MEI

Aan het bijenhouden valt veel te beleven. Voor velen de hoofdreden om zich op deze natuurhobby te storten. Wat kun je erover vertellen.
bee-tree
Berichten: 3491
Lid geworden op: za 30 mar 2013, 10:49
Imker sinds: 1965
Aantal volken: 30
Bijenras(sen): Westerwolds landras
Contacteer:

Re: MEI

Bericht door bee-tree » di 26 apr 2016, 00:37

"Poot's Mei; achtste couplet; 43-48.

't Velt vergeet zyn' mont te sluiten............'t Veldtoereloertje vergeet zijn mond te sluiten.
En de steên , met lust verlaên, ................En de stedelingen, met lekkernijen beladen,
Ryden, varen nu, en gaen .......................rijden, varen nu en gaan met tekenbladen
Om een Meigezigt naer buiten. .................om een Meitafereel te zien naar buiten.
Daer verdwaelen d' oogen bly ...................Daar verdwalen de ogen blij
In Godts lantschapschildery. .....................in Gods landschapsschilderij.

Veldtoereloertje stelt zowel de veldleeuwerik alsook Poot zelf voor.
De leeuwerik zingt van alle vogels wel het langste liedje tijdens het omhoog kringelen.
En nog lang na het bereiken van het hoogste punt, zo'n 200 meter boven het veld,
roert hij melodieus lyrisch z'n snavel.
Poot zong en dichtte tijdens het ploegen en zaaien en schoffelen.
Uit Delft en omstreken trokken mensen met picknickmandjes en tekengereedschap
naar het veld waar dichterboer Poot aan het werk was, om van dat beeld
en de vogels en het landschap te genieten. Sommigen legden het vast in een schets. Zjef :b10:

P.S. De eerste regel kan onveranderd blijven staan als de originele regel.
Hij betekent dan: Het veld als persoon, dat inspannend bewerkt wordt door Huibrecht Poot,
vergeet tegen Poot te zeggen "Praat niet zo veel" of "Vermoei je niet extra met je dichtwerk;
het ploegen en zaaien en schoffelen is al zwaar genoeg".
Een andere interpretatie is : Het veld als persoon genoot van Poot als hij achter de ploeg
liep te dichten en regelmatig het paard liet stoppen om 'n inval op te schrijven. Het veld vergat enz.
Ook het paard vond dat mooi; vooral het stoppen, want het was in Abstwoude zware grond
waar Koolzaad het best op deed. Oliegehalte en opbrengst van het zaad en stro waren prima.
En de bijen zorgden voor meer honing dan bijen in Meyendael bij Den Haag, zandige roodoornige grond.

bee-tree
Berichten: 3491
Lid geworden op: za 30 mar 2013, 10:49
Imker sinds: 1965
Aantal volken: 30
Bijenras(sen): Westerwolds landras
Contacteer:

Re: MEI

Bericht door bee-tree » wo 27 apr 2016, 00:47

"De MEI van Hubert Poot". Vers 49-54.

Al hing mijn gezang van roozen,................Al zou mijn lied over wilde rozen,
Leliën en tym aenëen,.........................lelies en tijm zich als bloemenkrans kleden,
't Zou zyn ampt te schrael bekleên. ........het zou toch geen rozenkrans mogen heten.
Ja al schreef ik, zonder poozen,..............Ja al schreef ik zonder te verpozen,
Met een straelpunt van dit licht, .............met een straaltje van dit inspiratielicht,
't Hechttte naeu. Maer zwyg, myn dicht. ...het bekleefde niet. Maar zwijg, mijn gedicht.

In Poot's tijd, 300 jaar geleden, groeiden er in de roggevelden nog
de Roggelelies als akkeronkruid. Die leliesoort wordt ook Oranjelelie genoemd,
naar de kleur van de bloembekleedselen. Het is Lilium bulbiferum L.
Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer doen moeiten om ze op hun verpachte velden
in leven te houden. Ze is door dieper te ploegen zeldzaam geworden.
De bol zit tegen normale vorst beschermd op een diepte van 20 cm.
De huidige ploegen gaan dieper. Zjef :b10:
P.S.Dit couplet vind ik moeilijk te begrijpen. Ik heb het vrij vertaald zonder rekening
te houden met de originele zinsbouw en versmaat. Wie denkt de inhoud beter te verstaan ?

bee-tree
Berichten: 3491
Lid geworden op: za 30 mar 2013, 10:49
Imker sinds: 1965
Aantal volken: 30
Bijenras(sen): Westerwolds landras
Contacteer:

Re: MEI

Bericht door bee-tree » wo 27 apr 2016, 08:26

"De MEI van Poot"; vers 55-60.

Dat de Blyschap, langs dees velden,.......Als de Blijdschap langs deze velden en dreven,
Met al haer lieftalligheên, ..................met al haar bekoorlijke lieftalligheden
Zelf voor ons in 't vlees verscheen, ........in levende lijve voor ons te voorschijn zou treden,
Heel zou zy niet kunnen melden ...........zij zou in 't geheel niet kunnen wedergeven
't Schoon, dat ons de Meityt biedt. ........al 't moois, dat ons de Meitijd biedt.
Denkt nu eens, die 't hoort en ziet: ........Denk je dat eens in, alwie 't hoort en ziet:

Voor de zin "Stel dat de Blyschap zelf ons in 't vlees verscheen"
zou Poot als Bijbelkenner ge-inspireerd kunnen zijn door het Bijbelvers:
"En het Woord is vlees geworden"

Bij de zinnen:
" 't Schoon, dat ons de Meityt biedt. Denk nu eens, die....'t.....hoort en ziet :"

heeft Huibrecht met ........'t........
waarschijnlijk vogelzang en bijenbloemen :) bedoeld.

