Ria en Leen hun bedrijfsmethode (?)

[lamheuv]

Hallo Ria en Leen,
Bij het lezen van je reacties, probeer ik mij een beeld te vormen hoe jullie imkeren.
Lees ik het goed, dat jullie elk jaar nieuwe koninginnen van elders aangevoerd krijg ?
Jullie Aalsteren vast niet, maar wat doen jullie met zwermen of er tegen ?
Enz. enz.
Zou je de moeite willen nemen om uit te leggen wat jullie werkzaamheden het jaar door zijn ?
(Als het niet zo ver weg was, zou ik best eens om een hoekje willen kijken.)

Met vriendelijke groet, Elze Lammerts.

[Ria van den Berg]

Beste Elze,
Hier komt mijn verhaal, zo uit het blote hoofd.
Wij proberen onze manier van imkeren zo simpel mogelijk te houden, maar het is voor Alberta al pietluttig. We hebben 922 volken ingewinterd en zijn daarmee een kleine-middelgrote imkerij, met een boven gemiddelde honingproduktie. Van onze zoons hebben we een website gekregen en ik ben van plan om daar komende herfst een bijenjaar op te zetten met foto's.
In het vroege voorjaar gaan Leen en ik de standen door, we monsteren van elke levende) kast drie bijen. Die gaan in alcohol. Als er 40 of minder volken staan,nemen we twee potjes. De grotere standen hebben er drie.Die bijen worden nagekeken op varroa, tracheemijt en nosema.
Als we gaan uitpakken (midden april, als de sneeuw weg is)kijkt Leen snel of de volken moergoed zijn en schat in hoeveel voer ze nodig hebben. In de siroop zit oxytetracycline tegen Amerikaans vuilbroed.Als het nodig is zit er ook fumagiline in voor nosema . Als er geen varroa's in het eerste monster zaten, wordt daarop nogmaals getest (1/6 van het aantal volken per stand). Naar gelang de besmetting wordt niet behandeld, mierezuur of Check Mite (tot vorig jaar Apistan, maar we hebben resistentie) gebruikt. Tracheemijt wordt behandeld met mierezuur als de infectie 6% of hoger is. De kasten met dodo volken gaan mee naar huis, worden nagekeken en opgemaakt voor splits. Tijdens het uitpakken, zien we het eerste wilgenstuifmeel binnen komen.
Begin mei krijgen we onze eerste koninginnen van Kona Queen, Hawaii. We gaan dan door de volken en maken splits van 2-3 ramen gesloten broed en een raam bijen. Die splits vervangen de dode volken en in goede jaren zorgen ze voor uitbreiding. We krijgen per zending meestal 100 bevruchte moeren in een "batterij", koninginnen in kooitjes verzorgbijen in de doos. Als we ze niet binnen een paar dagen kunnen gebruiken, doden we de verzorgbijen en gaan de moeren in een koninginnebank.
Twee tot drie weken daarna beginnen we met het vervangen van de twee jaar oude koninginnen. Als het volk groot genoeg is, doen we de oude moer in de onderbak met tenminste drie ramen met redelijke hoeveel heid open broed . We geven haar een honingkamer, daarboven op komt een dekplank met een uitsparing. Daar bovenop de andere broedkamer met drie tot vier ramen meest gesloten broed en bijen. De uitsparing aan de achterkant is de invliegopening voor dat volkje. Daarin doen we dezelfde avond een bevruchte koningin. Deze komen vnl. van Kettle Valley Queens in het zuiden van de Canadese provincie British Columbia. Als het een slecht bijenjaar is, vervangen we in de kleinere volken gewoon de koningin, of zetten er een split op van een ander volk en doen daar de nieuwe koningin in. Terwijl we door de volken gaan, letten we natuurlijk ook op ziektes en we proberen de volken zo gelijk mogelijk te maken door broed over te hangen. Als we alle standen hebben gehad, is het (midden juni) tijd ze te verenigen. We maken de onderste moer dood en verenigen met een krant. Als de top niet goed is, proberen we het als we tijd hebben nog een keer, anders verenigen we gewoon. De medicamenten worden dan uit alle volken gehaald.
