oude raat
Geplaatst: do 18 mar 1999, 23:13
Ton Braams 18-3-99
This message was distributed by the mailing list vbbn_zoem-L
'Wat niet hanteerbaar is voor een beroepsimker', schrijft Dick Vunderink in
Bijen, mrt 1999, 'moet je als amateur vermijden'. Hoewel ik het daar niet
geheel mee eens ben, amateur hoeven niet altijd economische motieven als
eerste aan bod te laten komen, is het uiteraard wel zo dat efficiency een
zinnig uitgangspunt is.
Het risico nemend een zeurpiet gevonden te worden, kom ik toch nog maar
terug op mijn eerdere mail over het langdurig gebruik van oude raat. Die
mail viel op een moment dat er harddisk-perikelen waren, misschien werd er
daarom niet op gereageerd. Zoemers die deze mail van mij ontvingen, vergeve
mij, want ik ben nu eenmaal erg nieuwsgierig en wil graag weten wat met in
Nederland hierover denkt.
Over hergebruik van oude raat was op de BEE-L zoemlijst een discussie die
voor ons Nederlanders vreemd was. Twintig, dertig jaar oude raten? Wij
vervangen normaliter toch jaarlijks zeker 20% van de raten. Maar ja, hoe doe
je dat als je 800-3000 volken hebt?
Mijn grote vraag is of dit, vrijwel eindeloze, hergebruik van raat
gecombineerd kan worden met een minimum aan medicijngebruik. Ik heb wel eens
gehoord dat die grote imkers vrij veel preventief antibiotica e.a.
middeltjes gebruiken.
Ik vat de argumenten van de discussie op de BEE-L zoemlijst samen:
1. David Green rapporteert dat hij 30-40 jaar oude raten gebruikt. Hij
gebruikt een straling (irradiation) om Amerikaans vuilbroed en andere
organismes in de raat te doden. De bijen doen het daar goed op. Green geeft
wel toe dat hij anecdotische informatie heeft dat raatvernieuwing tot meet
honingopbrengst leidde.
2. De kokons van de poppen die in de cel achterblijven zouden de cellen
geleidelijk kleiner maken. In 'A Manual of Beekeeping' door E.B. Wedmore
(1979 edition) staat op blz 342. It is commonly taught that with the
successive raising of bees in the same cell, the cell walls become thickened
more and more by the deposit of larval skins and cocoons, gradually reducing
the diameter of the cell. On the supposition that the cells must soon become
too small, many good tough combs are destroyed unnecessarily each year. The
fact is, the bees limit the reduction of diameter by stripping the walls,
letting the deposit accumulate, however, at the bottom of the cell as this
is readily compensated for by extending the cell mouth. In time, the mid-rib
may thus be thickened to 1/4" (6.25mm) or more and such combs are most
excellent for the winter cluster. Bij meting van de celwanden vond deze
auteur niet meer verdikking dan 3/1000 inch in raten die 7-18 jaar waren
gebruikt (p. 343).
3. Oude raat is goed om te overwinteren, nieuwe raat is voor snelle opbouw
van het broednest voordeliger (p. 343).
4. Oude raat die er duf uitziet kun je 'opfrissen' door ze in het zonlicht
te zetten, of even in een warme over te doen. Als wat schimmel op zit zou je
dat er af kunnen borstelen met methylated spirit (spiritis?) (p 344).
5. Ook voor honingraten is een oude raat geen probleem. De bijen houden niet
van vervuilde honing en zullen de cellen afdoende schoonmaken. Het enige
probleem is dat de imkert de kleur van de honing in de raat niet kan
beoordelen.
6. Allen Dick (imker met 3000 volken) vindt het een typische
bezigheidstherapie voor amateurs. Grote imkers doen het niet. Hij heeft in
25 jaar nooit een raat gesmolten die niet gebroken was of onherstelbaar
beschadigd. Nosema ziet hij vrijwel niet. AVB? Eentje op 3000 volken. Verder
niets. (Ook geen melding van de ziekte-preventie maatregelen die hij neemt))
7. Murray McGregor schrijft geen reductie in bijengrootte te zien, geen
duidelijke toename van ziektes. Doe vijf nieuwe en vijf oude raten in een
kast waar je een zwerm in doet en kijk dan maar eens waar de koningin begint
te leggen. Hij vindt weinig verschil in ziekte-niveau tussen oude en nieuwe
raat. Kalkbroed ziet hij juist meer in de ee
This message was distributed by the mailing list vbbn_zoem-L
'Wat niet hanteerbaar is voor een beroepsimker', schrijft Dick Vunderink in
Bijen, mrt 1999, 'moet je als amateur vermijden'. Hoewel ik het daar niet
geheel mee eens ben, amateur hoeven niet altijd economische motieven als
eerste aan bod te laten komen, is het uiteraard wel zo dat efficiency een
zinnig uitgangspunt is.
