DE STRIJD TEGEN MOLENS.

[Hans van der Post.]

Er zijn er onder de lezers van het forum die de verhalen van Don Quichot met zijn schildknaap Sancho Panza kennen.
Het volgende verhaal gaat over windmolens die Don Quichot aanzag voor reuzen.

Op weg naar het volgende verhaal kwamen er dertig of veertigwindmolens in zicht, die daar staan in de velden, en zodra Don Quichot ze zag, zei hij tegen zijn schildknaap Sancho Panza, kijk in de verte staan dertig of veertig geweldig reuzen ons op te wachten. De veldslag die we gaan leveren, zullen alleen wij de overwinnaars zijn. Daarna verrijken we ons met op hen gemaakte buit; want dit is een wettige oorlog en het is een Godsgevallig werk om dit gespuis van de aardbodem weg te vagen. Wat voor een reuzen? zei Sancho Panza. Die je ginds ziet, antwoord de zijn meester "met die lange armen".

Ziet uwe genade dan niet dat wat men ginds aanschouwt, geen reuzen zijn, maar windmolens; en wat uwe genade armen belieft te noemen, dat zijn wieken die door de wind gedreven de molenstenen draaien doen. Het blijkt wel, antwoordde Don Quitchot, dat jij niet thuis bent in avonturen, Sancho; het zijn reuzen, wat ik je zeg; en als je bang bent, maak dan dat je wegkomt en ga jij je gebeden maar zitten prevelen, intussen ik met hen de hevige en ongelijke strijdt aanbind".

Hij had het nauwelijks gezegd, gaf zijn paard de sporen, zonder zich te bekommer om Sancho, die hem nog naschreeuwde dat het windmolens waren. Met het naderstormen van Don Quichot stak de wind wat op, de grote molen wieken begonnen te bewegen. Don Quichot: Al beweegt u uw armen nog meer dan de reus Briareus, ik zal u krijgen, en hij opende de aanval op de eerste de beste molenwiek. Maar toen hij de eerste lanssteek in de wiek gaf deed de een windstoot deze zo wild bewegen dat de lans aan stukken vloog. Achter de stukken van de lans rolde de ruiter deerlijk toegetakeld over de grond.

Het volgende verhaal wordt nog stekelige.

Na een oproep van Wim de Vos een van de afd. leden; mijn bijen zijn zo lastig als in op mijn moestuin bezig ben en ik zie allemaal dode bijen het lijkt wel alsof er in de omgeving gespoten is. Dit ontdekt hij eind april. Daar was niet zomaar een antwoordt op te geven.
Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, toch maar eens gaan kijken.
En daar lagen ze de moe gestreden bijen gelijk Don Quichot. Sommigen waren door midden gehakt ander vertoonden nog een laatste stuiptrekking. Hun heldendaden waren gelijk aan die van de bestrijder tegen het onrecht. De bijen bevochten de windmolen.

Wat was het geval een kleine wiek op een paal die de winrichting aangaf draaide behoorlijk hard. Een staart van wel honderd bijen trachten de molen tot ander gedachte te brengen, om de draaiende wieken weg te krijgen ze waren zo geïrriteerd tegen de van de snellen beweging van de wieken ze storten zich met levensgevaar op de sneldraaiende wieken en werden zo in “de pan gehakt”.

[bee-tree]

Pas zonet kreeg ik deze twee verhalen onder ogen. Ze zijn
veel vermakelijker dan de post en de krant en radio en TV.
Is "vermakelijk" het goede woord ? Het is triest als het verhaal over de bijen waar is.

Bij een ronkende grasmaaier dichtbij de kasten kan ik me een legertje bijen
dat ten aanval gaat nog wel voorstellen. Maar 'n molentje dat nauwelijks trillingen
maakt en op ruime afstand staat, kan pas eenzelfde reactie uitlokken als er een
parfumflesje onder zit dat muskusgeur bevat, die door het draaien van het molentje
naar de kasten gedreven wordt.
Flitsende bewegingen van armen en handen in de buurt van de kasten,
worden door bijen ook als een bedreiging ervaren.

Is het gefantaseerd, dan vind ik het knap bedacht en een compliment waard
richting de auteur Hans. Zj.

[Hans van der Post.]

Nu Bee 3 bedacht is het verkeerde woord. Don Quichot met zijn schildknaap Sancho Panza is een oer oud verhaal uit Spanje
En het stekelige verhaal is waar gebeurd.