Tussendoor kijken we de splits na en geven ze, als ze goed zijn, een tweede broedkamer en een "shoptowel", dat is een stevig soort keukenrol met een mengsel menthol en bakkersvet. We doen dit na de ervaring dat de Hawaiiaanse koninginnen nogal gevoelig zijn voor tracheemijt.
De laatste paar jaar hebben we tussendoor ook nog wat eigen koninginnen proberen te telen. Daarvoor gebruiken we hele kleine splitjes, een raam broed en een raam bijen. Maar dat zijn er nooit meer dan dertig geweest.Het is schitterend om te zien hoe die volkjes zich kunnen ontwikkelen !
We sturen ook goede eenjarig moeren terug naar onze Canadese koninginneteler, die er kweekmoeren uitzoekt.
Intussen hebben we de paardebloemdracht gehad, die bloeien hier massaal, de meeste volken hebben dan al een honingkamer.
Begin juni beginnen we met verhuizen van 6-8 standen naar de zomerstandplaats, het liefst een veld met klaver voor zaad. Verder hebben we hooilanden en canola (koolzaad). De velden zijn heel uitgestrekt, ons gebied heeft ook nogal wat ruige natuur en de bijen vliegen graag op de "sweet clover" die in de bermen groeit.
De vierde week van juni beginnen we met "superen", het plaatsen van de honingkamers. Na half juli beginnen we met slingeren. We halen 3-4 honingkamers af en geven 4-5 terug in de eerste ronde. Als we rond geweest zijn, is het twee tot drie weken later. Dan beginnen we aan het afhalen van de tweede ronde en dan krijgen ze afhankelijk van de tijd,volk en dracht 1-4 bakken terug. Als we een goed jaar hebben, kunnen we drie volle rondes halen. Dat is nog nooit gebeurd, toch heb ik uitgerekend dat de gemiddelde produktie van ons bedrijf de laatste vijf jaar 240 lbs (1kg=2,2lb)is.
Als de honing eraf is,worden de zomerstanden terug verhuisd. Dantesten we "verdachte" standen voor varroa, de moergoede volken krijgen een voerbak en gaan we wegen. We voeren ze tot een bepaald gewicht met kant en klare 2:1 suiker, de eerste keer twee gallon met fumagiline. Sommige volken hebben vier keer nodig, andere zijn in een keer klaar. Totaal zijn we in ruim een week klaar met voeren. Dan krijgen de volken nog een week om het op te nemen en wordt het honinghuis schoongemaakt.
Dan gaan de voerbakken eraf, de dekplanken op winterstand (openingen naar voren en omgekeerd zodat het een boven invliegopening is). Dan gaan we inpakken.
De niet goede volken staan apart in de huisstand en worden nog een keer nagekeken terwijl we aan het voeren zijn. Soms is het toch goedgekomen, ze krijgen twee tot drie ladingen voer en worden als nog ingepakt. De echte slechte worden bij koud weer in de sneeuw geblazen. De bakken gaan mee naar huis, worden nagekeken en opgemaakt als de eerste splitbakken.
We houden kastkaarten bij en die worden in de winter in de computer ingevoerd. Onze oudste zoon heeft een programma gemaakt dat ons bedrijf past. Daaruit worden weer de kastkaarten voor het nieuwe jaar geprint en Leen en ik bekijken de resultaten. Als we in het voorjaar moeren uitzoeken,kijken we naar de ontwikkeling van het volk. We noteren het nr. en kijken naar de gegevens van het jaar ervoor , als die ook goed zijn, wordt ze in een kooitje gedaan en opgestuurd of we larven er wat van over.
We maken dus wel broedafleggers, ook tegen het zwermen, maar we laten ze (meestal)niet zelf hun koningin maken.

