"Het Rijksbijenteeltconsulentschap gaf duidelijk leiding aan de bijenhouderij. De individuele imker kon er met al zijn vragen terecht. De assistenten van de consulent kwamen zelfs bij de imker op bezoek om hem te helpen zijn problemen op te lossen."enz.
Hij was de laatste consulent op wie dit van toepassing was. Hij was een begrip, en nu, zo vertelde hij me, werd hij nog maar door een enkeling herkend. Hij voelde zich nog steeds verbonden met de imkerij.
Zijn opvolger was dr. van Hemert. Hij was door het ministerie vanuit het Verre Oosten gedropt in een voor hem onbekende insectenwereld. Hij had belangstelling voor erfelijkheids achtergronden, en heeft die voor bijenhoudend Nederland nauwelijks uit kunnen werken. Zijn verblijf was kortstondig en aan het consulentschap kwam een einde. Ik herinner me nog wel zijn eerste VBBN-vergadering op de Rheehorst. Het zal in de jaren 80 geweest zijn. In een van de zalen sprak dr. Reitsma, een hoge Piet op het ministerie van Landbouw, op provocerende wijze de verzamelde imkers toe. "Dat bijen een bestuivingsvoordeel opleveren in de landbouw is nog nooit bewezen. Claims in die richting zijn volkomen gratuit. De imkerij hoort dan ook niet binnen de Landbouwsector thuis. Het is een vrijetijdsbesteding waar wij geen geld meer aan uitgeven". Van Hemert zat er stil bij, en vanuit de imkerij kwam geen weerwerk tegen deze met agressie uitgesproken woorden.
In 2001, was het middagprogramma gewijd aan de rol van bestuiving door bijen. Vanuit de tuinbouw werd toegelicht hoe onmisbaar onze bijen zijn.
Romée