Dick Vunderink treedt op/treedt af als voorzitter
Geplaatst: vr 28 sep 2001, 12:45
(28-09-'01)
Morgen is het weer zover. Jurgen Plaizier zal waarschijnlijk gekozen worden tot nieuwe voorzitter van de VBBN.
Maar .. hoe was het negen jaar geleden?
-
Zaterdag 28 maart '92 was een echte winterse dag. Gerrit Roeterdink en Uw verslaggever tuften al om 9 uur 's morgens dwars door de Veluwe, op weg naar Wageningen. De wit besneeuwde bossen glinsterden in de zon. Om 10 uur arriveerden we in het Congresgebouw van het Internationaal Agrarisch Centrum(IAC).
Vanaf 10 uur 's morgens tot half vijf in de middag, hebben we in Wageningen doorgebracht. Gedurende de vergadering werden er 20 agendapunten afgewerkt en de notulen daarvan zult U wel in ons blad "Bijen" kunnen lezen. Ik beperk me daarom maar tot wat losse buitelingen.
Voorzitter drs.P.C.Muntjewerf bleek een rasbestuurder te zijn. Hij kende de meeste mensen (210 stemgerechtigden) bij naam. Allerlei voetangels en klemmen wist hij met een ongelofelijke soepelheid te neutraliseren. Leden die heel drammerig werden, wist hij aan de leiband te krijgen door te zeggen:" Wij moeten dit onderwerp in een bilateraal gesprek nog maar eens aan de orde stellen". De desbetreffende persoon voelde zich enerzijds gevleid door deze speciale aandacht en anderzijds met een kluitje in het riet gestuurd, en de voorzitter maakte dan snel gebruik van deze ontstane verwarring door iemand anders onmiddellijk het woord te geven. Dat verraad pure klasse.
Er werden veel mensen in het zonnetje gezet. Onze aftredend Groepsvoorzitter Jan Schreurs werd een man "van weinig woorden" genoemd, een bekwaam bestuurder die zijn stem op de goede momenten liet horen. Nu ken ik Jan van nabij en hij kletst je de oren van de kop, want hij is onderwijzer.
Een duifgrijze dame uit Bilthoven werd geëerd met een oorkonde en een van de imkers in mijn buurt fluisterde oneerbiedig, met halfharde stem: "Da's ook al zo'n ouwe moer".
Er moest een nieuwe voorzitter worden gekozen voor de V.B.B.N. en mevrouw Reker, een van de twee kandidaten, kwam ludiek óp met een paraplu om de eventueel gegooide eieren en tomaten van zich af te kunnen weren, zoals ze zelf zei. Ze kwam heel strijdvaardig over en wilde onze vereniging geen club van ja-knikkers laten blijven. Geen club van de braafste jongetjes uit de klas, maar een club van tomatengooiers, van actievoerders tegen de aantasting van het milieu. Gerrit en ik gingen direct voor haar door de knieën en hebben op haar gestemd, maar ze werd onze nieuwe voorzitter niet. Dat werd de heer D.Vunderink, een heel bekwaam bestuurder die dingen zei als:"Communicatie is bedoeld om invloed uit te oefenen op de besluitvorming". Daar wordt je toch redelijk stil van en ik hoorde dezelfde imker van zoëven zeggen: "We hebben een nieuwe 'fundering' gekregen!"
Ons zeer gewaardeerde lid de heer Mr.P.D.den Bruigom, is niet voor niets aangetrokken als juridisch adviseur van de V.B.B.N. Hij wist te voorkomen, dat een besluitvorming over contributieverhoging, niet plaats zou kunnen hebben. Een van de vergaderaars werd daar ontzettend boos over, greep de interruptiemicrofoon en riep: "En dan komt er een of andere juridisch adviseur het podium oplopen die het hele zaakje naar zijn hand weet te zetten en het gegeven van 2/3 meerderheid omzet in de helft plus één. Wie is die meneer eigenlijk!" Gerrit en ik hielden onze adem in, want wij hebben Mr.P.D.den Bruigom heel hoog zitten. Den Bruigom, die voor ons zat, bleef rustig zitten en nam de handschoen niet op. Dat deed de excellente voorzitter drs.P.C.Muntjewerf voor hem." Mr. den Bruigom is al jaren onze onbezoldigd juridisch adviseur en wij waarderen zijn adviezen in hoge mate!" De toehoorders klapten geestdriftig en Gerrit en ik gingen verlicht weer door met ademhalen.
Om kwart over drie vertoonde de heer Siersma een aantal verbluffend knappe dia's. Met een ongelofelijk duidelijke stem (ook al een onderwijzer) gaf hij deskundig commentaar bij beelden van torretjes, rupsen, kevertjes, bladluizen en haantjes. Wij hoorden hem zinnen uitspreken<
Morgen is het weer zover. Jurgen Plaizier zal waarschijnlijk gekozen worden tot nieuwe voorzitter van de VBBN.