P.S. We wonen echt niet aan het andere eind van de wereld !













vanuit de Peace River Vallei, Ria van den Berg

[Oude Essink]

Hallo Ria,
Als ik mij zo jullie bezigheden in het seizoen voorstel en dan bedenk, dat je ook nog een huis hebt en je uitgebreide terrein moet bijhouden en commerciële activiteiten moet verrichten om brood op de plank te houden, stel ik mij de vraag: met hoeveel mensen werken jullie op jullie bedrijf en hoe organiseren jullie dat? Ik bedenk daarbij ook, dat jullie zomers behoorlijk heet kunnen zijn en je toch niet uren lang met kleding aan volken kunt opentrekken enz. Ik heb er veel waardering voor, maar vraag mij af hoe jullie dat voor elkaar krijgen.
hennie oes

[Ria van den Berg]

Beste Hennie,
Wij zijn Nederlanders en kunnen dus hard [:)] werken. Onze akkerbouw moet een beetje er tussendoor gebeuren en het huishouden draait minimaal in de zomer.Het gras hoeft maar twee keer per jaar gemaaid te worden en tuinieren is mijn hobby.
We hebben een vaste kracht voor het hele seizoen. Afgelopen jaar was dat Leo, een Philipijnse boer/imker/vrachtwagenchauffeur/klusser. Die is erg goed bevallen en we hopen hem 15 april weer terug te zien.
Onze dochter Josine gaat sinds 2001 naar college en werkt van mei tot september mee. We hebben dus vier imkers.Die vierde is een luxe, zodat er wat meer tijd voor b.v. de (moes)tuin, de administratie en de was over blijft.Daan en Machteld zijn er in juli en augustus en we huren zeker een scholier erbij voor het slingeren. Meestal zijn we daar niet mee klaar op 1 september en dan is er meestal wel iemand in de buurt die een tijdje wil helpen, anders houden we de kinderen een paar dagen thuis van school. Ze hebben vijf "boerderij"dagen per jaar, we hebben ze nog nooit allemaal gebruikt.
Het is heerlijk om buiten te werken, we zien de trekvogels over gaan en soms krijgen we hertenbezoek. Het slingeren is niet mijn favoriete bezigheid, maar we proberen het zo gezellig mogelijk te maken.



vanuit de Peace River Vallei, Ria van den Berg

[Erik]

Hallo Ria,

een heel leuk stukje om te lezen. Leuk om te lezen hoe het bij een professionele imkerij toegaat.
Hard werken, maar het is heerlijk om buiten bezig te zijn.

Ben eigenlijk best wel een beetje jaloers....

Groeten
Erik

[lamheuv]

Hallo Ria, bedankt voor je uitleg. Ik heb het nu even te druk om te reageren. Zondag hoop ik het stukje weer een keer te lezen en dan hoop ik uitgebreider te kunnen reageren.
Met vriendelijke groet, Elze Lammerts.

[lamheuv]

Hallo Ria en Leen,
Ria ik heb je stukje voor de derde keer gelezen. Met aandacht.
Ik ben nieuwsgierig naar je antwoord op de volgende vragen :
Je verhaal over de moeren van Hawaii. Waarom deze moeren ? In een 'batterij'

[kole.amj]

RIA,

Interessant verhaal.Nu heb ik ook antwoord op de vraag hoe jullie
inwinteren.WEL vraag ik mij af hoe streng jullie honing gekeurd wordt
gezien de voorzorgsmaatregelen die jullie moeten nemen.
Ik probeer er achter te komen of een van die middelen invloed heeft
op de kwaliteit van het vetlichaam en dus indirect op NOSEMA.

