Mijn manier van imkeren.

[Jelte Pieter Dijkstra]

Frans

surf even snel naar:
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... PIC_ID=122

Daar vind je hetzelfde soort principe.
Gelezen? Dan kan ik je nog vertellen dat hij tevens na een slingerbeurt zijn hele imkersuitrusting rustig laat schoonlikken door de dames!

J.P.D.

[Frans vanTongeren]

In :
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... PIC_ID=122
schreef 'us' Jelte o.a.:
- Bedankt voor de tip (Fr.: van Minne), want ik heb ook nog twee wat oudere volken staan op mijn stand die ik wil klaar stomen voor op de heide. Ik zou misschien dan beter kunnen overwegen om deze niet meer te drijfvoeren, maar juist deze LOSSE SUIKER te geven.-
---
Het voeren met LOSSE SUIKERKORRELS aan een heidevolk, is mij niet goed bevallen.
Lees het volgende stukje (Vliegplank okt. '99) maar eens...:
*
BIJSTELLING 51: BIJVOEREN OP DE HEIDE MOET MET SUIKERDEEG GEBEUREN EN NIET MET KRISTALSUIKER.

Op zes augustus bracht ik mijn grootste volk naar de heide. Het weer was de bijen niet goed gezind. Hen werden veel vlieguren ontnomen door zware bewolking en regen. In veertien dagen tijd noteerde ik zes verregende ochtenden en zeven verregende middagen. Slechts een ochtend scheen de zon uitbundig.
Na twee weken heb ik de bijen voorzien van twee en een halve kilo suikerdeeg.
Het vorig jaar had ik de bijen op de hei reeds van te voren van twee kilo droge suiker voorzien, opgeslagen in twee kantramen van de honingkamer. Die suiker zouden ze immers niet opslaan in de heidehoning. Ja toch!
Maar dat blijkt een misvatting te zijn.
Onlangs vulde ik een reeks bijenpotjes uit een volle emmer heidehoning. Alles zag er piekfijn uit'¦hoewel!
Zo hier en daar zag ik een kleine witachtige 'hagelkorrel' zitten tussen de honing. Met een houten prikker werkte ik die korrels naar boven en proefde. Het bleek pure kristalsuiker te zijn. De bijen hebben dus blijkbaar de vochtig geworden korrels opgepikt uit de kantramen en opgeslagen in de honingraten.
Het waren maar drie of vier korrels per pot, dus de schade valt wel mee.
De bijen hebben mij een lesje geleerd en via dit bericht dus niet alleen aan mij!
*
(wordt vervolgd)

[Frans vanTongeren]

(25-09-'01)
HERFST
'Frans, ben je bakker of zo!'
Gerrit pakte de rechthoekige, zwarte BK raten op, die keurig op een stapeltje lagen te wachten om af te reizen naar Wageningen.
'Nou, een beetje wèl eigenlijk. Ik bak zelf brood ,want dat winkelbrood vind ik niet om te eten. Hier jongen, neem maar een hapje!'
Gerrit weerde de zwarte raat af en zei:
'Mijn handen gaan helemaal kapot van dat uitsnijen van raten. Die ouwe troep is zo hard hè'.
'O, daar heb ik geen last van'.
'Geen last van', echoodde hij. 'Hoe doe je dat dan?'
'Nou ,allereerst knip ik alle draadjes door bij het hout van de raampjes en vervolgens verhit ik de punt van een oud mes in een schildersbrander.
Dan kerf ik, langs het houtwerk aan beide zijden, de was in en de plak rolt er ongeschonden uit.
'Zo', zei Gerrit,'werkt dat echt'.
'Je ziet het', zei ik en liet hem mijn handen zien.
'Kiek 's, zonder narigheid'.
(wordt vervolgd)

[Frans vanTongeren]

(27-09-'01)
In de binnenschuur staan acht zwarte, dichtgebonden komo-zakken.
Maak ze niet open, want dan gaan je ogen tranen van de lucht van ijsazijn (azijnzuur).
In iedere zak zitten vijf BK raampjes met bamboestokjes ertussen. Daardoor kan dat wasmotdodende ijsazijn alle celletjes bereiken. Het azijnzuur (99%) heb ik gedruppeld op de toplatjes (met zaagsnede) en tevens in een prop watten dat op een schoteltje, op de toplatjes staat.
Na tien dagen is de geur verdwenen als ik de zakken open.
Daarna bepoeder ik cellen met stuifmeel, met wat poedersuiker en hang de raampjes (met een krantje erover), op aan de zoldering.
Dat krantje voorkomt dat de raampjes bedekt worden met stof, en..als er toch een mot zou overleven, wordt het moeilijk voor die imker-etter om een heel blok ramen door te kruipen.
-
Er bestaat ook nog de z.g. 'schoorsteenmethode'.
Die heb ik 'afgeschreven'.
Surf maar naar..:
http://www.bijenhouden.nl/forum/topic.a ... PIC_ID=161
(wordt vervolgd)