Maar .. hoe was het negen jaar geleden?
-
Zaterdag 28 maart '92 was een echte winterse dag. Gerrit Roeterdink en Uw verslaggever tuften al om 9 uur 's morgens dwars door de Veluwe, op weg naar Wageningen. De wit besneeuwde bossen glinsterden in de zon. Om 10 uur arriveerden we in het Congresgebouw van het Internationaal Agrarisch Centrum(IAC).
Vanaf 10 uur 's morgens tot half vijf in de middag, hebben we in Wageningen doorgebracht. Gedurende de vergadering werden er 20 agendapunten afgewerkt en de notulen daarvan zult U wel in ons blad "Bijen" kunnen lezen. Ik beperk me daarom maar tot wat losse buitelingen.
Voorzitter drs.P.C.Muntjewerf bleek een rasbestuurder te zijn. Hij kende de meeste mensen (210 stemgerechtigden) bij naam. Allerlei voetangels en klemmen wist hij met een ongelofelijke soepelheid te neutraliseren. Leden die heel drammerig werden, wist hij aan de leiband te krijgen door te zeggen:" Wij moeten dit onderwerp in een bilateraal gesprek nog maar eens aan de orde stellen". De desbetreffende persoon voelde zich enerzijds gevleid door deze speciale aandacht en anderzijds met een kluitje in het riet gestuurd, en de voorzitter maakte dan snel gebruik van deze ontstane verwarring door iemand anders onmiddellijk het woord te geven. Dat verraad pure klasse.
Er werden veel mensen in het zonnetje gezet. Onze aftredend Groepsvoorzitter Jan Schreurs werd een man "van weinig woorden" genoemd, een bekwaam bestuurder die zijn stem op de goede momenten liet horen. Nu ken ik Jan van nabij en hij kletst je de oren van de kop, want hij is onderwijzer.
Een duifgrijze dame uit Bilthoven werd geëerd met een oorkonde en een van de imkers in mijn buurt fluisterde oneerbiedig, met halfharde stem: "Da's ook al zo'n ouwe moer".
Er moest een nieuwe voorzitter worden gekozen voor de V.B.B.N. en mevrouw Reker, een van de twee kandidaten, kwam ludiek óp met een paraplu om de eventueel gegooide eieren en tomaten van zich af te kunnen weren, zoals ze zelf zei. Ze kwam heel strijdvaardig over en wilde onze vereniging geen club van ja-knikkers laten blijven. Geen club van de braafste jongetjes uit de klas, maar een club van tomatengooiers, van actievoerders tegen de aantasting van het milieu. Gerrit en ik gingen direct voor haar door de knieën en hebben op haar gestemd, maar ze werd onze nieuwe voorzitter niet. Dat werd de heer D.Vunderink, een heel bekwaam bestuurder die dingen zei als:"Communicatie is bedoeld om invloed uit te oefenen op de besluitvorming". Daar wordt je toch redelijk stil van en ik hoorde dezelfde imker van zoëven zeggen: "We hebben een nieuwe 'fundering' gekregen!"
Ons zeer gewaardeerde lid de heer Mr.P.D.den Bruigom, is niet voor niets aangetrokken als juridisch adviseur van de V.B.B.N. Hij wist te voorkomen, dat een besluitvorming over contributieverhoging, niet plaats zou kunnen hebben. Een van de vergaderaars werd daar ontzettend boos over, greep de interruptiemicrofoon en riep: "En dan komt er een of andere juridisch adviseur het podium oplopen die het hele zaakje naar zijn hand weet te zetten en het gegeven van 2/3 meerderheid omzet in de helft plus één. Wie is die meneer eigenlijk!" Gerrit en ik hielden onze adem in, want wij hebben Mr.P.D.den Bruigom heel hoog zitten. Den Bruigom, die voor ons zat, bleef rustig zitten en nam de handschoen niet op. Dat deed de excellente voorzitter drs.P.C.Muntjewerf voor hem." Mr. den Bruigom is al jaren onze onbezoldigd juridisch adviseur en wij waarderen zijn adviezen in hoge mate!" De toehoorders klapten geestdriftig en Gerrit en ik gingen verlicht weer door met ademhalen.
Om kwart over drie vertoonde de heer Siersma een aantal verbluffend knappe dia's. Met een ongelofelijk duidelijke stem (ook al een onderwijzer) gaf hij deskundig commentaar bij beelden van torretjes, rupsen, kevertjes, bladluizen en haantjes. Wij hoorden hem zinnen uitspreken<