warm.
Het controleren op resultaten is met dit soort kastjes zeer eenvoudig. Als er goed gebouwd is, zal het meestal in orde zijn. Het is gemakkelijk vast te stellen of er al dan niet broed aanwezig is.
De EWK's zijn gemakkelijk uit te nemen om even te bekijken. De jonge moeren worden van tevoren gemerkt met de jaarkleuren via staniol nummerplaatjes. In dit kastje liep een bijna z
