met het bloeien en groeien van de Reuzenbalsemienen.
Al enkele dagen zie ik geen werksters met het balsemienlogo de kasten in gaan.
Wel bijen met geel stuifmeel aan de pootjes zoals dat ook goed te zien is
bij de kast op het dak van het kantoor van het Bijenjournaal in Berlijn.
Ik ben zaden aan het verzamelen van de balsemienen. Ze zijn eetbaar.
'n kennis van me , 'n boswachter van Natuurmonumenten, eet de witte
onrijpe zaden rauw en de donkere rijpe zaden roostert hij in een droge
koekenpan. Ze smaken naar hazelnoten en Pistache ofwel pimpernoot.
Het mes snijdt dus aan twee kanten. Wij samen gaan zo de verboden verspreiding
van Springbalsemien tegen en doen aan bio-divers eten.


P.S. In juli en augustus waren het voornamelijk hommels die de balsemienen
als drachtplanten bezochten. In september en oktober waren die hommels
er niet meer; oorzaak: predatie ofwel vreterij door de larven van de
Grote wasmotten.
De honingbijen hadden het rijk voor zich alleen in september en oktober.
Het seizoen voor de solitaire bijen was ook al maanden voorbij.
Dus hoeven we in september en oktober en november
de honing- en stuifmeelbijen geen concurrenten te noemen van de wilde bijen.
Men treft de poppen van de wasmotten verstrengeld aan in kluwens heel stevig
spinsel in de nestkastjes voor vogels als maaltijd en isolerend nestmateriaal.