GROET,
A-3

[Ria van den Berg]

Terwijl jullie de eerste lentesymptomen vieren, genieten wij nog even van de winter. Gelukkig is het wat aan het opwarmen, afgelopen week hadden we in de vroege ochtend een gevoelstemperatuur van tegen de -50, twee dagen geen school, de derde dag wilde de bus niet starten. Maar nu is het prachtig, de kinderen zijn nog aan het snowboarden vanaf de kreekbank en met -22 en zon is het heerlijk buiten.
Ter zake. We kopen koninginnen van Hawaii omdat we ze niet mogen invoeren van het vaste land van de V.S. Hawaii is mijtvrij en na een onderzoek is invoer toegestaan. Het is een kwestie van economie. Als wij die vroege moeren hebben, zijn het produktievolken in hetzelfde jaar. We kunnen ze in Canada niet zo vroeg krijgen. Wij hebben een kort, intensief seizoen, zelfs uniek voor Canada.
We houden van batterijen (zo vertaal ik batterieboxes), daarin zitten de koninginnekooitjes met alleen de moeren en de werksters zitten in de batterij. Er zit voerdeeg bij en als we ze in huis bewaren sproeien we elke dag even met de plantespuit. Als we ze langer bewaren (je kan koninginnen trouwens weken buiten een volk bewaren als je regelmatig de verzorgbijen vervangt) doen we ze in een koninginnebank. Dat is bij ons een moerloos volk met redelijk veel bijen en genoeg stuifmeel. We doen de koninginnekooitjes in speciale ramen middenin zo'n volk. Als er nog geen dracht is doen we siroop in de voerbak. Als we moeren nodig hebben, halen we ze uit de bank. Als ze op zijn, gaat de laatste moer in de bank, soms doen we het al eerder, onderin met een moerrooster ertussen. We doen het in volken met een twee jaar oude moer, die toch vervangen moet worden. We maken de verzorgbijen die meekwamen dood.
Dodo is een typefout, zoals Elze al begreep. Leen houdt er niet van om in de bijen te werken als het koud is, maar we moeten wel in het voorjaar. Hij is erg een gevoelsimker, daar ben ik wel eens jaloers op. Hij heeft zo in de gaten of een volk moergoed is, heel zelden gaat hij echt door een volk bij de eerste controle. Ik ben dan de administratie mevrouw, doe eigenlijk nooit de eerste controle.
Varroa schudt los tussen het monsteren en thuiskomst dank zij onze grintwegen. Voor tracheemijt moet je pluizen, kop eraf, chitinering eraf en dan kan je tracheeen zien. we hebben een stereomicroscoop waar je onder kunt werken. Dezelfde achterlijven gebruik ik voor nosema. Van 30 bijen stamp je die fijn in 30 ml water. Een paar druppels in een bloedcelmeter onder de gewone microscoop. Er is een formule om te kijken hoe zwaar de besmetting is.
Onze honing wordt heel streng gecontroleerd ! We gebruiken in het voorjaar oxytetracycline in het voer, dat breekt heel snel af. Alleen de besmette standen en de eerste koninginnebanken krijgen fumagiline, dat breekt nog sneller af. We behandelen nooit als er honingbakken opstaan en we houden ons streng aan de gebruiksaanwijzing. Mensen die voor ons werken, wijzen we erop dat we voorzichtig moeten zijn en we zijn er zelf altijd bij. We houden bij wanneer we voor wat behandelen en de partijnrs. Ook gebruiken we honingkamers,zodat we nooit ramen kunnen uitwisselen. In West Canada is dat uitzonderlijk, omdat bijna iedereen hetzelfde formaat voor broed- en honingkamers gebruikt.
De opmerking over het vetlichaam begrijp ik niet. De winterbijen worden geboren als de honingkamers er nog op staan en er voldoende stuifmeel is, misschien kan je hier iets uitgebreider op in gaan A3

vanuit de Peace River Vallei, Ria van den Berg

[lamheuv]

Hallo Ria,
Bedankt voor je uitleg.
Ik begrijp het.

Met vriendelijke groet, Elze Lammerts.