dat is inderdaad wat lastig. Dat vastbouwen aan de latten van de tweede bak vind ik een van de lastigste aspecten van de warre-kast. Ik heb een tip gekregen om de bovenkant van die latten met lijn-olie in te smeren, dat ga ik nu uitproberen.
groeten,
Jos
je kun ook zuurvrij vaseline gebruiken (van een oude boogkorf imker geleerd) hij smeerde dat met de kwas op.
ga ik dit jaar probeeren
Bedankt voor de tips. Ik vind het trouwens niet een super groot probleem. Inderdaad moeten de boogkorfimkers hetzelfde probleem hebben. Dat lijkt natuurlijk erg veel op de manier waarop je met warre kasten imkert.
Maar om even terug te komen op de oorsprong van deze discussie: de labordozen.
Het voordeel van die dozen zou zijn dat je als je de raten vast kunt laten aan de latten, wat denk ik, met de warre-latten kan, je de raten kunt hergebruiken, zoals met honingkamerramen. Voor degenen die maximaal honing willen zou dat interessant kunnen zijn. klopt dan deze berekening. Voor de opslag van 1 kg honing is 75 gram was nodig. Stel ik oogst in een jaar 40 kg honing, bij gebruik van alle was is dat 3 kg was (dat lijkt mij erg veel) Van die 3 kg zou ik met gebruik van de laborramen ook zeker de helft gehad hebben (oude raat en wasdeksels) is 1,5 kg, blijft 1,5 kg was (raat) die ik zou besparen als ik het laborram zou gebruiken. Bij een conversieverhouding van 1 op 5 zou dat 7,5 kg honing zijn. Dit betekent dus dat door het gebruik van dit laborraam ik in plaats van 40 kg honing ik 47,5 kg honing gehad zou hebben. Klopt deze berekening? Verder zie ik er dan vanaf dat het gebruik van het laborraam natuurlijk wel veel meer werk is dan mijn methode van laten lekken.
Ik moet het allemaal nog gaan uitproberen natuurlijk, maar het grote voordeel van de labordoos lijkt mij dat je de raten makkelijker kunt ontzegelen en keren. Bovendien kun je de raten makkelijker in en uit de slinger halen. In het artikel uit 1932 (Zie veel eerder in dit onderwerp) wordt verder beweerd dat het slingeren van honing uit natuurraat betere honing geeft dan persen of lekken. De reden zou dan zijn dat je bijvoorbeeld veel minder stuifmeel meeneemt.
Bart,
Wil je ook even naar mijn berekening kijken. Dat de honing met slingeren beter zou zijn dan met lekken (persen weet ik niet) lijkt mij onjuist. Mijn ervaring met lekken is dat je juist veel mooiere honing krijgt dan met slingeren. Lijkt mij ook natuurkundig logisch. Met slingeren komen er toch geweldige krachten ook op kleine deeltjes was en stuifmeel die dan toch meekomen en in de honing terechtkomen. Ook wordt de honing meer aan de buitenlucht blootgesteld waardoor ze meer vocht zou opnemen. Hier wordt de lek-honing juist als een premium-product verkocht "miel vierge" maagdelijke honing.
Ik heb eergisteren met een labordoos mijn warre-latten geslingerd. Het werkte prima. De raten bleven heel aan de latten, daar ging het om.
De labordozen heb ik gemaakt door twee broedkamerramen (spaarkast) met scharniertjes aan de onderlat aan elkaar te bevestigen. Aan de buitenkant heb gaas gemaakt met een maasgrootte van 5 mm. De latten van de warrekast pasten ruim binnen de zijlatten van de broedkamerramen. De raten waren wel ongeveer een centimeter te hoog. Dat heb ik er aan de onderkant afgesneden. Naast de raten bleef nog voldoende ruimte om deze afgesneden raat raat neer te leggen plus de wasdeksels van het ontzegelen. Dat heb ik gewoon met de raten meegeslingerd en kwam keurig droog uit de slinger. De afgeslingerde raten heb ik teruggezet op de kasten. (niet volgens Warre, als een onderzetter, maar als Keys/Bevan als een honingkamer boven op de kasten).
groet
Jos
