Thomas Lieske

[Bart de Coo]

De naam van de geliefde sist van voltage;
de stap wordt vlak voor het rendez-vous een fractie
gewijzigd: iets ingehouden of juist extra versneld.
In het oog blinkt het heldere polaar van duindorpen;
een strakke snaar die om je gedachten gespannen was
knapt onverwachts.

Dit is wat de geliefde verspreidt:
een geur van zomerlinde, van avondmelk,
van naakte huid onder een joppertje,
een geur van de liguster aan het eind van de tuinen,
waar in het lage licht met het geduld
van spinnen de geheimen worden prijsgegeven.

Plotseling zal een jeugdig besef de dagelijkse slijtage verjagen,
schiet een woord je te binnen dat je al lang vergeten was,
lijkt het niveau van Maria Callas ook voor jou
bereikbaar, en het cantilene geloof,
dat je tot zelfs na de dood samen
hand in hand de eeuwigheid zal bewandelen.
O, zacht licht op de paden langs manmoedig gras, o,
zicht op het dociele kroos, de prudente koeien.

Thomas Lieske

Wat een schitterend gedicht. Ik heb het aardig stukgelezen inmiddels. En dan zie je telkens nieuwe dingen. Eén van die dingen die ik pas heel laat in de gaten had, was het oer-Hollandse ervan. Het heldere polaar van duindorpen, manmoedig gras, dociel kroos en prudente koeien. Ik hou van Holland!

Maar de reden dat ik het hier plaats is natuurlijk die lindegeur en die ligustergeur aan het eind van de tuinen die als metafoor dienstdoet voor de liefde en de geliefde. Mooi hoor. Ik vind liguster niet zo lekker ruiken, maar het roept wel allerlei prettige associaties op bij mij. Hans van der Post schreef ooit op het forum dat de geur van liguster hem altijd deed denken aan zijn vroege jeugd, toen hij op weg ergens naartoe altijd een flinke haag passeerde. Sindsdien denkt Hans altijd als de liguster bloeit, de zomer is begonnen! Sinds Hans dat schreef, denk ik dat ook iedere keer.

Maar nu die lindegeur. Een groter zaligheid is nauwelijks denkbaar. In gedachten hou ik ieder jaar een wedstrijdje. Wat ruikt lekkerder, acacia of linde? Ik weet het nog niet. Ik zal de uitslag geven op mijn sterfbed. Ik ben in staat om door het dorp te fietsen als de acacia en daarna de lindebomen bloeien, gewoon om mijn neus op te halen in die parfumwolk.

De acacia of de linde bloeien nog lang niet, ik weet het. Maar ik dacht, ik gooi dit gedicht gauw op het forum, anders vergeet ik het tegen die tijd weer. Bovendien is het op dit moment zo gruwelijk koud en is de voorjaarsinspectie zo ver weg, dat ik mijn zinnen graag even verzet naar de zomer, de liefde en de geur van de bloeiende lindebomen. Wij houden de moed erin.

Bart

[Jelte Pieter Dijkstra]

Mooi gedicht! Wel een paar woorden die niet alledaags zijn (wellicht niet voor een leraar Nederlands ).
Wie was Thomas Lieske? Kun je er iets over vertellen?
Mijn stand is omring door een lange (plus minus 40 meter) en brede (plus mins 6 meter) haag van Liguster. Ik zie er soms een bij opzitten. De Liguster ruikt zeker niet lekker, maar erg onprettig is het ook weer niet. Niettemin zou je toch niet graag een avondje willen doorbrengen naast je ligustergeparfumureede geliefde. Liguster kondigt dan weliswaar het begin van de zomer aan, het bijenseizoen zit er dan alweer bijna op. Nog 1 dracht....meer het begin van het einde.

gr.