Het risico nemend een zeurpiet gevonden te worden, kom ik toch nog maar
terug op mijn eerdere mail over het langdurig gebruik van oude raat. Die
mail viel op een moment dat er harddisk-perikelen waren, misschien werd er
daarom niet op gereageerd. Zoemers die deze mail van mij ontvingen, vergeve
mij, want ik ben nu eenmaal erg nieuwsgierig en wil graag weten wat met in
Nederland hierover denkt.
Over hergebruik van oude raat was op de BEE-L zoemlijst een discussie die
voor ons Nederlanders vreemd was. Twintig, dertig jaar oude raten? Wij
vervangen normaliter toch jaarlijks zeker 20% van de raten. Maar ja, hoe doe
je dat als je 800-3000 volken hebt?
Mijn grote vraag is of dit, vrijwel eindeloze, hergebruik van raat
gecombineerd kan worden met een minimum aan medicijngebruik. Ik heb wel eens
gehoord dat die grote imkers vrij veel preventief antibiotica e.a.
middeltjes gebruiken.
Ik vat de argumenten van de discussie op de BEE-L zoemlijst samen:
1. David Green rapporteert dat hij 30-40 jaar oude raten gebruikt. Hij
gebruikt een straling (irradiation) om Amerikaans vuilbroed en andere
organismes in de raat te doden. De bijen doen het daar goed op. Green geeft
wel toe dat hij anecdotische informatie heeft dat raatvernieuwing tot meet
honingopbrengst leidde.
2. De kokons van de poppen die in de cel achterblijven zouden de cellen
geleidelijk kleiner maken. In 'A Manual of Beekeeping' door E.B. Wedmore
(1979 edition) staat op blz 342. It is commonly taught that with the
successive raising of bees in the same cell, the cell walls become thickened
more and more by the deposit of larval skins and cocoons, gradually reducing
the diameter of the cell. On the supposition that the cells must soon become
too small, many good tough combs are destroyed unnecessarily each year. The
fact is, the bees limit the reduction of diameter by stripping the walls,
letting the deposit accumulate, however, at the bottom of the cell as this
is readily compensated for by extending the cell mouth. In time, the mid-rib
may thus be thickened to 1/4" (6.25mm) or more and such combs are most
excellent for the winter cluster. Bij meting van de celwanden vond deze
auteur niet meer verdikking dan 3/1000 inch in raten die 7-18 jaar waren
gebruikt (p. 343).
3. Oude raat is goed om te overwinteren, nieuwe raat is voor snelle opbouw
van het broednest voordeliger (p. 343).
4. Oude raat die er duf uitziet kun je 'opfrissen' door ze in het zonlicht
te zetten, of even in een warme over te doen. Als wat schimmel op zit zou je
dat er af kunnen borstelen met methylated spirit (spiritis?) (p 344).
5. Ook voor honingraten is een oude raat geen probleem. De bijen houden niet
van vervuilde honing en zullen de cellen afdoende schoonmaken. Het enige
probleem is dat de imkert de kleur van de honing in de raat niet kan
beoordelen.
6. Allen Dick (imker met 3000 volken) vindt het een typische
bezigheidstherapie voor amateurs. Grote imkers doen het niet. Hij heeft in
25 jaar nooit een raat gesmolten die niet gebroken was of onherstelbaar
beschadigd. Nosema ziet hij vrijwel niet. AVB? Eentje op 3000 volken. Verder
niets. (Ook geen melding van de ziekte-preventie maatregelen die hij neemt))
7. Murray McGregor schrijft geen reductie in bijengrootte te zien, geen
duidelijke toename van ziektes. Doe vijf nieuwe en vijf oude raten in een
kast waar je een zwerm in doet en kijk dan maar eens waar de koningin begint
te leggen. Hij vindt weinig verschil in ziekte-niveau tussen oude en nieuwe
raat. Kalkbroed ziet hij juist meer in de ee