Bijenhouden.nl

In het prachtig verzorgde digitale verenigingsblad van de NBV-afdleling Deventer vond ik een mooi bijengedicht van de Russische dichter Mandelstam. Het werd recentelijk vertaald door Hans Boland en het wordt hier vakkundig besproken door dichter, romanschrijver en publicist Chrétien Beukers. (Vergeef me de ijdelheid als ik Chrétien ervan verdenk dat hij zich heeft laten inspireren door mijn rubriek 'Bijenbellettrie' in het tijdschrift Bijenhouden. Maar ik heb de formule op mijn beurt weer afgekeken van Gerrit Komrij. Alle eer voor Gerrit dus.)

Het is een taai en moeilijk gedicht, maar ik vind het om een of andere reden wonderschoon. Dit is zo'n gedicht dat voor de rest van mijn leven met mij gaat 'meegroeien': als ik het over een paar jaar weer ergens per ongeluk tegenkom, dan zal ik er weer nieuwe dingen in zien, zonder het ooit volledig te doorgronden. Zou het gedicht inderdaad gaan over de vrije gedachte in tijden van terreur? Geen idee. Misschien. We herlezen verder.

http://mailchi.mp/7b5dbb51deb3/tuters-e ... d1e5359e6b

Groet,

Bart