imker Marinus schreef:Er zijn echter genoeg imkers die wat minder bezig zijn met hoe het met de imkerij over 100 gaat
Dat lijkt mij een goede reden om het eens ter sprake te brengen
, bijvoorbeeld de imkers met maar een paar volken. En de imkertjes met maar een volkje of 2 a 3, zoals ik, lopen toch wel wat meer risico. Jij hebt waarschijnlijk wat meer volken en kunt volken die gestorven zijn wel vervangen door afleggers van andere volken. Je kunt dan toch de kleine imkers liefde voor hun bijtjes niet ontzeggen doordat ze hun volken zo veel als mogelijk vrij van varroa willen houden, zo gezond als mogelijk. Dan lopen ze minder risico in de problemen te komen. Ik denk dat dat punt, het aantal volken waar een imker voor zorgt, wel meegenomen moet worden in de overwegingen om het pad dat je voorstelt in te slaan.
Begrijp ik helemaal. Wij hebben 8 volken en 2 kernvolkjes ingewinterd, dat is ongeveer landelijk gemiddeld/mediaan denk ik.
Ik stel ook niet voor om een pad in te slaan, maar zie het als een verzameling van oplossingen die elk op hun eigen manier bijdragen:
- Veel (bijna alle?) teeltstations doen wel iets aan selectie op varroatolerantie en vitaliteit tegenwoordig. Er zijn zelfs telers en instituten die zich volledig op varroatolerantie toeleggen. De mensen die raszuiver werken sturen dan toch aardig wat van deze genen in het luchtruim.
- De imkers met straatbijen die er voor kiezen om de natuur (varroa incluis) ook mee te laten kiezen en natelen van de meest vitale volken. Ook deze mensen zorgen voor darren die iets bij te dragen hebben voor varroatolerantie
- Ironisch genoeg; beginnende, luie of onwetende imkers, die onvoldoende aan varroabestrijding doen: zij helpen zelfs met de volken die tenonder gaan mee aan een stapje in de goede richting: je doet dan aan selectie aan de darrenkant. Darren die uit dergelijke zwaar besmette volken komen en in staat zijn om een moertje te bevruchten zijn dan (om wat voor reden dan ook) geen prooi van de varroa geworden. Ralph Büchler (het Carnica Varroatoleranz project) vertelde in september op het symposium van DDB dat deze natuurlijk darrenselectie een van de uitgangspunten van het project is. Volken die bij deze imkers overleven des te meer natuurlijk.
- Imkers met weinig volken die proberen te werken op een manier die niet voelt als een apotheek, nieuwe methoden uitproberen dragen bij aan de weg er naartoe. Dat duurt namelijk nog even, dus minstens zo belangrijk.
Iemand die zeer strict behandelt, niet werkt met geselecteerde bijen en zoveel mogelijk volken 'gezond' wil houden, die draagt genetisch gezien aan de toekomst van varroatolerantie niet of nauwelijks bij (hooguit aan varroacide-tolerantie

). Dat vraagt ook niemand van deze mensen.
Ik verwacht niet dat deze imkers allemaal vriendjes met elkaar gaan worden of blij met elkaar zijn. Iemand die heel strict behandelt, zal misschien kwaad zijn op zijn buurman die dat niet doet. Net zoals iemand die raszuiver wil werken iedereen in zijn omgeving graag met dat ras wil laten werken en baalt van die imker met een ander ras of vuilnisbakkies. En allemaal eens met elkaar zullen ze het niet worden. Geeft ook niet.
Ook zul je je als imer dan de vraag moeten stellen of je je druk wilt maken over de imkerij over 100 jaar.
Net zoals al het andere in de wereld over 100 jaar

Iedereen maakt daarin voor zichzelf keuzes. Voor veel mensen zijn hun eigen kinderen (heb ik niet) ook een belangrijke motivatie om (proberen) te zorgen voor alles wat er voor de volgende generaties is.
Overigens mooi in de actualiteit: gisteren viel het bijenhouden blaadje op de mat en las ik "Jaarrond bestrijden varroamijt vermindert wintersterfte". Dat maakt nieuwsgierig. Helaas komt de winterbehandeling in het geheel niet ter sprake. In het eerste deel (waarover ze melden dat het statistisch weinig relevant is):
Kijken we naar de timing van de varroabehandeling en wintersterfte, dan zien we een verband: volken behandeld in juli-augustus hebben meer kans op een goede overwintering; behandelen in september en oktober kunnen te laat zijn om bijenvolken succesvol te laten overwinteren.
(ik denk dat dit is wat hans betoogt als hij zegt direct in juli de varroa met mierenzuur te onthalen)
dan verderop:
De jaarrondbestrijding, die begint met de combinatie zwermverhindering/varroabestrijding (oxaalzuur), gevolgd door een bestrijding na de zomerdracht bleek het effectiefst
Nu vermoed ik gezien de coaching in dit deel en het doel van het onderzoek dat de meeste van deze mensen ook een winterbehandeling uitgevoerd hebben, maar uit het onderzoek zelf valt niet te concluderen of de winterbehandeling significante verschillen maakt in sterfte. Let op, ik wil niet beweren dat het niets uitmaakt: je vermindert er de varroabesmetting in het voorjaar zeker mee, mits uitgevoerd bij weinig tot geen broed. Enkel dat het voor de (winter)sterfte weinig tot niets uitmaakt voor zover ik lees.