Edited by - frans vantongeren on 27/09/2001 21:42:14

[Frans vanTongeren]

(30-09-'01)
Vóór 1 oktober moeten de volken zijn ingewinterd en..dat is gelukt.
Zes volken kregen opgeloste kristalsuiker in de verhouding: drie delen suiker / twee delen water. Dat klaarmaken gaat zonder moeite.
Als het avondeten dampend op tafel staat, dampt het ook uit een emmer die naast me op de vloer staat. Daarin heb ik allereerst vier liter heet water gegoten en daarna, al roerend met een pollepel, de zes pakken suiker gestrooid. Vervolgens breng ik, al etende, het water in beweging zodat de suiker optimaal kan opsmelten. Na een half uur is de oplossing helder en afgekoeld, is mijn avondmaaltijd genuttigd en wordt het tijd voor de bijen om de catering te laten opdraven.
Die arriveert en ieder volk krijgt één kilogram opgeloste suiker.
De twee heidevolken voer ik met invertsuiker. Die meiden moet ik wat uit de wind houden, omdat ze anders overwerkt raken.
Na 12 keer voeren, met af en toe een onderbreking van een dag, zijn de volken ingewinterd.
(wordt vervolgd)

[Jelte Pieter Dijkstra]

Een mooi eterij zeg daar bij jou aan tafel!

J.P.

[Frans vanTongeren]

(02-10-'01)
De zoekmachine kon het niet vinden..: 'Vrouwen achter de ramen'!
Maar ik liet me niet afschepen en bezocht twee, inmiddels verlaten forumwebsites. Oh, shit, die zijn onlangs 'geruimd'.
'Die vrouwen achter de ramen' hadden geen last van kerels, maar van varroamijten. Dat volk had ik in juli in Twello geschept. Het zat, heel wonderlijk, geplakt tegen een glaswand van een trappenhuis.
Gisteren heb ik in zes volken varroastrips gehangen en vandaag heb ik mijten geteld. Het Twello-volk liet 320 mijten vallen!
Hallo zeg, Peter B..,het fluvalinaat werkt dus wel!
In een glazen kast heb ik al twee jaar lang een volk zitten, waar ik niets mee kan. Alleen observeren is mogelijk. Ze hebben hun raten aan elf toplatjes geknutseld en worden niet gestoord door de imker. Op hun bodemplank lagen misschien DRIE mijtjes.
De twee heidevolken lieten ieder 80 mijten vallen en de overige twee volken ongeveer tien/twaalf mijten.
Echte Joppe-lievertjes hebben dus minder last van mijten dan bijen van elders!
Het viel me op dat de bijen niet van de geur..? van stripjes hielden. Ik ben vlot (met plantenspuit) te werk gegaan.
(wordt vervolgd)
-
Beste J.Péé., eet eens méé!
(**** moet zijn: s h i t )




Edited by - frans vantongeren on 02/10/2001 13:55:28

[Frans vanTongeren]

(09-10-'01)
Veertig BK raten had ik inmiddels van wasmotten gevrijwaard (zie 27-09).
Maar..waarom zou ik zoveel ramen bewaren, dacht ik.
De raten van de tien minste van hen heb ik uit de raampjes gesneden en dat pakket gaat naar ROEL!
Vervolgens heb ik de uitgesneden raampjes schoongebrand en daarna van snaarstrakke, roestvrijstalen draadjes voorzien.
Die ijver komt voort uit schuldgevoel!
In den beginne schepte ik een grote zwerm en bewaarde die in een schepkorf. Daarna moest ik ALLES nog klaarmaken. Latjes omzetten in BK-raampjes, draadjes spannen en kunstraat inzetten...
Eindelijk had ik het imkerwerk voltooid.
Bij een buitentemperatuur van 29 graden hield ik de schepkorf boven de kast met raampjes, trok de jutelap onder de korf vandaan en klopte het volk af boven hun nieuwe woning.
Ik zag een taart.., EEN BIJENTAART. Twaalf cm hoog, druipend van honing en zo hier en daar nog een bewegend bijtje.
De zwerm was warm gelopen. Ik had de zwerm veel eerder een nieuwe woonruimte moeten aanbieden, maar de woninginrichter/stoffeerder was nog niet klaar met zijn werk geweest.
Mea culpa en werken aan mijn voorzienigheid!
(wordt vervolgd)

[Jelte Pieter Dijkstra]

Beste Frans!

Jij schrijft:

Die ijver komt voort uit schuldgevoel!
In den beginne schepte ik een grote zwerm en bewaarde die in een schepkorf. Daarna moest ik ALLES nog klaarmaken. Latjes omzetten in BK-raampjes, draadjes spannen en kunstraat inzetten...
Eindelijk had ik het imkerwerk voltooid.
Bij een buitentemperatuur van 29 graden hield ik de schepkorf boven de kast met raampjes, trok de jutelap onder de korf vandaan en klopte het volk af boven hun nieuwe woning.
Ik zag een taart.., EEN BIJENTAART. Twaalf cm hoog, druipend van honing en zo hier en daar nog een bewegend bijtje.
De zwerm was warm gelopen. Ik had de zwerm veel eerder een nieuwe woonruimte moeten aanbieden, maar de woninginrichter/stoffeerder was nog niet klaar met zijn werk geweest.
Mea culpa en werken aan mijn voorzienigheid!
(wordt vervolgd)

Schuldgevoel hoef jij niet te hebben. Als je weet hoe ik omklungel en hoeveel bijen(ook andere dieren) ik al omzeep geholpen heb....
Alleen ik heb een probaat middel om een volgende keer jouw opkomend schuldgevoel te voorkomen.
Het is verstandig om de geschepte zwerm van (koud) water te voorzien. Ik heb deze zomer mijn zwerm gewoon lekker laten zwemmen. Per dag gooi ik een hele emmer (tien liter koud water) door het kaasdoek. Deze hoeveelheid is te verdelen over de dag. Het overgrote deel aan water stroomt natuurlijk uit de schepkorf, echter de bijen koelen af en dat is mijn opzet!

Tevens heb ik nog een probaat middel om je ijver iets te spreiden. Mijn opa zei namelijk dat er 'muziek' in de gespannen draden móet zitten! Dit is eigenlijk (helaas) één van de weinige dingen op bijengebied die ik van mijn opa heb geleerd, omdat hij te vroeg stierf.
Hij heeft hierin helemaal gelijk, en als ik sommige andere imkers dan zien, die de draden vaak voor de tweede, derde, soms wel voor de vierde maal opspannen dan denk ik altijd aan mijn opa die zei.....
Maar Frans, doordat je nú al de draden inspant, gaat de kracht en de spanning uit de draden vandaan en de muziek met die mooie hoge frisse toon gaat verloren!!!(En jij houd nogal zo van (Gregoriaanse) muziek.)
Omdit probleem te vermijden, maar toch in het voorjaar over genoeg ingespannen raampjes te bezitten(zodat je niet in tijdnood komt, als de nood aan de man is), heb ik bij een (oude)imkercollega afgezien dat hij de raampjes van tevoren opknapt. D.w.z. schoonmaakt, eventueel hier en daar een spijkertje erin timmert voor de stevigheid, een nieuw koperoogje etc.. Vervolgens slaat hij twee spijkertjes in de ramen, voor de te spannen draden en daarna 'vlecht' hij de draden door het raampje en knipt het roestvrijstaal op maat af.
Verder laat hij de raampjes ongemoeid totdat het voorjaar is.
Het meest tijdrovende gedeelte is dan gebeurd en vervolgens hoeft de imker alleen nog maar de draden op te spannen en de verse was in te smelten! Op deze manier kun je snel over strak gespannen raampjes beschikken met verse was, die de bijen het snelst uitbouwen.
Het bevalt me uitstekend!

Tot ziens en succes

Jelte-Pieter




Edited by - Jelte Pieter Dijkstra on 10/10/2001 21:04:51

[Frans vanTongeren]

(11-10-'01)
Tik,tik,tik, tik,tik,tik,tik...,er zit een mannetje met gespreide benen in het gras. Tussen zijn benen (niet afhaken a.u.b.) rijst de haarspit, gestoken in de grond.
Het blad van de zeis rust op het kleine aambeeld en op de klomp van de man die de hamer hanteert. Het haarpad moet dun worden uitgeslagen om het gras te kunnen maaien. Het gras vóór de bijenkasten.
Hij staat wat moeizaam op en loopt naar de bijenstal. De bijen zien hem komen, maar wachten rustig af. Het zeisblad komt in horizontale positie en het maaien begint. Zoef,zoef,zoef..!
Vergaderingen worden geopend op de vliegplanken en de maaier ziet het aan.
Maar opgeven wil hij niet; zo zit ie niet in elkaar.
Daar.. komt de terroriste, de kamikaze-bij. Ze heeft een duidelijke opdracht. Een boosaardig gezoem, een klein rondje slechts en ..whamm, de angel blijft achter in de oogkas.
De zeis valt op de grond en de maaier tracht de angel uit zijn aangezicht te wrijven.
Afhaken maar, wegwezen..!
De bijen zijn die grasgeurverspreider kwijt en kunnen weer communiceren. Subtiel, zoals vrouwen dat kunnen.
(wordt vervolgd)
---
reactie op 09-10-'01)
*Jelte, een raampje klaarmaken met losse draadjes en halfingeslagen spijkertjes lijkt me een goed idee.
*Maar die tien liter water op een zwerm gieten, doet me aan de film van Bert Haanstra denken (voor jouw tijd)! Bijen houden niet van water, althans niet van begoten worden, denk ik. Je kunt een zwerm beter op drie steentjes zetten in een koele omgeving (desnoods een kelder).