Het leven der bijen / Maurice Maeterlinck

Aan het bijenhouden valt veel te beleven. Voor velen de hoofdreden om zich op deze natuurhobby te storten. Wat kun je erover vertellen.
Frans vanTongeren
Berichten: 2016
Lid geworden op: wo 29 nov 2000, 00:00
Locatie: Nederland

Het leven der bijen / Maurice Maeterlinck

Bericht door Frans vanTongeren » vr 09 feb 2001, 12:37

Schuif uw stoel voor kachel of open haard en geniet van hetgeen Maurice Maeterlinck, de Vlaming die in 1911 de Nobelprijs voor literatuur ontving, in 1908 voor u schreef in zijn boek: "Het leven der bijen". *

DE BIJENWONING

-Laat ons trachten ons den korf voor oogen te roepen, niet zooals de bijen hem zien, want wij kunnen ons onmogelijk voorstellen op hoe geweldige en tooverachtige wijze de dingen zich weerkaatsen in de zes of zeven duizend facetten van haar zijwaartsche oogen en het drievoudig cyclopisch oog op haar voorhoofd, maar zoo als wij hem zouden zien, indien wij van hare grootte waren.
Van een hoogte nog kolossaler dan die van den St. Pieter te Rome dalen in grooten getale, vertikaal en parallel, reusachtige muren van was tot op den grond neder, geometrisch gebouwd, in de duistere en ledige ruimte opgehangen, en die men wat hun nauwkeurigheid, koenheid en grootte betreft, met geen enkel bouwwerk der menschheid kan vergelijken.
Ieder dezer muren, wier bouwstof nog totaal versch, maagdelijk blinkend, ongerept en geurig is, bestaat uit duizenden cellen en bevat genoegzaam levensmiddelen om het gansche volk gedurende verscheidene weken te voeden.
Hier zijn het de schitterende, roode, gele, lichtpaarse en zwarte vlekken van het stuifmeel, de liefdessubstantie van alle bloemen der lente, opgezameld in de doorschijnende cellen. In lange, weelderige, gouden draperiën, die in stijve, onbewegelijke plooien nederhangen, ligt daar omheen de April-honing, de helderste en geurigste, reeds in zijn twintig duizend, met een deksel afgesloten cellen, die enkel in de dagen van uitersten nood worden aangesproken. Iets hooger rijpt de Mei-honing nog in zijn groote, open vaten, voor welker opening waakzame cohorten onafgebroken een frisschen luchtstroom toevoeren.
In het midden, verre van het licht, welks diamanten stralen door de eenige opening heendringen, in het warmste gedeelte van den bijenkorf, sluimert en ontwaakt de toekomst. Dit is het koninklijk domein van het broedsel, uitsluitend voor de koningin en hare tempeldienaars gereserveerd - ongeveer tien duizend woningen, waarin de eitjes liggen, vijftien à zestien duizend kamers met larven, veertig duizend huizen bewoond door witte nymphen of poppen, die door duizenden voedsters worden verzorgd.
En eindelijk, in het heilige der heiligen in deze voorhoven, de drie, vier, zes of twaalf gesloten en naar verhouding zeer groote paleizen der jeugdige prinsessen, die in een soort van lijkkleed gewikkeld, bleek en onbewegelijk, in de duisternis gevoed, haar ure afwachten.
*
Fr.
(die hoopt dat imkertechniek.., de verwondering en respect van bijenhouders voor het 'natuurlijk' bijenleven .., niet zal overvleugelen.)

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten