Bericht
door Gerard Boswinkel » do 31 mar 2005, 12:46
Hoi Hennie,
Ondanks dat we al vaker over dit onderwerp gediscussieerd hebben, wil ik toch nog een toevoeging doen aan wat je in je eerste bericht allemaal schrijft.
Hennie schrijft:
4 vd 5 heide volken zijn ingestort, die hadden aan het eind van de heide periode weinig broed, doordat de broedramen vol Heidehoning zat. Ik breng ze altijd krap weg, om heideraat honing te winnen. Die hadden geen broedruimte meer in de 2e helft van september. Dit is natuurlijk funest voor het aantal winterbijen. Maar ja, toch maar ingewinterd tegen beter weten in.
GB: Het is uiteraard jammer dat de 4 volken de winter niet hebben overleefd. Uit eerdere telefoongesprekken met jou, weet ik dat je voor dat je de bijen naar de heide gebracht hebt, geen varroabehandeling hebt uitgevoerd. Dit betekent dat je half augustus veel varroa's in je volken gehad hebt.
Hennie schrijft verder:
Hoe komt het.
Het is vaak zo dat de oude grote zomervolken in het najaar niet zo veel broed meer inleggen, om de volksgrote op peil te brengen voor de winter. Die oude moeren leggen in het najaar minder lang door dan de jonge moeren. Na de Linde periode, zeg begin augustus worden die volken lui, en doen dan niet veel meer. Die oude volken verliezen in het najaar te veel bijen, om de winter goed door te komen. De volken die gesplitst zijn, en waarvan de beide helften een jonge moer hebben gekregen, die MOETEN broed maken, die hebben echt jonge bijen in het najaar en de winter. Die jonge afleggers zijn individueel ook bijna allemaal prima door de winter gekomen.
GB: Volgens mij trek je in bovenstaand stukje niet helemaal de goede conclusie Hennie! Volgens mij is er iets anders aan de hand geweest. Ik zal mijn gedachte over dit fenomeen even proberen op papier te zetten.
Je schrijft dat je de bijen '˜krap' naar de hei hebt gebracht. In de eerste helft van de heidebloei was het prachtig weer en hebben de bijen veel heidehoning verzameld. Hierdoor heeft inderdaad de moer minder ruimte gekregen om eitjes te leggen. Dit betekent dan dat het aantal gesloten broedcellen sterk gereduceerd is. Echter je varroa-populatie is juist nog steeds groeiende. Dit betekent dat op het moment dat er in dat heidevolk winterbijen gekweekt moeten gaan worden, (bijna) alle gesloten broedcellen, geïnvecteerd raken met een varroamijt. Deze varroamijten brengen één van de vele virussen (APV, DWV en Kashmirvirus*) over. De, met de virussen besmette, winterbijen zijn geen echte winterbijen en sterven zeer snel waardoor het volkje dood gaat.
Volgens mij zul je dus voordat je je bijen op de hei zet, je volken moeten behandelen tegen varroa, dan wel moeten controleren of de besmetting van de volken die je brengt voldoende laag is om bovenstaande te voorkomen. (In Duitsland gaan ze er vanuit dat wanneer de natuurlijke mijtenval in de winter <= is aan 0,5 mijt/dag, je gedurende het actieve imkerseizoen niets hoeft te doen en pas eind juli, begin augustus met mierenzuur de bestrijding ter hand hoeft te nemen. Misschien is het dan ook wel zo dat je pas in september kunt starten met de mierenzuurbehandeling)
Bovenstaande betekent dan ook dat ik het niet eens ben met je conclusie dat oude moeren minder broed aanzetten dan jonge moeren. Hiertoe ook nog even een ervarinkje van mij deze winter. Op 10 augustus heb ik mijn twee teeltmoeren (één van de twee moeren is geboren in 2002), die tot dan nog op hoofdvolken stonden, met een raam gesloten broed en ongeveer 6 ramen bijen afgeslagen in een 10-raamsbak (dus een soort kunstzwerm gemaakt). Deze twee volken tot half september wekelijks 1 kg suiker (1:1) gevoerd. Daarna verder ingewinterd tot een totale hoeveelheid van 12 kg suiker. De volkjes hebben nooit meer broed verzorgd dan 3 ramen. Wel een week na het maken van de aflegger tegen varroa behandeld met Thymovar. De twee volkjes zijn kerngezond uit de winter gekomen.
#61623; Volgens mij is dit Kashmir virus het virus waar meneer Rietveld het over heeft in het Rotterdams Dagblad.
Groeten'¦'¦'¦..
Gerard