De Blyschap of Blijheid beschouwt hij als een vrouw.

P.S. In mijn informatiekast langs het Pieterpad staat een tegeltje met de spreuk :
'n blij gezicht opent alle harten ! Het is al vaak gefotografeerd.

bee-tree
Berichten: 3491
Lid geworden op: za 30 mar 2013, 10:49
Imker sinds: 1965
Aantal volken: 30
Bijenras(sen): Westerwolds landras
Contacteer:

Re: MEI

Bericht door bee-tree » za 30 apr 2016, 06:42

"MEI van HUIBRECHT POOT"; 11de en 12de couplet; vers 61-66 en 67-72.

Bleef 't geschapen onvolprezen ...........Bleef het geschapene onvolprezen
Van den keurelyksten toon;................op de meest exquise toon;
Hoe volmaekt en overschoon ..............Hoe volmaakt en wonderschoon
Moet de Schepper dan wel wezen !.......moet de Schepper dan wel wezen !
O hoe kunstigh is de hant, .................O hoe kunstvaardig is de hand,
Die het Oost en West bespant ! ...........die het Oosten en Westen omspant.

Onvolprezen; onvolprezen bijen betekent : de bijen zijn zo prijzenswaardig om hun
eigenschappen dat geen lofprijzing goed genoeg is om dat onder woorden te brengen.

Hemel, leer ons recht bemerken, ........Hemel, leer ons goed bemerken.
Hoe gy voor ons welzyn waekt, ..........hoe gij over ons welzijn waakt,
en de tyden vruchtbaer maekt. ...........en de jaargetijden vruchtbaar maakt.
Leer ons in die milde werken .............Leer ons in die milddadige werken
U meer vinden, vry van smart, ...........U meer vinden, vrij van smart,
En vernieu ons wintersch hart. ...........en vernieuw ons winters hart.


Het 12de couplet is een gebed dat sinds 300 jaar geleden in de Nederlanden
en de Oost en de West wordt gebeden, maar wel in sterk afnemende mate
door geloofsafval en het einde van het koloniale tijdperk.
(o.a. de opheffing van de Oost- en Westindische Compagnieën).
Imkers zouden het verdwijnen kunnen tegen gaan van deze toepasselijke bede. Zj. :b10:

bee-tree
Berichten: 3491
Lid geworden op: za 30 mar 2013, 10:49
Imker sinds: 1965
Aantal volken: 30
Bijenras(sen): Westerwolds landras
Contacteer:

Re: MEI

Bericht door bee-tree » zo 01 mei 2016, 07:45

Het is vandaag 1 mei.
Hier komt het 13de en laatste couplet van Poot's "Mei",
na de laatste versregel van het 12de couplet.

En vernieu ons wintersch hart................En vernieuw ons winters hart.

Dat blijv' dor noch koudt van deugden......Dat het niet blijft dor en koud van deugden.
Maer vereere uw Majesteit....................maar vereert uw majesteit
Wasdomryke dankbaerheit....................met groeiende dankbaarheid.
Met de schepsels die 't verheugden..........Met de schepsels die 't verheugden
Hou 't uw lof zoo gris en groen...............houdt het jullie lof en eer zo fris en groen
Als gy 't groenste bloeisaizoen...............als gij majesteit het groenste bloeiseizoen. Zj. :b10:

bee-tree
Berichten: 3491
Lid geworden op: za 30 mar 2013, 10:49
Imker sinds: 1965
Aantal volken: 30
Bijenras(sen): Westerwolds landras
Contacteer:

Re: MEI

Bericht door bee-tree » di 03 mei 2016, 07:15

Mei van Herman Gorter. (uit z'n sensitivistische levensperiode rond 1884).

Een nieuwe lente en een nieuw geluid.
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit
dat ik vaak hoorde vlak vóór 'n lentenacht
in een oude stad, langs de watergracht.

In huis was 't donker, maar in de stille straat
hing de schemer en aan de hemel was 't laat
nog licht en viel er een gouden schijn
op de gevels van mijn raamkozijn.

Toen floot een jongen als een orgelpijp;
de klanken schudden in de lucht; zo rijp
als kersen trillend door een lentewind
wanneer die opsteekt en z'n reis begint.

Hij dwaalde over de bruggen, op de wal
van 't water, slenterde daar en overal
als een jonge vogel, fluitend, zich niet bewust
van eigen blijheid over de onwezenlijke avondrust.

En menige doodvermoeide man, die 't avondmaal
tot zich nam, luisterde als naar 'n oud verhaal,
glimlachte. Zijn linkerhand, die het venster sloot,
aarzelde een poosje omdat de jongen nog floot.

P.S. Ik heb het originele gedicht een beetje bewerkt.
Wie het vervolg van het groot aantal coupletten wil lezen,
kan ze vinden via Google met de trefwoorden : Mei van Gorter.
Ik laat het bij de bovenstaande vijf. Gorter leefde van 1864 -1927.
Zj. :b10:

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten