De beroemdste, de geurigste plant ben ik vergeten. Ze is ontelbaar keren geschilderd
en prijkt of praalt op beelden van hout en steen al 2000 jaar vóór onze,
van oorsprong Europese jaartelling; dus van vóór Christus.
Tot nu toe, dus zo'n 2000 jaar later, wordt de mooiste plant op aarde volgens
J.Granville, nog steeds in ere gehouden.
Ze siert obelisken uit antieke tijden in Egypte
en fresco's in landen waar de Romeinen hun cultuur hebben gebracht.
Vanaf keizer Constantijn de Grote(rond 300), sinds hij Christen werd,
siert ze huizen, kerken, kapellen en graven.
Boticelli schilderde eeuwen geleden Maria met acht engelen om haar heen met
deze gracieuze bloem in hun hand.
In huis tref je ze tegenwoordig maar 'n enkele keer aan, want haar geur is zo zoet en doordringend dat sommige mensen die niet aangenaam vinden,
net zoals sommigen niet tegen wierook kunnen.
Ik hoef zelf maar één steel met 10 bloemen er aan te kopen,
om 'n grote kamer te laten geuren.
Haar bloemen zijn zo groot als een hand, zoals de trechtervormige bloemen
van Datura stramonium die geel zijn..
De bloementak waarmee onder andere St.Jozef vaak wordt uitgebeeld, zijn smetteloos wit,
sneeuwwit, behalve de helmknoppen van de meeldraden, die in het echt
veel geel stuifmeel afgeven.
De wortels worden met honing toebereid tot een honingzalf voor allerlei typen
wonden. Ook tegen haaruitval staat dit recept te boek.
Dodonaeus, die leefde van 1517 tot 1583, noemde de plant in zijn Cruydtboeck van 1554
"Leliekens van Calvariën".
Van de bloemen wordt "Oleum susinum" gemaakt. Susinum is verwant met
de mooie Hebreeuwse naam Susanna, in het Nederlands is dat .......de naam
van het plantengeslacht waartoe deze Mariaplant behoort.
Haar Latijnse soortsnaam is candidum; dat betekent: stralend witte. Zjef
P.S. Het is licht aan het worden; even over 8 uur gaat de zon op
om na 8 uur schijnen, even over half 5 vanmiddag, weer onder te gaan.
Ik moet nu een rondje "vallen" doen. Straks méér
over de bovengenoemde raadselachtige (?) schoonheid.