Bijenhouden.nl

Wim Joosten schrijft:

"Als dit kunstwerk omwille van de bijen is, dan heb ik een voorstel:
maak in dat kunstwerk een behuizing voor een bijenvolk maar laat deze leeg. Mocht er dan uit vrije keuze een bijenvolk in trekken, dan lijkt me dat de kunstenaar dit verstandelijk goed aangevoeld heeft en dan dus dit kunstwerk geslaagd mag noemen."

Ik ga er van uit dat het voorstel van Wim Joosten serieus bedoeld is en dus gebaseerd is op eigen ervaring.

Als ik het goed begrijp werkt zijn methode als volgt. Hij zoekt eerst naar de meest geschikte plek die hij kan vinden. Daar zet hij een lege bijenkast neer. Vervolgens wacht hij tot er uit vrije keuze een bijenvolk intrekt.

Als dit gebeurt, dan is dat voor hem een bewijs dat de plaats geschikt is. Gebeurt dit niet, dan is de uitgezochte plek ongeschikt voor bijen.

Ik kende deze methode van Bijenhouden nog niet, maar het klinkt zeer bijenvriendelijk. Ik zou dan ook graag wat meer horen over de (ook levensbeschouwelijke) achtergronden van de methode die hij toepast, maar voorlopig vooral over de praktische kanten ervan.

Hoe lang moet Wim gemiddeld wachten bij zijn lege kast voor er uit vrije wil een bijenvolk intrekt?  Hoe lang blijft Wim gemiddeld wachten voor hij besluit dat de plek ongeschikt is voor bijen? Maakt hij nog gebruik van lokmiddelen, of ziet hij dat als '˜vals spel'? Welke rol speelt het toeval bij dit alles in zijn visie?

Welke lege bijenbehuizing zet hij klaar bij zijn methode? De standaardkast met 10 houten ramen, met een hart op hart afstand van 38 mm, of kiest hij voor 11 ramen met een afstand van 35 mm, die bijen in alle vrijheid (in ons land) ook kiezen? Of ziet hij niks in ramen en bedrading die hinderlijk zijn voor de bijen(communicatie) en kiest hij bijvoorbeeld voor een toplattenkast? Of gebruikt hij helemaal geen kasten, maar hangt hij alleen hier en daar een lege bijenkorf aan een boomtak?